Το μόνο που θέλω είναι να μπορούσα να πω όλα όσα αισθάνομαι για τον Ντοστογιέφσκι. Με την έκφραση των συναισθημάτων σου έχεις μερικώς επίσης εκφράσει καί τα δικά μου. Ποτέ δεν τον είδα, ούτε είχα καμία άμεση επικοινωνία μ' αυτόν, αλλά τώρα που είναι πεθαμένος συνειδητοποιώ ότι ήταν πιο αγαπητός, πιο κοντινός και πιο αναγκαίος για μένα από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. Ποτέ δεν σκέφτηκα να τον ανταγωνιστώ —ποτέ! Καθετί που έκανε ήταν τόσο καλό, τόσο γνήσιο, που έτερψε την καρδιά μου. Είμαι ικανός να ζηλέψω έναν άνθρωπο για τη διάνοιά του ή για το καλλιτεχνικό του ταλέντο, αλλά οι πράξεις που βγαίνουν από την καρδιά μόνο ευχαρίστηση μπορούν να μου δώσουν: Πάντοτε λογάριαζα τον Ντοστογιέφσκι μεταξύ των φίλων μου και ήλπιζα μια μέρα να τα καταφέρω να τον γνωρίσω, αλλά δεν ήταν γραφτό να συμβεί. Όταν διάβασα τα απροσδόκητα νέα του θανάτου του, ένιωσα σαν κάποιο στήριγμα να τραβήχτηκε από μένα. Τα είχα εντελώς χαμένα, και συνειδητοποίησα καθαρά για πρώτη φορά πόσο πολύ τον αγαπούσα. Ακόμα δεν έχω πάψει να θρηνώ τον χαμό του. Μόνο λίγο πρίν το θάνατό του διάβασα για πρώτη φορά, με βαθιά συγκίνηση, το μυθιστόρημα του Ταπεινωμένοι και Καταφρονεμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου