Le Photographique: Pour une Théorie des Écarts by Rosalind Krauss
In her collection of essays, contemporary art theorist Rosalind Krauss explores the broad contexts of photography, as well as the medium’s influence on contemporary art.
Rosalind Krauss’s collection of essays Le Photographique: Pour une Théorie des Écarts (first published in 1990) includes texts from 1977 to 1984 that she wrote for the journals October, the College Art Journal, Partisan Review and Degrés, as well as for various exhibition catalogues. As the title suggests, all are united by their focus on “the photographic” – as she has christened this theoretical subject, distinguishing it from “photography as an object of research.”
In the foreword to the collection, Krauss emphasizes that these essays should not be regarded as texts on photography, in the same way as Roland Barthes’ Camera Lucida and Walter Benjamin’s Short History of Photography – two of the most important texts in photographic discourse – go beyond this category. In both of these works, photography becomes the pretext for a conversation about the other – about death and publicity with Barthes, and about the reproducibility and extinction of the aura with Benjamin. Krauss, with her own particular insight, continues this line: for her, a photograph is a pretext to write a history “of the discursive spaces of photography, of the photographic conditions of surrealism, of photography and the simulacral, but not of photography.”
The twelve texts featured in the collection are divided into four sections, reflecting the range of questions and themes that interest the author: “Does the thought object signified by the expression ‘history of photography’ actually exist?,” “Photography and the history of art,” “Photography and form,” and “From the point of view of photography.” These subjects are united by Krauss’s semiotic approach to photography. She defines it as a variety of “index” – or in the words of the founder of semiotics, philosopher Charles Sanders Peirce: “signs or images which refer to their object not because they are to this or that degree similar or analogous to it, and not because they are associated with its general properties, but because they are found in a dynamic … chain, equally, on the one hand, with the individual object, and on the other, with the feelings or memory of that for which it acts as a sign.”
Krauss describes the impact that photography has had on the closed space of the art world through the prism of works by Nadar, Marcel Duchamp, Alfred Stieglitz, Irving Penn, Cindy Sherman and many others who, in the course of their artistic practice, have turned to the technical possibilities afforded by photography.
Εικόνες της Αλγερίας
Μια εκλεκτική συγγένεια
"Η φωτογραφία συνδέεται με τη μορφή της σχέσης που είχα διαρκώς με το αντικείμενό μου, που δεν ξέχασα ποτέ ότι ήταν άνθρωποι· τους ανθρώπους αυτούς κοίταζα με ένα βλέμμα που, αν δεν φοβόμουν μην ακουστεί γελοίο, θα το περιέγραφα ως στοργικό και, συχνά, συγκινημένο. [...] Ήμουν πολύ συγκινημένος, πολύ ευαίσθητος απέναντι στον πόνο όλων αυτών των ανθρώπων και συγχρόνως ένιωθα την αποστασιοποίηση του παρατηρητή, η οποία εκδηλωνόταν με το γεγονός ότι τραβούσα φωτογραφίες".
Pierre Bourdieu
Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Pierre Bourdieu κατά τη διάρκεια των εθνολογικών και κοινωνιολογικών του ερευνών στην Αλγερία, εν μέσω του εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου, μας επιτρέπουν να γνωρίσουμε από μια άλλη σκοπιά την οπτική του για τον κοινωνικό κόσμο. Αποθηκευμένες για σαράντα χρόνια σε κιβώτια, οι φωτογραφίες αυτές αποτελούν τη μαρτυρία ενός ταξιδιού μύησης και μιας βαθιάς μεταστροφής, που αποτέλεσε την αφετηρία μιας σπουδαίας επιστημονικής και πνευματικής διαδρομής.
Franz Schultheis
Καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο St. Gallen (Ελβετία) & πρόεδρος του Ιδρύματος Bourdieu
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται για πρώτη φορά φωτογραφικά τεκμήρια που χρονολογούνται από την περίοδο 1958-1961 και τραβήχτηκαν από τον Pierre Bourdieu κατά την παραμονή του στην Αλγερία· οι φωτογραφίες αυτές παρουσιάσθηκαν, επίσης, σε μια έκθεση που ταξίδεψε σε πολλές χώρες. Τραβηγμένες στο σύνολό τους στην Αλγερία, οι φωτογραφίες ρίχνουν φως από μια άλλη οπτική γωνία, στις εθνογραφικές και κοινωνιολογικές μελέτες του Pierre Bourdieu, σε μια εποχή που σημαδεύεται από τα τραγικά γεγονότα του αντιαποικιακού πολέμου.
Christine Frisinghelli
Επιμελήτρια του περιοδικού "Camera Austria" & υπεύθυνη του φωτογραφικού αρχείου Pierre Bourdieu
Εκτός από τις φωτογραφίες, η έκδοση περιλαμβάνει τα κείμενα του Pierre Bourdieu "Πόλεμος και κοινωνικός μετασχηματισμός στην Αλγερία", "Έξη και κατοικία", "Άνδρες και γυναίκες", "Ξεριζωμένοι αγρότες", "Οικονομία της αθλιότητας", καθώς και μια συνέντευξή του στον Franz Schultheis στο College de France, το 2001, που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Camera Austria".
Robert Adams
Beauty in Photography
A rare book of criticism, one that is alive to the pleasure and mysteries of true exploration. Written over a ten-year period, and originally published in 1981, this timeless collection of writings now includes a new preface by the author.
Robert Adams possesses the wit to avoid cant, dogma, and platitudes of the scholar that can deaden our responses to the lively business of art. His eight essays pose a host of questions about photography's place in the arts-- and in our lives:
How is photography art? By what standards are we to judge the success or failure of a photograph? His reflections are delicate, unusually calm, but they also carry the force of sure conviction, the passion of absolute dedication.
Few visual artists are capable of articulating the subtle, potent wellsprings of their own creative achievement. Adams does so with extraordinary grace and power. This book offers not only an insight to the work of a distinguished photographer, but also an illuminating challenge and corrective to the usual pieties and pettiness of photography criticism today.
Margaret Bourke-White
Portrait of Myself
Margaret Bourke-White ( June 14, 1904 – August 27, 1971) was an American photographer and documentary photographer.
First published in 1963, Bourke-White's autobiography is "the compelling story of a woman who both recorded history and made it."
Here in her own words is Bourke-White's story of her beginnings in photography, her immense success as a photojournalist and her battle with Parkinson's disease.
Photographs accompany Bourke-White's writing on her experiences in Russia in the early 1930s in the Dust Bowl during the 1934 drought, on the European front during World War II, and in Korea during the early 1950s, a writing that is as compelling as her images.
Henri Cartier-Bresson
«Υπάρχει μια στιγμή όπου το μάτι , το μυαλό και η καρδιά βρίσκονται σε μιαν ευθεία. Κι αυτή είναι η στιγμή που θα μας δώσει μια φωτογραφία που θα μετρήσει για την υπόλοιπη ζωή μας»
«Η φωτογραφία είναι άπαξ δια παντός»
Beauty in Photography
A rare book of criticism, one that is alive to the pleasure and mysteries of true exploration. Written over a ten-year period, and originally published in 1981, this timeless collection of writings now includes a new preface by the author.
Robert Adams possesses the wit to avoid cant, dogma, and platitudes of the scholar that can deaden our responses to the lively business of art. His eight essays pose a host of questions about photography's place in the arts-- and in our lives:
How is photography art? By what standards are we to judge the success or failure of a photograph? His reflections are delicate, unusually calm, but they also carry the force of sure conviction, the passion of absolute dedication.
Few visual artists are capable of articulating the subtle, potent wellsprings of their own creative achievement. Adams does so with extraordinary grace and power. This book offers not only an insight to the work of a distinguished photographer, but also an illuminating challenge and corrective to the usual pieties and pettiness of photography criticism today.
Portrait of Myself
Margaret Bourke-White ( June 14, 1904 – August 27, 1971) was an American photographer and documentary photographer.
First published in 1963, Bourke-White's autobiography is "the compelling story of a woman who both recorded history and made it."
Here in her own words is Bourke-White's story of her beginnings in photography, her immense success as a photojournalist and her battle with Parkinson's disease.
Photographs accompany Bourke-White's writing on her experiences in Russia in the early 1930s in the Dust Bowl during the 1934 drought, on the European front during World War II, and in Korea during the early 1950s, a writing that is as compelling as her images.
«Υπάρχει μια στιγμή όπου το μάτι , το μυαλό και η καρδιά βρίσκονται σε μιαν ευθεία. Κι αυτή είναι η στιγμή που θα μας δώσει μια φωτογραφία που θα μετρήσει για την υπόλοιπη ζωή μας»
«Η φωτογραφία είναι άπαξ δια παντός»
Robert Capa
Ο Ρόμπερτ Κάπα ήταν Ούγγρος πολεμικός φωτογράφος και φωτορεπόρτερ που κάλυψε πέντε διαφορετικούς πολέμους: τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, τον Β΄ Σινοϊαπωνικό πόλεμο, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε όλη την Ευρώπη, τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948, και τον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας. Κατέγραψε την πορεία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο Λονδίνο, την Βόρειο Αφρική, την Ιταλία, την Απόβαση της Νορμανδίας στην παραλία Όμαχα (Omaha Beach) και την απελευθέρωση του Παρισιού. Οι εν δράσει φωτογραφίες του, όπως εκείνες που ελήφθησαν κατά την απόβαση στη Νορμανδία το 1944, απεικονίζουν τη βία του πολέμου με μοναδικό τρόπο. Το 1947, ο Κάπα υπήρξε ο συνιδρυτής του Magnum Photos με, ανάμεσα σε άλλους, τον Γάλλο φωτογράφο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν. Ο οργανισμός αυτός υπήρξε το πρώτο συνεργατικό πρακτορείο για ανεξάρτητους φωτογράφους σε παγκόσμια κλίμακα.
➤ Robert Capa in Color
➤ Το εχουν πει μεγαλοι φωτογραφοι
➤ Η ανακαλυψη της φωτογραφιας
➤ Robert Capa in Color
➤ Το εχουν πει μεγαλοι φωτογραφοι
➤ Η ανακαλυψη της φωτογραφιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου