Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


The 1001 Books List


Ο Peter Ackroyd (δημοσιογράφος και συγγραφέας) και ο Peter Boxall (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Sussex) δημιούργησαν ένα βιβλίο με τίτλο 1001 βιβλία που πρέπει να διαβάσετε προτού πεθάνετε. Οι δύο Άγγλοι μελετητές συγκέντρωσαν «μια διεθνή ομάδα συγγραφέων, κριτικών, ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων και απλών αναγνωστών». Στην αρχή ο Ackroyd παραθέτει ένα αξίωμα του Chaucer (αγγλικός συγγραφέας και ποιητής του 14ου αιώνα), το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο μπορεί να προσαρμοστεί καλά "τόσο στο επάγγελμα του αναγνώστη όσο και στο έργο του συγγραφέα": "Η ευχαρίστηση ενός βιβλίου είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής, ειδικά όταν είστε ακόμα νέοι και πριν το σχολείο και το πανεπιστήμιο συμβάλλουν στη μετατροπή του σε πόνο. »Ο κατάλογος περιλαμβάνει τους Aesop's Fables, Teresa Raquin του Zola, Orlando της Wolf, Memoirs of Adriano της Yourcenar's , καθώς και τα διάσημα Pride and Prejudice της Jane Austen ή 1984 του George Orwell.

"1001 Books You Must Read Before You Die"

➤ Δειτε την λιστα πατωντας εδώ



Το Μπέογουλφ (Beowulf ή Bēoƿulf) είναι ένα παραδοσιακό ηρωικό επικό ποίημα γραμμένο σε Παλαιο-αγγλικό παρηχητικό στίχο. Έχει 3.182 στίχους και αποτελεί από μόνο του το 10% του συνολικού σώματος της Αγγλο-σαξωνικής ποίησης που έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Στο χειρόγραφο είναι άτιτλο, αλλά είναι γνωστό με το όνομα Μπέογουλφ από τις αρχές του 19ου αιώνα.

➤ Διαβαστε περισσοτερα...

Το Αγγλοσαξονικό Χρονικό είναι ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα που ελήφθησαν από τον Μεσαίωνα. Αρχικά συντάχθηκε με εντολή του Βασιλιά Άλφρεντ του Μεγάλου (871-899) περίπου το 890 και στη συνέχεια επεξεργάστηκε και ενημερώθηκε από γενιές ανώνυμων γραφέων μέχρι τα μέσα του 12ου αιώνα (όταν στην Αγγλία ανέλαβε την εξουσία ο Ερρίκος ο Νεότερος, το 1155) .

Τα γεγονότα ξεκινούν από το 60 π.Χ.
Η αρχική γλώσσα της έκθεσης ήταν Αγγλοσαξονική, Παλιά Αγγλικά, ενώ οι τελευταίες προσθήκες έγιναν χρησιμοποιώντας τις πρώτες μορφές της Μέσης Αγγλικής, οι οποίες, στην επόμενη εξέλιξή της, θα γίνουν αυτές που χρησιμοποιούνται σήμερα.

Παρακάτω αυτό το σημαντικό έγγραφο στο σύνολό του.

➤ The Anglo-Saxon Chronicle

Το μεγαλύτερο μέρος του δεύτερου τόμου του Summa de arithmetica, geometria. Proportioni et proportionalita ήταν μία ελαφρώς τροποποιημένη εκδοχή ενός έργου του ζωγράφου, μαθηματικού και γεωμέτρη Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα. Αλλά και ο τρίτος τόμος του De divina proportione αποτελεί ιταλική μετάφραση της πραγματείας του ντέλλα Φραντσέσκα Επί των πέντε κανονικών στερεών, η οποία ήταν γραμμένη στη λατινική.

Δειτε το βιντεο εδω...



Τα Πρωτόκολλα των Πρεσβύτερων (Σοφών) της Σιών, γνωστά συνήθως ως Τα Πρωτόκολλα της Σιών είναι ένα συνωμοσιολογικό κείμενο που παρουσιάζει ένα υποτιθέμενο σχέδιο κυριαρχίας του κόσμου από τους Εβραίους. Αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα πλέον διαδεδομένα κείμενα έκφρασης αντισημιτισμού και αντισιωνισμού.

Τα Πρωτόκολλα θεωρούνται ευρέως προδρομική μορφή της σύγχρονης λογοτεχνίας συνωμοσιολογικών θεωριών και παίρνει την μορφή ενός εγχειριδίου για τα νέα «μέλη» των «Σοφών», περιγράφοντας πώς κυβερνούν τον κόσμο μέσω του ελέγχου των ΜΜΕ και της οικονομίας και αντικαθιστούν την παραδοσιακή κοινωνία με μία που βασίζεται καθαρά στον έλεγχο των μαζών.

➤ Διαβαστε εδώ για την ιστορικη τους διαδρομη
Τα Πρωτόκολλα των Πρεσβύτερων (Σοφών) της Σιών,





Το The Castle of Otranto είναι ένα μυθιστόρημα του Horace Walpole και θεωρείται το πρώτο γοτθικό μυθιστόρημα στην ιστορία.

Είναι το έργο που ξεκίνησε το λογοτεχνικό είδος που στη συνέχεια εξαπλώθηκε μεταξύ του τέλους του δέκατου όγδοου και των αρχών του εικοστού αιώνα.

Το μυθιστόρημα κάνει τον Walpole τον πρόδρομο του γοτθικού μυθιστορήματος μαζί με την Ann Radcliffe, τον Bram Stoker, την Daphne du Maurier. 

➤ Διαβαστε περισσοτερα εδω...




Ερωτικα βιβλια

•   'Le con d' Irène του Louis Aragon με γραφικα του Andrè Masson.
•   'Le mort' του George Bataille.
•   'Justine ou les Malheurs de la vertu' του Marchese de Sade.
•   'Emmanuelle',  του Emmanuelle Arsan  με γραφικα του Renè Decol.
•   'Sonetti lussuriosi' του Pietro Arentino (1492-1556) -  με ζωγραφιες "στασεων" του ζωγραφου Giulio Romano στην εκδοση του XVI αιωνα που πρωτα απαγορευτηκε, μετα εκδοθηκε σε περιορισμενο αριθμο , θεωρειται η πρωτη ερωτικη εκδοση των νεοτερων χρονων.
•   'Χρονολογικος και περιγραφικος καταλογος των γυναικων με τις οποιες εκανα ερωτα, του Pierre Louys απο τα 18 μεχρι τα 25 του χρονια, εως το 1895.
•   'Les tableaux des moeurs du temps dans les differents age de la vie'  του Alexandre-Jean-Joseph Le Riche de la Popeliniere (1693-1762).
•   'Le grand ordinaire' του Andrè Thirion.
•   'Histoire d'O - 625 σελιδες της Dominique Aury με το ψευδονυμο Pauline Reage - δημοσιευμενο το 1954 απο τον Jean-Jacques Pauvert.(Η νεαρή "Ο" αγαπά τον φίλο της Ρενέ τόσο που δέχεται, ως απόδειξη της αγάπης της, να μεταφερθεί σε ένα κάστρο στο Roissy όπου δινεται σε άλλους άντρες και βιώνει ερωτικές πρακτικές κάθε είδους.)
•   'Cento giornate di Sodoma', (Εκατο μερες Σόδομα και Γόμορρα)του Donatien Alphonse Francois, Marchese de Sade.
•   Το Gamiani, ή Two Nights of Excess (Γαλλικά: Gamiani, ou deux nuits d'excès) είναι ένα γαλλικό ερωτικό μυθιστόρημα που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1833. Η συγγραφή του είναι ανώνυμη, αλλά πιστεύεται ότι γράφτηκε από τον Alfred de Musset. Έγινε το μπεστ σέλερ της ερωτικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα.



Βιβλια για την μαγεια
Η Κλείδα του Σολομώντος (Clavicula Salomonis)
➤ Διαβαστε περισσοτερα εδω...



Ο εθνικός ποιητής της Πορτογαλίας και ένας από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους ποιητές του 16ου αιώνα, ο Λουίς ντε Καμόες τοποθετείται δίπλα στον Σαίξπηρ, τον Βιργίλιο και τον Όμηρο. Το έμμετρο έπος του «Οι Λουζιάδες» έχουν κάνει τους κριτικούς να χαρακτηρίζουν την πορτογαλική γλώσσα ως τη «γλώσσα του Καμόες». ➤  Διαβαστε περισσοτερα εδω...

Ο John Donne (1572-1631) ήταν ο πιο σημαντικός από τους αγγλους μεταφυσικούς ποιητές (ορος που δοθηκε απο τον Samuel Johnson). Η μεταφυσική ποίηση ανακαλύφθηκε ξανά στις αρχές του εικοστού αιώνα και ενέπνευσε πολλούς μοντερνιστές συγγραφείς όπως τον Thomas Stearns Eliot και τον William Butler Yeats. Death's Duel by John Donne https://www.bl.uk/collection-items/deaths-duel-by-john-donne

«Πληθωρικός αλλά και οξύς όπως η ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου που τον δημιούργησε, εκρηκτικός, είναι ο «Βολπόνε»…➤ Συνεχιστε εδω - Μπεν Τζόνσον - Βολπόνε ή Η αλεπού

Η Νεραϊδοβασίλισσα (αγγλικά The Faerie Queene) είναι επικό - φανταστικό ποίημα του Έντμουντ Σπένσερ, το οποίο, εμπνεόμενο από τις ιπποτικές ιστορίες των αναγεννησιακών επών του Λουντοβίκο Αριόστο και του Τορκουάτο Τάσσο, αποτελεί μια αλληγορική αναπαράσταση της εποχής της βασίλισσας Ελισάβετ Α' της Αγγλίας. Είναι γραμμένο στη λεγόμενη Σπενσερική στροφή (Spenserian stanza), που εφευρέθηκε από τον ποιητή επ' ευκαιρία της συγγραφής του έργου.

➤ Διαβαστε περισσοτερα εδω...


Κρίστοφερ Μάρλοου (1564-1593). Εκφυλος, άθεος, κατάσκοπος, λαµπερός, ιδιοφυής, επιτυχηµένος. Είχε δύο µεγάλες ατυχίες στη ζωή του: Τον σκοτώσανε στα 29 του χρόνια, και για τους µετέπειτα υπήρξε απλώς ένας σύγχρονος του Σαίξπηρ. Ο Μάρλοου επηρέασε διάφορους συγγραφείς όπως τον Τζων Μάρστον (John Marston), τον Μάικλ Ντρέυτον (Michael Drayton) και τον Τζωρτζ Πηλ (George Peele). O Ουίλιαμ Σαίξπηρ τον μνημονεύει στο έργο "Όπως αγαπάτε" (As You Like It) στο έργο "Άμλετ" στον μονόλογο του Πύρρου και στο έργο "Τρικυμία".

➤ Διαβαστε περισσοτερα εδω...


Ο Θερβάντες και ο Σαίξπηρ πέθαναν και οι δύο στις 23 Απριλίου του 1616.

Ο Σαίξπηρ ανοίγει νέους δρόμους για το θέατρο της νεωτερικότητας: άρση ενότητας χώρου-χρόνου, ελεύθερη θεματική, εναλλαγές ύφους, συνύπαρξη τραγικών και κωμικών στοιχείων, ήρωες από όλες τις κοινωνικές τάξεις.  ➤ Το θέατρο του Σαίξπηρ - Διαβαστε περισσοτερα εδω...
➤ Ουίλιαμ Σαίξπηρ - Όνειρο Θερινής Νυκτός - Διαβαστε περισσοτερα εδω...

Αν η τραγωδία λειτούργησε στον κλασικισμό ως καθρέφτης των ανθρώπινων παθών, η κωμωδία υπήρξε ο καθρέφτης των κοινωνικών ηθών της εποχής.

➤  Μολιέρος (1622-1673) - Ο Κατά φαντασίαν ασθενής- Διαβαστε περισσοτερα εδω...

Σεφιρότ (εβραϊκά: סְפִירוֹת‎ səphîrôṯ), που σημαίνει εκπορεύσεις, είναι τα 10 χαρακτηριστικά/εκπορεύσεις στην Καμπάλα, μέσω του οποίου το Ein Sof (Το Άπειρο) αποκαλύπτει τον Εαυτό του και συνεχώς δημιουργεί και το φυσικό βασίλειο και την αλυσίδα των υψηλότερων μεταφυσικών σφαιρών (Seder hishtalshelus).

➤ Διαβαστε περισσοτερα εδω
Harold Bloom Genius:
A Mosaic of One Hundred Exemplary
Creative Minds



Τα Hermetica, ή μάλλον τα γραπτά που αποδίδονται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο αποτελούν την έκφραση της σοφίας που προέκυψε από τη συνάντηση μεταξύ του ελληνικού και του αιγυπτιακού πολιτισμού. ➤ Διαβαστε περισσοτερα εδω...


Πικαρέσκο μυθιστόρημα (ισπ.:"pícaro", αλήτης, άγριος, εξολοθρευτικός) ήταν ένα δημοφιλές λογοτεχνικό είδος μυθιστορήματος, συχνά με σατυρικό ύφος που περιέγραφε με ρεαλιστικό τρόπο και χιουμοριστικές λεπτομέρειες τις περιπέτειες του ήρωα που προέρχεται από μια κατώτερη τάξη, και τα παθήματά του μέσα σε μια πολυτάραχη και διεφθαρμένη κοινωνία.

Το είδος αυτό ξεκίνησε στην Ισπανία έχοντας τις ρίζες του στην αραβική λογοτεχνία, και άνθισε στην Ευρώπη τον 17ο και 18ο αιώνα. ➤  Lazarillo de Tormes - Διαβαστε εδω...


Ο Ντιμίτρι Καντεμίρ αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα της ιστορίας της οθωμανικής μουσικής, αλλά και της ιστορίας της Κωνσταντινούπολης, ειδικά της περιόδου 1693-1710, διάστημα κατά το οποίο διέμενε εκεί. ➤  Διαβαστε περισσοτερα εδω...

Την περίοδο από τα τέλη του 16ου μέχρι και τα μέσα του 17ου αιώνα στην Ευρώπη θριαμβεύει το θέατρο τόσο ως σκηνική πρακτική και θέαμα όσο και ως παραγωγή γραπτού λόγου, με έργα σημαντικών συγγραφέων (Σαίξπηρ, Lope de Vega και Calderόn de la Barca) που αντιβαίνουν στους κλασικιστικούς κανόνες και προβάλλουν μια νέα αισθητική και ένα πνεύμα δημιουργικής ελευθερίας.

➤ O Λόπε και η ποιητική της Νέας Τέχνης για την κωμωδία. Διαβαστε εδω...

➤ Ο Ντέλα Μπάρκα και το μπαρόκ δράμα. Διαβαστε εδω...


Για τη διευκόλυνση των «κυνηγών» της μαγείας κυκλοφορούσε ήδη από το 1486 ένα εγχειρίδιο οδηγιών, το Malleus maleficarum, συνταγμένο από δύο ιεροεξεταστές, τους Χάινριχ Κρέμερ και Γιάκομπ Σπρένγκερ. Το Malleus maleficarum υπήρξε το κύριο εργαλείο για τον εντοπισμό της μαγείας και την εκμαίευση ομολογιών.. Υπό την πίεση τρομερών βασανιστηρίων, ελάχιστοι κατόρθωσαν να μην ομολογήσουν εγκλήματα, για τα οποία είχαν κατηγορηθεί χωρίς, κατά κανόνα, να τα έχουν διαπράξει.

➤ Διαβαστε περισσοτερα εδω...


Ο Χαμένος Παράδεισος, ή αλλιώς Απολεσθείς Παράδεισος (αγγλικά: Paradise Lost), είναι ένα έπος του Άγγλου ποιητή Τζον Μίλτον (John Milton), γραμμένο σε δεκασύλλαβο ιαμβικό ανομοιοκατάληκτο στίχο (blank verse). Θέμα του έχει την απώλεια του Παραδείσου, τόσο από το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, τον Αδάμ και την Εύα, όσο και από τους επαναστάτες αγγέλους με αρχηγό τους τον Σατανά. Δημοσιεύτηκε το 1667 και περιείχε αρχικά δέκα βιβλία (άσματα), τα οποία στη β' έκδοση (1674) έγιναν δώδεκα. Θεωρείται ως το σπουδαιότερο έργο του Μίλτον και ένα από τα σημαντικότερα της αγγλικής και γενικότερα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

➤ John Milton - Ο Χαμένος Παράδεισος


Ο Σάμιουελ Τζόνσον (1709 - 1784), αναφερόμενος συχνά ως Δρ. Τζόνσον, ήταν Άγγλος συγγραφέας με διαρκή συμβολή στην αγγλική λογοτεχνία ως ποιητής, δοκιμιογράφος, ηθικολόγος, κριτικός λογοτεχνίας, βιογράφος, συντάκτης και λεξικογράφος. Περιγράφεται στο Εθνικό Βιογραφικό Λεξικό της Οξφόρδης ως "ο αναμφισβήτητα πιο διακεκριμένος άνθρωπος των γραμμάτων στην αγγλική ιστορία". Αποτελεί το θέμα της πιο διάσημης βιογραφίας στην αγγλική λογοτεχνία, που έχει τον τίτλο Η Ζωή του Σάμιουελ Τζόνσον και γράφτηκε από τον Τζέιμς Μπόσγουελ. ➤  Διαβαστε περισσοτερα εδω...


Το 99% της ανθρωπότητας είτε διάγει ζωή σοβαρής υστέρησης –φυσικής, συναισθηματικής, εγκεφαλικής–, είτε συμβάλλει μηδαμινά στον εμπλουτισμό της διαίσθησης, της ομορφιάς, της ηθικής βασάνου των κοινωνιών μας. […] Το τελικό συμπέρασμα είναι ένα. Ελάχιστες είναι οι ενδείξεις ότι ο πολιτισμός εκπολιτίζει, πέραν μιας μικρής μειονότητας…

➤ Τζορτζ Στάινερ - Δεν υπάρχει «εξπρές για τον Παρνασσό»