Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


William Wordsworth - Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου

Wordsworth on Helvellyn by Benjamin Robert Haydon
Ο William Wordsworth, (1770 - 1850) ήταν Άγγλος ρομαντικός ποιητής, ο οποίος μαζί με τον Σάμιουελ Τέιλορ Κόλεριτζ, συνεισέφεραν τα μέγιστα, ώστε να εισέλθει ο ρομαντισμός στην αγγλική λογοτεχνία, ειδικότερα με την έκδοση του Lyrical Ballads (1798).

Το magnum opus του Γουόρντσγουορθ, ωστόσο θεωρείται το The Prelude, ένα ημι-αυτοβιογραφικό ποίημα, από τα πρώιμα συγγραφικά του χρόνια, το οποίο πάντως αρκετές φορές το αναθεώρησε και το επέκτεινε. Αυτό κυκλοφόρησε και τιτλοφορήθηκε μετά τον θάνατό του, και ήταν τότε γνωστό ως το "ποίημα του Κόλεριτζ".  Ο Γουόρντσγουορθ ήταν ο ποιητής laureate της Βρετανίας, από το 1843, έως και το 1850, όπου και πέθανε από πλευρίτιδα.

Τα ποιήματα του Γουέρτζγουορθ μας προσφέρουν αβίαστα αυτό που ο ρομαντισμός ως κίνημα προσπάθησε να επιτύχει: τον μυστικό δεσμό δηλαδή της ανθρώπινης ύπαρξης με την ελεύθερη φύση, τις απαράβατες συστοιχίες μεταξύ των ανθρώπινων συναισθημάτων και των μεταβολών των φυσικών φαινομένων, τον παραλληλισμό των ηθικών αρετών με την φυσική καθαρότητα, την υποχώρηση της φυσιοκρατίας μπροστά στα παγανιστικά σύμβολα και τις ομόλογες δοξασίες, την πίστη στα ιδεαλιστικά συστήματα των ιδεών.

Η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στα ποιήματά του είναι άμεση. Καλύτερη ποίηση, κατά τον Γουέρτζγουορθ, είναι εκείνη που εκφράζει επιτυχώς τα πιο δυνατά ανθρώπινα αισθήματα.

"Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου
Δεν είχα ανθρώπινους φόβους:
Φαινόταν σαν ένα πράγμα που δεν μπορούσε να αισθανθεί
Το άγγιγμα των επίγειων χρόνων.

Καθόλου κίνηση δεν περικλείει τώρα, διόλου δύναμη
Ούτε ακούει μήτε βλέπει
Παρασυρμένο στης γης την καθημερινή περιστροφή,
Με βράχους, και πέτρες, και δέντρα.

A slumber did my spirit seal;
I had no human fears:
She seemed a thing that could not feel
The touch of earthly years.

No motion has she now, no force;
She neither hears nor sees;
Rolled round in earth's diurnal course,
With rocks, and stones, and trees."