σχέση π.χ. με τον Ρεαλισμό, αλλά ακόμα και με τον Ρομαντισμό. Οι μοντερνιστές εγκαταλείπουν τις παραδοσιακές τεχνικές αφήγησης και δοκιμάζουν νέους αφηγηματικούς τρόπους. Το κολλάζ, το μοντάζ, ο εσωτερικός μονόλογος, η ροή της συνείδησης (Με την τεχνική αυτή οι συγγραφείς επιδιώκουν να δώσουν στον αναγνώστη την εντύπωση της συνεχούς ροής σκέψεων, αισθημάτων, διαθέσεων και αναμνήσεων, όπως έρχονται αναμεμειγμένα στη συνείδηση χωρίς κάποια ακολουθία διευθετημένη από τη λογική), η συνειρμική γραφή, η παραβίαση συντακτικών και γραμματικών κανόνων, η πολυμορφία της γλώσσας, η ελλειπτικότητα του λόγου, η αποσπασματικότητα της πλοκής, η κατάργηση της γραμμικής αφήγησης είναι ορισμένοι από τους τρόπους που χρησιμοποίησαν οι συγγραφείς του Μοντερνισμού για να αποτυπώσουν έναν κόσμο ρευστό και αντιφατικό.
Ένα παράδειγμα του πώς επιχειρεί το μυθιστόρημα, χρησιμοποιώντας νέες αφηγηματικές τεχνικές, να αποτυπώσει την εποχή αυτή είναι το Μπερλίν Αλεξάντερπλατς (Berlin Alexanderplatz, 1929) του Άλφρεντ Ντέμπλιν (Alfred Döblin, 1878-1957).
Στο μυθιστόρημά αυτό πρωταγωνιστεί το Βερολίνο ως μια τερατώδης μεγαλούπολη, γεμάτη από μάζες ανθρώπων, ένας λαβύρινθος από κτίρια και δρόμους μέσα στους οποίους τριγυρνά ο κεντρικός ήρωας του κειμένου, ο Φραντς Μπίμπερκοπφ, που μόλις έχει αποφυλακιστεί. Συνδυάζοντας τη συνειρμική γραφή με τον εσωτερικό μονόλογο, ο Ντέμπλιν επιτυγχάνει να καταγράψει με ακρίβεια την πολύπλοκη κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα της μάζας των μικροαστών και των ανέργων, των προλετάριων και των μικροκακοποιών, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν σ’ έναν κόσμο που τους οδηγεί στην εξαθλίωση.
Χρησιμοποιώντας ντοκουμέντα, όπως τραγούδια, στατιστικές, προεκλογικούς λόγους, κανονισμούς σωφρονιστικών ιδρυμάτων, δελτία καιρού, διαφημίσεις κτλ., ο Ντέμπλιν προσφέρει ένα μωσαϊκό αντιφατικών εικόνων που αποτυπώνουν τις ποικίλες διαστάσεις της μοντέρνας ζωής.
Η ιδιοτυπία του Μπερλίν Αλεξάντερπλατς έγκειται ωστόσο στη μεταφυσική διάσταση που δίνει ο Ντέμπλιν στην αλλοτρίωση του ανθρώπου. Μέσω βιβλικών εικόνων και αποσπασμάτων από την Αποκάλυψη του Ιωάννη και την Παλαιά Διαθήκη, τα οποία συνοδεύουν την κατά άλλα ρεαλιστική περιγραφή της πόλης, ο Ντέμπλιν παρουσιάζει το Βερολίνο ως τα Σόδομα πριν από την καταστροφή.
Και ενώ αποτρόπαιοι δαίμονες και άγγελοι της αποκάλυψης περιδιαβαίνουν την πόλη, ο Φράντς Μπίμπερκοπφ συνθλίβεται στα γρανάζια ενός απάνθρωπου συστήματος.
Οι περισσότεροι μάθαμε γι' αυτό το έργο από τη αριστουργηματική διασκευή του Φασμπίντερ. Στην τηλεόραση, στις αρχές του '80. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ταινία χωρισμένη σε δεκατρία μέρη και επίλογο. Στο "Μπερλίν Αλεξάντερπλατς" πρωταγωνιστούν όλοι οι ηθοποιοί του Φασμπίντερ. Περισσότεροι από εκατό. Με κορυφαίους τον Γκίντερ Λάμπρεχτ, την Μπάρμπαρα Σούκοβα, τη Χάνα Σιγκούλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου