Αυτή ας είναι η πρώτη επιδεξιότητα. Η τέχνη του νοήμονα είναι να μετράει την ευκαιρία με τη μαστοριά του. Μεγάλη προσποίηση είναι να προσφέρεσαι ώστε να σε γνωρίσουν οι άλλοι, όχι όμως να σε κατανοήσουν· να προσφέρεσαι στην προσδοκία, ποτέ όμως να μην την ικανοποιείς καθ’ ολοκληρία. Να υπόσχεσαι περισσότερα από όσα είναι μπορετό· και η καλύτερη πράξη να αφήνει πάντα ελπίδες για ακόμη μεγαλύτερες.
Αποτρέπει τους πάντες ο φωτισμένος άντρας να ερευνήσουν το βάθος των ικανοτήτων του, αν θέλει να τον σέβονται οι πάντες. Εντυπωσιακό είναι το ποτάμι ώσπου να περάσει κανείς απέναντι· και άξιος σεβασμού ο άντρας ώσπου να μάθουν οι άλλοι ποιο είναι το όριο των δυνατοτήτων του. Γιατί όσο το βάθος παραμένει άγνωστο και πιθανολογείται, πάντα, μαζί με την επιφύλαξη, συντηρεί το κύρος.
Η ανακάλυψη είναι κιόλας κυριαρχία: αυτό το πολύτιμο χάρισμα ανατρέπει την υποδούλωση και τη μετατρέπει σε νίκη· αν εκείνος που αντιλαμβάνεται κυριαρχεί, τότε εκείνος που δυσπιστεί δεν παραδίδεται ποτέ.
Ενισχύεται η δεξιοσύνη του μυαλωμένου για να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα την περιέργεια εκείνου που συγκεντρώνει την προσοχή του ώστε να τον γνωρίσει. Είθισται μάλιστα η δεξιοσύνη να γίνεται άλλη τόση στην αρχή τέτοιας απόπειρας.
Ποτέ ο επιδέξιος στο να προλαβαίνει τα πράγματα δεν τα κατάφερε με την πρώτη προσπάθεια· συνεχίζει να επιμένει από εδώ και από εκεί, πάντα προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα.
Πλεονέκτημα του Αιωνίου Όντος είναι να ποντάρει όσο θέλει στην αιωνιότητα. Αυτός ο πρώτος κανόνας μεγαλείου φανερώνει πως αν δεν είμαστε αιώνιοι, πρέπει να φαινόμαστε αιώνιοι, πράγμα που δεν είναι επιτηδειότητα των πολλών.
Balthasar Gracián, (1601 – 1658)
Μεταξύ των έργων του ξεχωρίζει το El Criticón - αλληγορία της ανθρώπινης ζωής - το οποίο είναι ένα από τα πιο σημαντικά λογοτεχνικά έργα της ισπανικής λογοτεχνίας, συγκρίσιμο με το Δον Κιχώτη του Miguel Cervantes ή το La Celestina του Fernando de Rojas.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου