Wordsworth on Helvellyn by Benjamin Robert Haydon |
Το magnum opus του Γουόρντσγουορθ, ωστόσο θεωρείται το The Prelude, ένα ημι-αυτοβιογραφικό ποίημα, από τα πρώιμα συγγραφικά του χρόνια, το οποίο πάντως αρκετές φορές το αναθεώρησε και το επέκτεινε. Αυτό κυκλοφόρησε και τιτλοφορήθηκε μετά τον θάνατό του, και ήταν τότε γνωστό ως το "ποίημα του Κόλεριτζ". Ο Γουόρντσγουορθ ήταν ο ποιητής laureate της Βρετανίας, από το 1843, έως και το 1850, όπου και πέθανε από πλευρίτιδα.
Τα ποιήματα του Γουέρτζγουορθ μας προσφέρουν αβίαστα αυτό που ο ρομαντισμός ως κίνημα προσπάθησε να επιτύχει: τον μυστικό δεσμό δηλαδή της ανθρώπινης ύπαρξης με την ελεύθερη φύση, τις απαράβατες συστοιχίες μεταξύ των ανθρώπινων συναισθημάτων και των μεταβολών των φυσικών φαινομένων, τον παραλληλισμό των ηθικών αρετών με την φυσική καθαρότητα, την υποχώρηση της φυσιοκρατίας μπροστά στα παγανιστικά σύμβολα και τις ομόλογες δοξασίες, την πίστη στα ιδεαλιστικά συστήματα των ιδεών.
Η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στα ποιήματά του είναι άμεση. Καλύτερη ποίηση, κατά τον Γουέρτζγουορθ, είναι εκείνη που εκφράζει επιτυχώς τα πιο δυνατά ανθρώπινα αισθήματα.
"Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου
Δεν είχα ανθρώπινους φόβους:
Φαινόταν σαν ένα πράγμα που δεν μπορούσε να αισθανθεί
Το άγγιγμα των επίγειων χρόνων.
Καθόλου κίνηση δεν περικλείει τώρα, διόλου δύναμη
Ούτε ακούει μήτε βλέπει
Παρασυρμένο στης γης την καθημερινή περιστροφή,
Με βράχους, και πέτρες, και δέντρα.
A slumber did my spirit seal;
I had no human fears:
She seemed a thing that could not feel
The touch of earthly years.
No motion has she now, no force;
She neither hears nor sees;
Rolled round in earth's diurnal course,
With rocks, and stones, and trees."