Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Πιστη


Θρησκείες και αποχή από το φαγητό Σεξ και λαγνεία Lifting Το πέπλο Ιστορία των γυναικών Άρης Ένας πλανήτης μεταξύ μύθου και επιστήμης Sherlock Holmes Ερωτας Ναΐτες Ιππότες CRAC Όταν η οικονομία κινδυνεύει να χρεοκοπήσει Ψέμα Απαρτχάιντ Νότια Αφρική Ηθική Σαββατοκύριακο Οι δύο ημέρες που άλλαξαν τον κόσμο Προσευχη Γεωπολιτική Αμβλωση Scoop Όταν η δημοσιογραφία κάνει πρωτοσέλιδα Τεχνητή νοημοσύνη Κράτος και εκκλησία Ευρώπη Περιβαλλοντισμός Διαζύγιο Η λέξη και το σώμα Αποικίες Δικαιώματα Εικόνες Πιστη Σιωνισμός - Οι ρίζες του εβραϊκού κράτους Ωροσκόπος - Γιατι συνεχιζει να μας γοητευει



Michel Onfray
Πραγματεία περί αθεολογίας

Στη φιλοσοφία υπήρξε κάποτε μια εποχή του θανάτου του Θεού. Η δική μας, προσθέτει ο Μισέλ Ονφρέ, είναι μάλλον η εποχή της επιστροφής του. Γι' αυτό και σήμερα, κατά το συγγραφέα, παρουσιάζεται επείγουσα η ανάγκη για μια αθεϊα τεκμηριωμένη, στοιχειοθετημένη, αταλάντευτη και μαχητική.

Η "Πραγματεία περί αθεολογίας" όχι μόνο σημείωσε τεράστια επιτυχία, πουλώντας μόνο τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας της στη Γαλλία πάνω από 400.000 αντίτυπα, κάτι που την έφερε μακράν στην πρώτη θέση των δοκιμίων, αλλά προκάλεσε και οξύτατη πολεμική στους κύκλους της διανόησης, και όχι μόνο, και έγινε αφορμή για τη δημοσίευση δεκάδων άρθρων καθώς και δύο βιβλίων που αντιτάσσονται λυσσαλέα στις απόψεις του "καλλιτέχνη φιλοσόφου".



Karlheinz Deschner
Η εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού

Ένα πανόραμα της ιστορίας του ευρωπαϊκού Μεσαίωνα, της πιο σκοτεινής, σκληρής και άγριας περιόδου που γνώρισε ποτέ η παγκόσμια ιστορία, δοσμένο με το απολαυστικό ύφος ενός μεγάλου Ευρωπαίου διανοητή.

Χριστιανοί ηγεμόνες εκμεταλλεύονται, σφάζουν και ακρωτηριάζουν ομόπιστούς τους, σε σημείο που να τους λυπούνται ακόμα και αλλόθρησκοι ηγεμόνες.

Ιερείς και αρχιερείς ζουν μέσα στην πολυτέλεια, συναναστρέφονται με εταίρες, τη στιγμή που οι απλοί πολίτες ζουν στην πείνα και στην εξαθλίωση, πολλές φορές λόγω των πολέμων και της οικονομικής αφαίμαξής τους από τους χριστιανούς ηγεμόνες τους και την ιεραρχία.

Πάπες, αντίπαπες και χριστιανοί αυτοκράτορες πολεμούν μεταξύ τους με πρωτοφανή αγριότητα και απευθύνουν ο ένας στον άλλον ανήκουστες κατάρες. Οι χειρότεροι τυχοδιώκτες και εγκληματίες χρίζονται σταυροφόροι, λαμβάνουν άφεση των αμαρτιών τους και γίνονται η νέα ευγενής τάξη των χριστιανικών βασιλείων της Ανατολής, συνεχίζοντας εκεί το τυχοδιωκτικό και εγκληματικό τους έργο.



Søren Kierkegaard
Φιλοσοφικά ψιχία ή κνήσματα και περιτμήματα

Στις 13 Ιουνίου 1844 ο Κίρκεγκωρ εκδίδει τα "Φιλοσοφικά ψιχία ή κνήσματα και περιτμήματα", υπό το ψευδώνυμο Ιωάννης ο της Κλίμακος. Δανείζεται τον τίτλο από τον Ιππία τον μείζονα του Πλάτωνα (κνήσματά τοι έστι και περιτμήματα των λόγων, κατά βραχύ διηρημένα).

Το σύντομο και δυσνόητο αυτό έργο πραγματεύεται τις έννοιες της αλήθειας και της γνώσης, όπως και το κατά πόσο αυτές είναι διδακτές, στους αρχαίους Έλληνες και στον χριστιανισμό, συγκρίνοντας τον Σωκράτη με τον Χριστό. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το έργο ανάγκασαν τον συγγραφέα του να εκδώσει, δύο χρόνια αργότερα, το Τελικό μη επιστημονικό υστερόγραφο στα "Φιλοσοφικά ψιχία", ένα πολύ εκτενέστερο και σημαντικό έργο.




Friedrich Wilhelm Nietzsche
Ο Αντίχριστος

Η χριστιανική έννοια του θεού - ο θεός ως παρηγοριά των άρρωστων, ο θεός ως αράχνη, ο θεός ως πνεύμα- είναι μια απ' τις πιο εκφυλισμένες έννοιες του θείου που διατυπώθηκε ποτέ πάνω στη γη. Περιγράφει ίσως το τελευταίο στάδιο στην κατιούσα εξέλιξη των τύπων του θείου.

Ο θεός κατέληξε νάναι το αντίθετο της ζωής, αντί η μεταμόρφωσή της, το αιώνιο "Ναι" της! Ο θεός: διακήρυξη πολέμου κατά της ζωής, της Φύσης, της βούλησης για ζωή! Θεός: η αλάνθαστη συνταγή για κάθε συκοφαντία του "ενθάδε", κάθε ψέμα του "επέκεινα"! Θεός: το μηδέν που θεοποιήθηκε, η βούληση για εκμηδένιση που ανακηρύχτηκε "αγία"!..




Gilles Kepel
Η επιστροφή του Θεού

Ισλαμικά, χριστιανικά, εβραϊκά κινήματα στην επανάκτηση του κόσμου

Από τα μέσα της δεκαετίας του 70 πολλά κινήματα από το χώρο του χριστιανισμού, του ιουδαϊσμού και του μουσουλμνισμού εισέβαλαν θεαματικά στο χώρο της κοινωνίας και της πολιτικής, εκμεταλλευόμενα τη γενικότερη δυσαρέσκεια απέναντι στη φενάκη του λαϊκισμού και την αναστάτωση που έφερε μαζί της η απώλεια εμπιστοσύνης στη λαϊκή ιδεολογία.

Όλα αυτά τα κινήματα εμπνέονται από τα Ιερά Κείμενα των θρησκειών τους, στην προσπάθειά τους να χτίσουν τον κόσμο απ την αρχή. Νέοι στην ηλικία, οι μαχητές τους είναι άνθρωποι μοντέρνοι, με μόρφωση ουσιαστική. Χριστιανοί, εβραίοι και μουσουλμάνοι υιοθετούν παρόμοια στρατηγική, άλλοτε επιδιώκοντας να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία κι άλλοτε προσπαθώντας να διευρύνουν τον έλεγχο που ασκούν σε διάφορα κοινοτικά δίκτυα.



The American Religion: The Emergence of the Post-Christian Nation (1992; second edition 2006) is a book by literary critic Harold Bloom, in which the author covers the topic of religion in the United States from a perspective which he calls religious criticism. Religious denominations Bloom discusses include The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, Christian Science, the Seventh-day Adventist Church, Jehovah's Witnesses, and the Southern Baptist Convention.

Bloom lays out his conception of a practice of religious criticism, by which he does not mean criticism of religion. He distinguishes the practice from other aspects of religious studies (e.g., history of religion or philosophy of religion) by analogy with his practice of literary criticism.


Bloom says, literary criticism involves aspects of history et cetera, but is distinguished by having a focus on aesthetic judgments concerning literature. Bloom's religious criticism thus will involve history et cetera, but also pay attention particularly to the spiritual values of religions.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου