Ιστορία των γυναικών

Θρησκείες και αποχή από το φαγητό Σεξ και λαγνεία Lifting Το πέπλο Ιστορία των γυναικών Άρης Ένας πλανήτης μεταξύ μύθου και επιστήμης Sherlock Holmes Ερωτας Ναΐτες Ιππότες CRAC Όταν η οικονομία κινδυνεύει να χρεοκοπήσει Ψέμα Απαρτχάιντ Νότια Αφρική Ηθική Σαββατοκύριακο Οι δύο ημέρες που άλλαξαν τον κόσμο Προσευχη Γεωπολιτική Αμβλωση Scoop Όταν η δημοσιογραφία κάνει πρωτοσέλιδα Τεχνητή νοημοσύνη Κράτος και εκκλησία Ευρώπη Περιβαλλοντισμός Διαζύγιο Η λέξη και το σώμα Αποικίες Δικαιώματα Εικόνες Πιστη Σιωνισμός - Οι ρίζες του εβραϊκού κράτους Ωροσκόπος - Γιατι συνεχιζει να μας γοητευει

 

Virginia Woolf

A Society. The Lady in the Looking-Glass. The Duchess and the Jeweller. Lappin and Lapinova

This selection of stories contains a range of styles and subjects. "A Society" is an ironic story about a group of young women who aren't satisfied with the way men run the world. As future mothers, they want to know what the world is really like before they have children of their own. "The Lady in the Looking-Glass" shows how a mirror reflects the home, character and person of its owner. "The Duchess and the Jeweller" is the story of a successful businessman who started with nothing and now has everything except what he wants most--a place among the aristocracy. "Lappin and Lapinova" tells the story of a married couple who share a secret world.

Σιμόν ντε Μποβουάρ

Το δεύτερο φύλο

Οι σημερινές γυναίκες έχουν σχεδόν εκθρονίσει τον μύθο της θηλυκότητας· αρχίζουν να κάνουν αισθητή την ανεξαρτησία τους με πολύ συγκεκριμένους τρόπους· δεν καταφέρνουν όμως εύκολα να βιώσουν απόλυτα την κατάστασή τους ως ανθρώπινα όντα. Έχοντας ανατραφεί από γυναίκες, μέσα στους κόλπους ενός γυναικείου κόσμου, ο φυσιολογικός προορισμός τους είναι ο γάμος, ο οποίος στην πραγματικότητα τις υποδουλώνει ακόμα και σήμερα στον άντρα· το ανδρικό κύρος κάθε άλλο παρά έχει εξαλειφθεί: στηρίζεται ακόμα σε γερές οικονομικές και κοινωνικές βάσεις. Είναι συνεπώς αναγκαίο να μελετήσουμε πολύ προσεκτικά την παραδοσιακή μοίρα της γυναίκας. Θα προσπαθήσω να περιγράψω πώς η γυναίκα μαθαίνει την κατάστασή της, πώς τη βιώνει, σε τι είδος σύμπαντος βρίσκεται εγκλωβισμένη, ποιους τρόπους διαφυγής έχει. Και μόνο αν όλα αυτά γίνουν κατανοητά, μόνο τότε θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που, έχοντας κληρονομήσει ένα βαρύ παρελθόν, προσπαθούν να χτίσουν ένα καινούργιο μέλλον.

Σιμόν ντε Μποβουάρ

Το "Δεύτερο φύλο" κυκλοφόρησε το 1949 και αποτέλεσε το απόλυτο έργο αναφοράς του φεμινιστικού κινήματος. Εξήντα χρόνια μετά, ενώ η φεμινιστική ουτοπία ξεφτάει καθώς σεξιστικές αντιλήψεις και πρακτικές επανέρχονται σε πολλά σημεία του πλανήτη, το "Δεύτερο φύλο" αξίζει να ξαναδιαβαστεί ως ορόσημο της ιστορίας του γυναικείου κινήματος.

John Stuart Mill

Για την υποτέλεια των γυναικών

Η μεγάλη ιστορική αξία αυτού του γραπτού τού John Stuart Mill έγκειται στο ότι μπορεί να θεωρηθεί το πρώτο -αν εξαιρέσουμε τα γραπτά της Mary Woolstonecraft στον δέκατο όγδοο αιώνα- φεμινιστικό μανιφέστο, πριν ο όρος "φεμινισμός" αναδυθεί σε κοινή χρήση: µια ένθερμη και υψηλόφωνη διακήρυξη υπέρ της πλήρους νομικής ισότητας των γυναικών, την εποχή που ο πρόδρομος του σύγχρονου φεμινισμού, το κίνημα υπέρ του δικαιώματος ψήφου των γυναικών (σουφραζέτες) έκανε τα πρώτα του βήματα, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Βρετανία.

Ως συγγραφέας µε μεγάλη επιρροή σε πολιτικά θέματα και ταυτόχρονα µέλος του Κοινοβουλίου την περίοδο 1865-68, ο John Stuart Mill είχε το δηµόσιο κύρος να υπερασπιστεί µια υπόθεση τόσο αμφιλεγόμενη που ήταν συνηθισμένο στις ημέρες του να ξεσηκώνει θυελλώδεις διαμάχες.

Το Για την υποτέλεια των γυναικών, που πιθανότατα είχε γραφτεί από το 1861 αλλά δημοσιεύθηκε το 1869, είναι ένα κείμενο το οποίο, πέρ' από την ιστορική-αναμνηστική αξία γι' αυτό που αντιπροσωπεύει, φέρνει στην προσοχή µας δύο πράγματα: πρώτον, το νομικό καθεστώς των γυναικών και τις συνθήκες του γάμου στην "προοδευμένη" Αγγλία μόλις στη δεκαετία του 1860· και δεύτερον, την πολιτική σκέψη του φιλελευθερισμού στο τελευταίο της ριζοσπαστικό κρεσέντο, πριν εκπέσει σε απλή νομιμοποιητική ιδεολογία των κοινωνιών της αγοράς. Και αυτή η κορύφωση συνδέεται ακριβώς µε το όνομα του John Stuart Mill.

Mary Wollstonecraft

Η αναγνώριση των δικαιωμάτων της γυναίκας

"Θλίβομαι που οι γυναίκες υποτιμώνται συστηματικά λαμβάνοντας ευχαρίστως την ασήμαντη προσοχή που οι άνδρες θεωρούν πως αρμόζει να δείχνουν στο γυναικείο φύλο. Τόσο γελοία μου φαίνονται όλα αυτά τα μικρά τελετουργικά, που με δυσκολία συγκρατώ τα νεύρα μου όταν βλέπω έναν άνδρα να σπεύδει με πάσα προθυμία να πιάσει ένα πεσμένο μαντίλι ή να ανοίξει μια πόρτα, τη στιγμή που μια κυρία θα μπορούσε να το κάνει και μόνη της με μία κίνηση".

Γράφοντας σε μια εποχή που o αγώνας για τα δικαιώματα του ανθρώπου είχε οδηγήσει στις μεγάλες επαναστάσεις στην Αμερική και τη Γαλλία, η Μέρι Γουόλστονκραφτ εξέφρασε με δυναμισμό τη δική της γνώμη για τη γυναικεία ανεξαρτησία το 1792.

Με πάθος και αμεσότητα, επιτέθηκε στην επικρατούσα άποψη της κοινωνίας που αντιμετώπιζε τη γυναίκα ως διακοσμητικό στοιχείο και απαίτησε την ισότιμη εκπαίδευση για κορίτσια και αγόρια, το τέλος των προκαταλήψεων και την εξάρτηση των γυναικών από το επάγγελμά τους και όχι από τον σύντροφό τους. Η αναγνώριση των δικαιωμάτων της γυναίκας έγινε δεκτή άλλοτε με θαυμασμό και άλλοτε με αγανάκτηση, την καθιέρωσε ωστόσο ως τη "μητέρα" του σύγχρονου φεμινισμού.

"Eύχομαι οι γυναίκες να έχουν εξουσία όχι πάνω στους άντρες, αλλά πάνω στον εαυτό τους".