Πολλές ταβέρνες και παμπ είχαν ήδη ξεκινήσει να καθιερώνονται ως τόποι συνάντησης των λονδρέζων τζογαδόρων. Έτσι, δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες λέσχες, χώροι δηλαδή που ήταν αποκλειστικά αφιερωμένοι στα τυχερά παιχνίδια. Στη βικτωριανή Αγγλία έμειναν γνωστές ως «gaming houses»....
Τα μέρη αυτά λειτουργούσαν νυχθημερόν και θαμώνες τους ήταν άτομα όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Μέσα στις λέσχες, οι αριστοκράτες μπλέκονταν με τους φτωχούς, τους αδύναμους, τους άρρωστους, τους περιθωριακούς. Πολλοί μάλιστα επιδίωκαν παρτίδες μαζί τους, διότι τους θεωρούσαν εύκολους αντιπάλους.
Μπορεί τα κέρδη που αποσπούσαν από αυτούς να μην ήταν πολλά, όμως όταν ο τζόγος εξελισσόταν σε εθισμό, μοναδικός στόχος ήταν η νίκη, όσο μικρή ή μεγάλη κι αν ήταν. Και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, ο τζόγος είχε γίνει εξάρτηση για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Λονδίνου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου