Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Illusion


If your eyes follow the movement of the rotating pink dot, you will only see one color, pink. If you stare at the black + in the center, the moving dot turns to green. Now, concentrate on the black + in the center of the picture. After a short period of time, all the pink dots will slowly disappear, and you will only see a green dot rotating if you're lucky! It's amazing how our brain works. There really is no green dot, and the pink ones really don't disappear. This should be proof enough, we don't always see what we think we see.







Αυτή η απεικόνιση ονομάστηκε από τον Boring ως "η νεαρή γυναίκα και η πεθερά":
Μπορεί να δει κανεις και τη μία και την άλλη από τις δύο μορφές.



Το τρίγωνο Kanizsa είναι μια οπτική ψευδαίσθηση, που περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1955 από τον Ιταλό ψυχολόγο Gaetano Kanizsa.
Στην εικόνα "βλέπουμε" δύο λευκά ισόπλευρα τρίγωνα, το ένα πάνω στο άλλο, αν και στην πραγματικοτητα κανένα από τα δύο τρίγωνα δεν έχει σχεδιαστεί.



Οι άντρες που παρατάσσονται στο πεζοδρόμιο θεωρούνται σαφώς ότι έχουν το ίδιο ύψος, αν και σε διαφορετικές αποστάσεις. Στην πραγματικότητα, αν μετρήσουμε τα ύψη των διαφόρων σχημάτων,  βλέπουμε ότι ο πρώτος άντρας στα αριστερά έχει ύψος περίπου τρεις φορές σε σύγκριση με τον τελευταίο στα δεξιά.
Αυτο γινεται αμεσως αντιληπτο, εάν το φόντο εξαλειφθεί και το πρώτο και το τελευταίο σχήμα διατηρούνται σαν να αιωρούνται στο διάστημα.





Σε αυτήν την ψευδαίσθηση του Richard Russell, το ίδιο πρόσωπο φαίνεται να είναι θηλυκό όταν ο τόνος του δέρματος γίνεται ελαφρύτερος (αριστερή εικόνα) και αρσενικό όταν ο τόνος του δέρματος γίνεται πιο σκούρος (δεξιά εικόνα).




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου