Εκεινο το σωμα το νεο που το θελουμε αιωνια
Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνολογικής του αναπαραγωγιμότητας
[...] Fiat ars - pereat mundus ("τέχνη ας γίνει, και γαία πυρί μιχθήτω") λέει ο φασισμός και περιμένει, όπως διακηρύσσει ο Marinetti, ότι ο πόλεμος θα ικανοποιήσει καλλιτεχνικά την αλλαγμένη από την τεχνολογία αισθητηριακή αντίληψη.
Αυτή είναι προφανώς η τελείωση του δόγματος l’art pour l’art ("η τέχνη για την τέχνη").
Η ανθρωπότητα που κάποτε ήταν, κατά τον Όμηρο, θέαμα για τους θεούς του Ολύμπου, τώρα έχει γίνει θέαμα για τον εαυτό της. Η αλλοτρίωσή της έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που την οδηγεί να βιώνει την ίδια της την καταστροφή σαν αισθητηριακή απόλαυση πρώτου μεγέθους. Αυτή είναι η κατάσταση της πολιτικής, της οποίας την αιαθητικοποίηση προωθεί ο φασισμός. Ο κομμουνισμός απαντά πολιτικοποιώντας την τέχνη.
Η μετανεωτερικότητα και τα δεινά της
Όταν ο Φρόιντ έγραφε το κλασικό του κείμενο "Πολιτισμός πηγή δυστυχίας" τον απασχολούσε η λειτουγία της απώθησης. Για τον Φρόιντ, ο σύγχρονος πολιτισμός στηρίζεται στην απαγόρευση της αυθορμησίας και στον περιορισμό της αυτοέκφρασης. Σήμερα, στη μετανεωτερική εποχή, ο Φρόιντ, υποστηρίζει ο Bauman, έχει πλέον ξεπεραστεί ως προς όλες τις απόψεις του αυτές.
Στην εποχή μας, η ελευθερία του ατόμου αποτελεί την κυρίαρχη αξία, το κριτήριο πάνω στο οποίο εδράζονται όλοι οι κοινωνικοί κανόνες. Η μετανεωτερικότητα κυριαρχείται από τη θέληση για ευτυχία. Ωστόσο, αυτή η θέληση καταλήγει στο να θυσιάζει την ασφάλεια και αυτό προκαλεί τις πλέον έντονες ανησυχίες στη σημερινή μας κοινωνία.
The King's Two Bodies: A Study in Medieval Political Theology
Originally published in 1957, this classic work has guided generations of scholars through the arcane mysteries of medieval political theology. Throughout history, the notion of two bodies has permitted the post mortem continuity of monarch and monarchy, as epitomized by the statement, “The king is dead. Long live the king.” In The King’s Two Bodies, Ernst Kantorowicz traces the historical problem posed by the “King’s two bodies” — the body natural and the body politic — back to the Middle Ages and demonstrates, by placing the concept in its proper setting of medieval thought and political theory, how the early-modern Western monarchies gradually began to develop a “political theology.?
The king’s natural body has physical attributes, suffers, and dies, naturally, as do all humans; but the king’s other body, the spiritual body, transcends the earthly and serves as a symbol of his office as majesty with the divine right to rule. The notion of the two bodies allowed for the continuity of monarchy even when the monarch died, as summed up in the formulation “The king is dead. Long live the king.”
Bringing together liturgical works, images, and polemical material, The King’s Two Bodies explores the long Christian past behind this “political theology.” It provides a subtle history of how commonwealths developed symbolic means for establishing their sovereignty and, with such means, began to establish early forms of the nation-state.
Kantorowicz fled Nazi Germany in 1938, after refusing to sign a Nazi loyalty oath, and settled in the United States. While teaching at the University of California, Berkeley, he once again refused to sign an oath of allegiance, this one designed to identify Communist Party sympathizers. He was dismissed as a result of the controversy and moved to the Institute for Advanced Study in Princeton, where he remained for the rest of his life, and where he wrote The King’s Two Bodies.
Featuring a new introduction, The King’s Two Bodies is a subtle history of how commonwealths developed symbolic means for establishing their sovereignty and, with such means, began to establish early forms of the nation-state.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου