Το 1835, ο Augustin Edouart δημοσίευσε το Treatise on S Likenesses οπου σαν S ορίζει αυτά τα προϊόντα εξαιρετικής μόδας του δέκατου όγδοου αιώνα, τα οποία στην Αγγλία τα ονομαζαν shadow portraits με ρητή αναφορά στην ιστορία της «The Corinthian Maid», ένα θέμα που αναπτύχθηκε στη ζωγραφικη, μεταξύ άλλων από τον Wright of Derby (The Corinthian Maid, 1782-85 ca.: Washington,ng of Art);
Το όνομα προήλθε από τον Etienne de Silhouette (1707-67), υπουργό Οικονομικών που εχασε την περιουσια του, συνεπώς υπαινίσσεται ένα είδος πορτρέτου ή μάλλον φυσιογνωμικά προφίλ «στενού εύρους». (Praz).
Η τύχη αυτής της τεχνικής - αρχικά ήταν ζωγραφισμένες φιγούρες κομενες σε ξύλινες σανίδες πλήρους μεγέθους - χρονολογούνται από τον δέκατο έβδομο αιώνα. Για αυτές τις dummy-board figures εξοπλισμένες με ξύλινες ή σιδερένιες βάσεις, μιλησε ο ζωγράφος και κριτικός Hoogstraten, λεγοντας ότι ο Cornelis Bisschop γύρω στο 1630 ήταν ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες που είχαν εμπλακεί σε αυτό το είδος αναπαραστασης των προφίλ .
Γραφει ο Hoogstraten: "τοποθετημένο σε μια γωνία ή στο κάτω μέρος ενός προθάλαμου ... έγινε για να τους χαιρετίσεις ως ζωντανούς ανθρώπους", παράγοντας ένα αποτέλεσμα ίδιο με την εικονογραφικη ψευδαίσθηση εκείνων των χαρακτήρων που μπορεί να δει κανείς στο πλαίσιο των πινάκων του Pieter de Hooch.
Ο Hoogstraten επειτα μιλαει για την διάδοσή αυτης της τεχνικης, αλλά και για την παρακμή της: "Τώρα πια βλέπουμε εργα φτιαγμένα από αταλαντους που μιμούνται άσχημα τις όμορφες μορφές που αναφέρονται παραπάνω".
Η επιτυχία αυτών των εικόνων προκάλεσε παραλλαγές διαφορετικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που και ο ίδιος ο Hoogstraten ζωγράφιζε, (γάτες, πίθηκοι, φρούτα, αποξηραμένα ψάρια ακόμη και παπούτσια).
Οι σιλουετες στρατιωτων είναι ένας ιδιαίτερος τύπος, διαδεδομένος στον 19ο αιώνα.
Στο κάστρο Schonberg στο Nassau, γύρω από την τραπεζαρία, σιλουετες στρατιωτων ήταν τοποθετημενες λίγες ίντσες από τον τοίχο, έτσι ώστε το κάστρο να μην εμφανίζεται ποτέ άδειο.
Joseph Wright of Derby, The Corinthian Maid, ca. 1782-85, olieverf op doek, 106 x 130 cm, National Gallery of Art, Washington DC |
Το όνομα προήλθε από τον Etienne de Silhouette (1707-67), υπουργό Οικονομικών που εχασε την περιουσια του, συνεπώς υπαινίσσεται ένα είδος πορτρέτου ή μάλλον φυσιογνωμικά προφίλ «στενού εύρους». (Praz).
Η τύχη αυτής της τεχνικής - αρχικά ήταν ζωγραφισμένες φιγούρες κομενες σε ξύλινες σανίδες πλήρους μεγέθους - χρονολογούνται από τον δέκατο έβδομο αιώνα. Για αυτές τις dummy-board figures εξοπλισμένες με ξύλινες ή σιδερένιες βάσεις, μιλησε ο ζωγράφος και κριτικός Hoogstraten, λεγοντας ότι ο Cornelis Bisschop γύρω στο 1630 ήταν ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες που είχαν εμπλακεί σε αυτό το είδος αναπαραστασης των προφίλ .
Bisschop, Famiglia Orléans, 1660 circa, Musée des Beaux-Arts d'Orléans |
Γραφει ο Hoogstraten: "τοποθετημένο σε μια γωνία ή στο κάτω μέρος ενός προθάλαμου ... έγινε για να τους χαιρετίσεις ως ζωντανούς ανθρώπους", παράγοντας ένα αποτέλεσμα ίδιο με την εικονογραφικη ψευδαίσθηση εκείνων των χαρακτήρων που μπορεί να δει κανείς στο πλαίσιο των πινάκων του Pieter de Hooch.
Ο Hoogstraten επειτα μιλαει για την διάδοσή αυτης της τεχνικης, αλλά και για την παρακμή της: "Τώρα πια βλέπουμε εργα φτιαγμένα από αταλαντους που μιμούνται άσχημα τις όμορφες μορφές που αναφέρονται παραπάνω".
Η επιτυχία αυτών των εικόνων προκάλεσε παραλλαγές διαφορετικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που και ο ίδιος ο Hoogstraten ζωγράφιζε, (γάτες, πίθηκοι, φρούτα, αποξηραμένα ψάρια ακόμη και παπούτσια).
Οι σιλουετες στρατιωτων είναι ένας ιδιαίτερος τύπος, διαδεδομένος στον 19ο αιώνα.
Στο κάστρο Schonberg στο Nassau, γύρω από την τραπεζαρία, σιλουετες στρατιωτων ήταν τοποθετημενες λίγες ίντσες από τον τοίχο, έτσι ώστε το κάστρο να μην εμφανίζεται ποτέ άδειο.