Ο αιώνας, της αστρονομίας, του ηλεκτρισμού και της μη Ευκλείδειας γεωμετρίας.
Οι πόλεις φωταγωγούνται, ξεκινά η εποχή του τηλεφώνου, γεννιέται το ράδιο.
Η ιατρική γίνεται οριστικά επιστήμη. Ανακαλύπτονται το εμβόλιο, ο αντιτετανικός ορός, το στηθοσκόπιο, η αναισθησία, οι τεχνικές στείρωσης, οι ακτίνες x.
Η θεωρία της εξέλιξης αλλάζει τα πιστεύω μας για την προέλευση των ειδών και την ίδια την ιδέα που έχουμε για τον άνθρωπο. Γεννιέται η πειραματική ψυχολογία, η μοντέρνα ψυχιατρική, η ψυχανάλυση.
Ο 19ος είναι ο αιώνας της μηχανής, Η ατμομηχανή γίνεται το σύμβολο της εξέλιξης. Τα πρώτα αυτοκίνητα εμφανίζονται. Ο ατμός και η μεταλλουργία δίνουν την δυνατότητα ελικοφόρων πλοίων, κατασκευάζονται θωρηκτά και τα πρώτα υποβρύχια.
Η χημεία εγκαταλείπει οριστικά την αλχημεία. Το πετρέλαιο ανοίγει νέους δρόμους. Παράγονται οι πρώτες ντίζελ μηχανές. Πετάνε τα πρώτα αερόστατα. Βρισκόμαστε στον αιώνα της μηχανής, της βιομηχανίας. Κατασκευάζονται καταναλωτικά αγαθά. Γραφομηχανές, ραπτομηχανές, ψυγεία, τρόφημα πακεταρισμένα , παστεριωμένο γάλα, αναπτήρες, ασανσέρ, πλυντήρια, σβήστρες, απορροφητικά χαρτιά, γραμματόσημα, ηλεκτρικά κουδούνια, ανεμιστήρες, ξυραφάκια, πολυθρόνες κουρείων, περιστρεφόμενες καρέκλες, αδιάβροχα, φερμουάρ, ηλεκτρικά τραμ , λάστιχα αυτοκινήτων, σπίρτα, αναψυκτικά, αριθμομηχανές.
Τα προϊόντα πρέπει να πουληθούν. Δημιουργούνται καινούριες αγορές, αρχίζει η διαφήμιση. Ανοίγουν μεγάλα εμπορικά κέντρα, διοργανώνονται διεθνείς εκθέσεις, εγκαινιάζεται ο πύργος του Άιφελ.
Είναι η εποχή του ενθουσιασμού. Ότι μπορούμε να φανταστούμε το έχουμε ήδη κάνει η μπορούμε να το κάνουμε. Οι ιστορίες του Ιουλιου Βερν κάνουν τον γύρο του κόσμου. Ο Φουκω με το εκκρεμές του αποδεικνύει την περιστροφή της γης.
Οι νέες τεχνολογίες δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη και κυκλοφορία του έντυπου τύπου.
Εμφανίζονται τα πρώτα λαικά ρομάντζα, η βιομηχανία της κουλτούρας. Ο κόσμος έχει ανάγκη τη διασκέδαση σε μια εποχή όπου επικρατεί η αίσθηση της ελευθερίας της γνώμης, του ανθρωπισμού και της εξέλιξης. Η ηλεκτρική καρέκλα παίρνει την θέση της απάνθρωπης λαιμητόμου!
Χτίζονται οι πρώτοι ουρανοξύστες, οι πόλεις αναπτύσσονται, το τσιμέντο κυριαρχεί.
Και οι πρώτες αντιρρήσεις, οι πρώτες διαμαρτυρίες για ένα κόσμο υπερήφανο για τα επιτεύγματα του δεν αργούν να φανούν. Οι εργάτες και οι χαμηλόμισθοι συνειδητοποιούν την έννοια της τάξης και ταυτίζονται μ αυτήν.
Ο Μαρξ κι ο Ενγκελς συνυπογράφουν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο προτείνοντας την αδιανόητη μέχρι τότε ιδέα, της δικτατορίας του προλεταριάτου. Αντίθετα η αριστοκρατία προτείνει μια καινούρια αισθητική, βασισμένη στην περιφρόνηση της μάζας.
Αναβαθμίζεται ο ρόλος της γυναίκας. Υπερήφανη για το φύλο της θέλει να ανακαλύψει και να μιλήσει για τον κόσμο της και τις ανησυχίες της. Γράφονται η Μαντάμ Μποβαρι και η Αννα Καρενινα.
Η Μαρία Κιουρί παίρνει το βραβείο Νόμπελ, και αρχίζει να συζητείται το
δικαίωμα ψήφου των γυναικών.
Στη λογοτεχνία επικρατεί ο ρεαλισμός, η προσπάθεια
για πιστή και αντικειμενική απόδοση της πραγματικότητας, ενώ οι ζωγράφοι
κοιτούν την εποχή τους με τα μάτια του ιμπρεσιονισμού, γνωρίζοντας ήδη τις
καινούριες φόρμες έκφρασης όπως την φωτογραφία και τον κινηματογράφο.
Ο αιώνας ξεκινά με την ρομαντική μέθη του μύθου του Ναπολέοντα και συνεχίζει με τους μεγάλους ενθουσιασμούς της ανακάλυψης της εθνικής ταυτότητας.
Ξανασχεδιάζεται η γεωγραφία της Ευρώπης και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής γίνονται παγκόσμια ισχύ. Μετά από τρεις αιώνες αποικιοκρατισμού, εδραιώνεται η ιδέα της υπεροχής της λευκής φυλής, και παράλληλα ωριμάζουν οι συνθήκες της εξέγερσης των καταπιεσμένων λαών και φυλών. Ο αθεισμός δεν είναι πια ταμπού και ο πνευματισμός διαδίδεται στα μεγάλα σαλόνια.
Ο αιώνας τελειώνει με το αίσθημα της νοσταλγίας του κινήματος της παρακμής (Decadence) και με τον θάνατο του θεού (Νίτσε), ενός θεού που στην αρχή θέλησε και αλαζονικά πίστεψε πως μπορεί να δημιουργήσει. Συγγραφείς ανήσυχοι και αγχωμένοι ανακαλύπτουν τους τεχνικούς παραδεισους των ναρκωτικών ουσιών.
Ο αιώνας ξεκινά με την ρομαντική μέθη του μύθου του Ναπολέοντα και συνεχίζει με τους μεγάλους ενθουσιασμούς της ανακάλυψης της εθνικής ταυτότητας.
Ξανασχεδιάζεται η γεωγραφία της Ευρώπης και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής γίνονται παγκόσμια ισχύ. Μετά από τρεις αιώνες αποικιοκρατισμού, εδραιώνεται η ιδέα της υπεροχής της λευκής φυλής, και παράλληλα ωριμάζουν οι συνθήκες της εξέγερσης των καταπιεσμένων λαών και φυλών. Ο αθεισμός δεν είναι πια ταμπού και ο πνευματισμός διαδίδεται στα μεγάλα σαλόνια.
Ο αιώνας τελειώνει με το αίσθημα της νοσταλγίας του κινήματος της παρακμής (Decadence) και με τον θάνατο του θεού (Νίτσε), ενός θεού που στην αρχή θέλησε και αλαζονικά πίστεψε πως μπορεί να δημιουργήσει. Συγγραφείς ανήσυχοι και αγχωμένοι ανακαλύπτουν τους τεχνικούς παραδεισους των ναρκωτικών ουσιών.