Το είδος "picaresque" - από το picaro, vagabond - είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της ισπανικής λογοτεχνίας του δέκατου έβδομου αιώνα. Το αριστούργημα αυτού του είδους ειναι το Historia de la vida del Buscón (Ιστορία της ζωής του Μπουσκόν), από τον Francisco de Quevedo (1580-1645) που δημοσιεύθηκε το 1626.
Ένα πρωτότυπο του picaresque του δέκατου έκτου αιώνα δίνεται από το Lazarillo de Tormes που δημοσιεύτηκε γύρω στα μέσα του 16ου αιώνα.
Το Lazarillo de Tormes δημοσιεύθηκε στο Burgos το 1554 και την ίδια χρονιά επίσης στην Alcalá και την Aversa. Απαγορεύτηκε από την εκκλησια το 1559. Δεν ξέρουμε ποιος το έγραψε. Ισως ένας ανθρωπιστής, ένας αναγνώστης του Geertsz.
Ο πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός πεινασμένος ζητιάνος, που κερδίζει τα προς το ζην με χίλια κόλπα στην υπηρεσία πρώτα ενός τυφλού, έπειτα ενός στρατιωτικού, μετά ενός μοναχού που κάνει εμπόριο με τα συγχωροχάρτια του Πάπα, κι επειτα ενός ζωγράφου, μέχρι να γίνει παράνομος πωλητης κρασιού για λογαριασμό ενός αρχιεπίσκοπου του οποίου θα παντρευτεί την υπηρέτρια, και στην συνέχεια θα την μοιράζεται μαζι του με αντάλλαγμα το χρημα.
Ο Lazarillo είναι ο αντι-ήρωας μιας ρητορικής εποχής με την τάση για ηθικολογίες και κήρυγμα. Η οικονομική κρίση και η επακόλουθη κοινωνική ανισορροπία της Ισπανίας του Κάρολου αντικατοπτρίζονται στη δυναμική των σχέσεων και των αντιθέσεων που ενώνουν τους διάφορους αντιπροσωπους των υποβαθμισμένων τάξεων και επαγγελμάτων.
Υπάρχει ένας σύνδεσμος με τη ρεαλιστική παράδοση του "fabliaux", αλλά πάνω απ 'όλα το "Lazarillo de Tormes" είναι ο προδρομος του ισπανικου μυθιστορηματος πικαρεσκο του δέκατου έβδομου αιώνα.
Το "Lazarillo de Tormes" εμφανίζεται ως μια απόλυτη καινοτομία στην παραγωγή του 16ου αιώνα. Μια αυτοβιογραφική μυθοπλασία με διαυγή και μετρημενη ειρωνεία. Αυτη του "Lazarillo de Tormes" είναι μια αφήγηση απαλλαγμένη από οποιαδήποτε διδακτική και ηθικολογική ανησυχία.
Ο πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός πεινασμένος ζητιάνος, που κερδίζει τα προς το ζην με χίλια κόλπα στην υπηρεσία πρώτα ενός τυφλού, έπειτα ενός στρατιωτικού, μετά ενός μοναχού που κάνει εμπόριο με τα συγχωροχάρτια του Πάπα, κι επειτα ενός ζωγράφου, μέχρι να γίνει παράνομος πωλητης κρασιού για λογαριασμό ενός αρχιεπίσκοπου του οποίου θα παντρευτεί την υπηρέτρια, και στην συνέχεια θα την μοιράζεται μαζι του με αντάλλαγμα το χρημα.
Ο Lazarillo είναι ο αντι-ήρωας μιας ρητορικής εποχής με την τάση για ηθικολογίες και κήρυγμα. Η οικονομική κρίση και η επακόλουθη κοινωνική ανισορροπία της Ισπανίας του Κάρολου αντικατοπτρίζονται στη δυναμική των σχέσεων και των αντιθέσεων που ενώνουν τους διάφορους αντιπροσωπους των υποβαθμισμένων τάξεων και επαγγελμάτων.
Υπάρχει ένας σύνδεσμος με τη ρεαλιστική παράδοση του "fabliaux", αλλά πάνω απ 'όλα το "Lazarillo de Tormes" είναι ο προδρομος του ισπανικου μυθιστορηματος πικαρεσκο του δέκατου έβδομου αιώνα.
Το "Lazarillo de Tormes" εμφανίζεται ως μια απόλυτη καινοτομία στην παραγωγή του 16ου αιώνα. Μια αυτοβιογραφική μυθοπλασία με διαυγή και μετρημενη ειρωνεία. Αυτη του "Lazarillo de Tormes" είναι μια αφήγηση απαλλαγμένη από οποιαδήποτε διδακτική και ηθικολογική ανησυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου