Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Πορνογραφία ή ερωτική τέχνη;

Στην Ελλάδα σαν κόμικς, τα πρώτα ερωτικά κόμικς που εμφανίζονται είναι μετά την μεταπολίτευση δηλαδή από το ’75, ’76 και μετά. Βέβαια, υπάρχουν από τότε που υπάρχει ο τύπος, γελοιογραφίες όπου πάντα ήταν πιπεράτες. Σαν εκδόσεις όμως και σαν αυτό που ονομάζουμε κόμικς έχουμε από την δεκαετία του ’70 μέχρι το τέλος της τα γνωστά φουμέτι που είναι μικρά βιβλία τσέπης. Το περισσότερο υλικό τους είναι από Ιταλία. Έχουν μια λογική λαϊκού αναγνώσματος. 

Φτιάχνονται από καλλιτέχνες που δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι. Στην ιστορία μαθαίνουμε ότι διάφοροι διάσημοι καλλιτέχνες ξεκινούν από εκεί και δουλεύουν σε αυτά χωρίς να τα υπογράφουν. Το κάνουν φυσικά για τα χρήματα. 

Ο Μιλο Μανάρα π.χ. ξεκίνησε να κάνει φουμέτι στην Ιταλία μέχρι να καταξιωθεί σαν καλλιτέχνης. Αυτό το αναγνωρίζουμε αργότερα από το σκίτσο του αλλά το έχει δηλώσει και ο ίδιος. Πολλές φορές τα φουμέτι χαρακτηρίζονται ως ανάγνωσμα καθαρά για στρατώνα. Σε κάποιον θα κάνει παρέα το βράδυ.

Το 1978 κυκλοφορεί το περιοδικό  Κολούμπρα, μια πάρα πολύ αξιόλογη δουλειά όπου πλέον μαθαίνει το αναγνωστικό κοινό το πιο καλλιτεχνικό κόμικς. Είναι γνωστοί σκιτσογράφοι που είναι ήδη αναγνωρισμένοι στην Αμερική και στην Ευρώπη. 

Η Κολούμπρα μας συστήνει την Βαλεντίνα του Κρέπαξ. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τον Κρέπαξ και κάποιες ιστορίες του. Η Βαλεντίνα πουλιέται στα βιβλιοπωλεία στην Ευρώπη.   Ο Κρέπαξ μας την συστήνει το 1963.

Έχουμε το κόμικς που είναι το λαϊκό ανάγνωσμα που το παίρνουμε, το διαβάζουμε και το πετάμε και έχουμε τους καταξιωμένους καλλιτέχνες που κάνουν άλλου είδους δουλειά. Από το ’78 και μετά έχουμε το ενήλικο κόμικς πια.  Στα κόμικς για το ενήλικο κοινό εικονογραφούνται λογοτεχνικά έργα ή οι καλλιτέχνες παρουσιάζουν δικές τους ιστορίες.  

Το 1981 αρχίζει να κυκλοφορεί το περιοδικό Βαβέλ. Η Βαβέλ φιλοξενεί ερωτικά κόμικς. Τα φουμέτι συνεχίζουν να κυκλοφορούν μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '80 αλλά παράλληλα αρχίζουν να κυκλοφορούν τα μεγάλα άλμπουμ. 

Δεν πουλιούνται πια σαν τσοντοπεριοδικά στην Ομόνοια αλλά κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία και είναι περιποιημένες εκδόσεις. Και αρχίζει και ο κόσμος να αντιμετωπίζει διαφορετικά αυτό που λέμε ερωτικό. Δεν είναι το παίρνω για να το κρύψω κάτω από το κρεβάτι μου όπως είναι ένα τσοντοπεριοδικό. Το αντιμετωπίζω σαν ένα βιβλίο που  έχει μια άλλη βαρύτητα και μια άλλη αξία. 

 
 
 
 
 
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου