Louis Joseph Gay-Lussac
Ο Ζοζέφ Λουί Γκαι-Λυσάκ (1778 – 1850) ήταν Γάλλος χημικός και φυσικός. Έγινε κυρίως γνωστός για την ανακάλυψή του πως το νερό αποτελείται από δύο μόρια υδρογόνου και ένα οξυγόνου (μαζί με τον Αλεξάντερ φον Χούμπολτ), για τους δύο νόμους που σχετίζονται με τα αέρια, και για το έργο του στα μείγματα αλκοόλης-νερού, τα οποία οδήγησαν στην κλίμακα μέτρησης Γκαι-Λυσσάκ που χρησιμοποιείται για την μέτρηση των αλκοολούχων ποτών σε πολλές χώρες.
Ο Γκαι-Λυσάκ και ο Μπιό πραγματοποιούν απογείωση με αερόστατο θερμού αέρα, 1804. Εικονογράφηση από τα τέλη του 19ου αιώνα.
1802 – Ο Γκαι-Λυσσάκ διατύπωσε για πρώτη φορά το νόμο του, αναφέροντας πως εάν η μάζα και ο όγκος ενός αερίου παραμένουν σταθερά, τότε η πίεση του αέρα αυξάνεται γραμμικά καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία. Το έργο του συνεχίστηκε από αυτό του Γκυγιώμ Αμοντόν, ο οποίος όρισε την σχέση χωρίς την χρήση ακριβών θερμομέτρων. Ο νόμος αναγράφεται ως p = k T, όπου k είναι σταθερά που εξαρτάται από τη μάζα και τον όγκο του αερίου, και T είναι η θερμοκρασία σε απόλυτη κλίμακα.
1804 – Ο ίδιος μαζί με τον Ζαν-Μπατίστ Μπιό πραγματοποίησαν απογείωση με αερόστατο θερμού αέρα, φτάνοντας σε ύψος 7.016 μέτρων (23.018 πόδια) σε μια πρώιμη έρευνα της ατμόσφαιρας της Γης. Ήθελε να συλλέξει δείγματα του αέρα σε διάφορα υψόμετρα για να καταγράψει τη θερμοκρασία και την υγρασία.
1805 – Μαζί με τον φίλο του και επιστημονικό συνεργάτη Αλεξάντερ φον Χούμπολτ ανακάλυψε πως η σύνθεση της ατμόσφαιρας δεν μεταβάλλεται με τη μείωση της πίεσης (μεγαλύτερο υψόμετρο). Επίσης ανακάλυψαν πως το νερό σχηματίζεται από δύο μόρια υδρογόνου και ένα μόριο οξυγόνου.
1808 – Ήταν ένας από αυτούς που συνανακάλυψαν το βόριο.
1810 – Σε συνεργασία με τον Λουί Τενάρ ανέπτυξε μέθοδο ποσοτικής στοιχειακής ανάλυσης, μετρώντας το CO2 και το O2 που προέκυπταν μετά από αντίδραση με χλωριούχο κάλιο.
1811 – Αναγνώρισε την ιωδίνη ως νέο στοιχείο, περιέγραψε τις ιδιότητές της και πρότεινε την χρήση του ονόματος ιώδιο.
1824 – Ανακάλυψε μια βελτιωμένη έκδοση της προχοΐδας η οποία περιλάμβανε πλευρικό βραχίονα, και επινόησε τους όρους «σιφώνιο» και «προχοΐδα» σε εργασία του 1824 σχετικά με την κανονικοποίηση των διαλυμάτων ίντιγκο.
Amedeo Avogadro
Ο Αμεντέο Αβογκάντρο (1776 – 1856) ήταν Ιταλός φυσικός και χημικός, στον οποίο οφείλεται η θεωρία από την οποία διαμορφώθηκε ο νόμος του Αβογκάντρο, σύμφωνα με τον οποίο: ίσοι όγκοι οποιονδήποτε αερίων ή ατμών, όταν βρίσκονται κάτω από την ίδια πίεση και θερμοκρασία, περιέχουν τον ίδιο αριθμό μορίων.
Καταγόταν από το Τορίνο. Μελέτησε κυρίως τη σύνθεση των μορίων της ύλης και τους βασικούς νόμους των αερίων, βοηθώντας έτσι και στη θεμελίωση της ατομικής επιστήμης.
Το αξίωμά του αξιοποιήθηκε από τον Αμπέρ, που με βάση το αξίωμα αυτό προσδιόρισε τα βάρη των μορίων. Από το αξίωμα του Αβογκάντρο η νεότερη Χημεία προχώρησε σε πολλές επαληθεύσεις του και διαπίστωσε ότι το μόριο του οξυγόνου π.χ. είναι 16 φορές βαρύτερο από το μόριο του υδρογόνου και ότι το μόριο του νερού είναι 9 φορές πιο βαρύ από το μόριο του υδρογόνου. Με το αξίωμα του Αβογκάντρο η επιστήμη εξήγησε τους νόμους των αερίων και βοήθησε τους ειδικούς να κατανοήσουν την ατομική θεωρία.
Αριθμός Αβογκάντρο λέγεται ο σταθερός αριθμός των μορίων που περιέχονται στο γραμμομόριο μιας χημικής ένωσης. Είναι ίσος με 6,02477x10^23 μόρια σ’ ένα γραμμομόριο (mοl) της ένωσης.
Ο Ζοζέφ Λουί Γκαι-Λυσάκ (1778 – 1850) ήταν Γάλλος χημικός και φυσικός. Έγινε κυρίως γνωστός για την ανακάλυψή του πως το νερό αποτελείται από δύο μόρια υδρογόνου και ένα οξυγόνου (μαζί με τον Αλεξάντερ φον Χούμπολτ), για τους δύο νόμους που σχετίζονται με τα αέρια, και για το έργο του στα μείγματα αλκοόλης-νερού, τα οποία οδήγησαν στην κλίμακα μέτρησης Γκαι-Λυσσάκ που χρησιμοποιείται για την μέτρηση των αλκοολούχων ποτών σε πολλές χώρες.
Ο Γκαι-Λυσάκ και ο Μπιό πραγματοποιούν απογείωση με αερόστατο θερμού αέρα, 1804. Εικονογράφηση από τα τέλη του 19ου αιώνα.1802 – Ο Γκαι-Λυσσάκ διατύπωσε για πρώτη φορά το νόμο του, αναφέροντας πως εάν η μάζα και ο όγκος ενός αερίου παραμένουν σταθερά, τότε η πίεση του αέρα αυξάνεται γραμμικά καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία. Το έργο του συνεχίστηκε από αυτό του Γκυγιώμ Αμοντόν, ο οποίος όρισε την σχέση χωρίς την χρήση ακριβών θερμομέτρων. Ο νόμος αναγράφεται ως p = k T, όπου k είναι σταθερά που εξαρτάται από τη μάζα και τον όγκο του αερίου, και T είναι η θερμοκρασία σε απόλυτη κλίμακα.
1804 – Ο ίδιος μαζί με τον Ζαν-Μπατίστ Μπιό πραγματοποίησαν απογείωση με αερόστατο θερμού αέρα, φτάνοντας σε ύψος 7.016 μέτρων (23.018 πόδια) σε μια πρώιμη έρευνα της ατμόσφαιρας της Γης. Ήθελε να συλλέξει δείγματα του αέρα σε διάφορα υψόμετρα για να καταγράψει τη θερμοκρασία και την υγρασία.
1805 – Μαζί με τον φίλο του και επιστημονικό συνεργάτη Αλεξάντερ φον Χούμπολτ ανακάλυψε πως η σύνθεση της ατμόσφαιρας δεν μεταβάλλεται με τη μείωση της πίεσης (μεγαλύτερο υψόμετρο). Επίσης ανακάλυψαν πως το νερό σχηματίζεται από δύο μόρια υδρογόνου και ένα μόριο οξυγόνου.
1808 – Ήταν ένας από αυτούς που συνανακάλυψαν το βόριο.
1810 – Σε συνεργασία με τον Λουί Τενάρ ανέπτυξε μέθοδο ποσοτικής στοιχειακής ανάλυσης, μετρώντας το CO2 και το O2 που προέκυπταν μετά από αντίδραση με χλωριούχο κάλιο.
1811 – Αναγνώρισε την ιωδίνη ως νέο στοιχείο, περιέγραψε τις ιδιότητές της και πρότεινε την χρήση του ονόματος ιώδιο.
1824 – Ανακάλυψε μια βελτιωμένη έκδοση της προχοΐδας η οποία περιλάμβανε πλευρικό βραχίονα, και επινόησε τους όρους «σιφώνιο» και «προχοΐδα» σε εργασία του 1824 σχετικά με την κανονικοποίηση των διαλυμάτων ίντιγκο.
Amedeo Avogadro
Ο Αμεντέο Αβογκάντρο (1776 – 1856) ήταν Ιταλός φυσικός και χημικός, στον οποίο οφείλεται η θεωρία από την οποία διαμορφώθηκε ο νόμος του Αβογκάντρο, σύμφωνα με τον οποίο: ίσοι όγκοι οποιονδήποτε αερίων ή ατμών, όταν βρίσκονται κάτω από την ίδια πίεση και θερμοκρασία, περιέχουν τον ίδιο αριθμό μορίων.
Καταγόταν από το Τορίνο. Μελέτησε κυρίως τη σύνθεση των μορίων της ύλης και τους βασικούς νόμους των αερίων, βοηθώντας έτσι και στη θεμελίωση της ατομικής επιστήμης.
Το αξίωμά του αξιοποιήθηκε από τον Αμπέρ, που με βάση το αξίωμα αυτό προσδιόρισε τα βάρη των μορίων. Από το αξίωμα του Αβογκάντρο η νεότερη Χημεία προχώρησε σε πολλές επαληθεύσεις του και διαπίστωσε ότι το μόριο του οξυγόνου π.χ. είναι 16 φορές βαρύτερο από το μόριο του υδρογόνου και ότι το μόριο του νερού είναι 9 φορές πιο βαρύ από το μόριο του υδρογόνου. Με το αξίωμα του Αβογκάντρο η επιστήμη εξήγησε τους νόμους των αερίων και βοήθησε τους ειδικούς να κατανοήσουν την ατομική θεωρία.
Αριθμός Αβογκάντρο λέγεται ο σταθερός αριθμός των μορίων που περιέχονται στο γραμμομόριο μιας χημικής ένωσης. Είναι ίσος με 6,02477x10^23 μόρια σ’ ένα γραμμομόριο (mοl) της ένωσης.
