Οι Leader

Όταν το χαμόγελο γίνεται μάσκα και η αισιοδοξία αναγκαστική συμπεριφορά, όταν η επικοινωνία έχει τους τόνους της ασφάλειας εκείνων που δεν φοβούνται, εκείνων που δεν βλέπουν σκιές, πολύ περισσότερο δε μέσα τους, όταν η πολυπλοκότητα απλοποιείται μέχρι την ένδειξη μιας μόνο οδού γιατί "δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις", όταν είναι πεπεισμένοι ότι κάθε αγέλη χρειάζεται κι έναν ηγέτη, όταν το βλέμμα είναι πάντα αφ υψηλού, κοιτάζοντας στο μέλλον επειδή το παρόν είναι υπό έλεγχο , όταν η εξάρτηση είναι αυτό που πάνω απ 'όλα απαιτείται από τους άλλους, και όταν στους άλλους βλέπουν μόνο τη δική τους αντανάκλαση, την αντανάκλαση ενός φωτός χωρίς σκιές, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε έναν leader, στον σχηματισμό του οποίου συμβάλλουν φύση και πολιτισμός με ένα καλά δοσομετρικό μείγμα που μπορούμε να το περιγράψουμε με τον ακόλουθο τρόπο.

Πάνω απ 'όλα, η λατρεία του ορθολογισμού, που θεωρεί τις συγκινήσεις και τα συναισθήματα  εμπόδιο που πρέπει να αποφευχθεί, επειδή μπορούν να δημιουργήσουν αστάθεια στον κόσμο των τυπικών σχέσεων.

Ωστόσο, κάτω από τις ορατές δυναμικές όπως το οργανωτικό πλαίσιο, οι στόχοι, οι αυτόματες διαδικασίες, οι επιχειρησιακές και παραγωγικές πολιτικές, βρίσκονται δυνάμεις πολύ πιο κρυφές, οι οποίες ακόμη και αν αγνοούνται ή ακόμη και αν σιωπούν, (συναισθήματα, δημιουργικότητα) δεν παύουν να υπάρχουν.

Η λατρεία του ορθολογισμού, τείνει να προάγει στις διοικητικές θέσεις, ναρκισσιστικές προσωπικότητες, που εμφανίζονται οργανωτικές, για να κερδίζουν συναίνεση και έγκριση, σε μια προσπάθεια να αντισταθμιστεί με δύναμη και επιτυχία εκείνη η λίγη αυτοεκτίμηση, χαρακτηριστική όσων δεν μπορούν να βρουν την ταυτότητά τους παρά μόνο στην αναγνώριση εκ των έξω.

Ως εναλλακτική για τις ναρκισσιστικές προσωπικότητες έχουμε τις ψυχοπαθητικές προσωπικότητες που, πέρα ​​από την άψογη λειτουργία τους στον επαγγελματικό χώρο, αποκαλύπτουν μια απόλυτη αδυναμία να περιγράψουν τα συναισθήματά τους, μια εντυπωσιακή συναισθηματική στειρότητα, που συνοδεύεται από μια μονοτονία ιδεών και μια τρομακτική έλλειψη φαντασίας.

Χωρίς ενσυναίσθηση, οι leader, λόγω των ναρκισσιστικών ή των ψυχοπαθητικών συστατικών τους, (τα οποία είναι πολύ λειτουργικά για τον ορθολογισμό που κυριαρχεί στους οργανισμούς και στις επιχειρήσεις), παρουσιάζουν χαρακτηριστικά αδιαφορίας, ψυχρότητας και απόσπασης που σηματοδοτούν σοβαρά ελαττώματα επικοινωνίας και έλλειψης ανθρώπινης ποιότητας στις σχέσεις τους. Για αυτούς η συναισθηματική επαφή είναι τόσο ασήμαντη που συχνά ανταλλάσσεται με δόσεις πλήξης και αδιαφορίας.

Στην πραγματικότητα, οι leader γνωρίζουν ότι αγαπιούνται για αυτό που δεν είναι και γνωρίζουν ότι η μη-ύπαρξη είναι το συστατικό τους. Το αντισταθμίζουν με μια υπερβολική προσαρμογή στην εξωτερική πραγματικότητα, που βραχυκυκλώνει τον κόσμο του φανταστικού και τα υπολείμματα του συναισθήματος που δυσκολεύονται να αναπτυχθούν στις ψυχρές ψυχές τους.

Όταν ρωτιούνται για αυτό, παρέχουν απαντήσεις άκαμπτες και καταφεύγουν μόνο στην περιγραφή εξωτερικών γεγονότων που τους είναι πιο οικεία από τα εσωτερικά.

➤  Αγαπητέ Θεέ, με λένε Όσκαρ...