Σύμφωνα με τον θρύλο, το 1607, η 12χρονη Ματουάκα είδε αιχμάλωτο στα χέρια της φυλής της τον ηγέτη της αγγλικής αποικίας του Τζέιμσταουν στη Βιρτζίνια, Τζον Σμιθ.
Θεωρείται ότι τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, καθώς λίγο πριν τον σκοτώσουν, παρακάλεσε τον πατέρα της να του χαρίσει τη ζωή. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι η ιστορία αυτή είναι αληθινή. Κυρίως, γιατί η μόνη επιβεβαίωση είναι η διήγηση του ίδιου του Σμιθ, 17 χρόνια αργότερα. Η Ματουάκα, όμως, ήταν υπαρκτό πρόσωπο και χρωστά τη δημοτικότητά της στην υπόλοιπη ζωή της.
Θεωρείται ότι τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, καθώς λίγο πριν τον σκοτώσουν, παρακάλεσε τον πατέρα της να του χαρίσει τη ζωή. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι η ιστορία αυτή είναι αληθινή. Κυρίως, γιατί η μόνη επιβεβαίωση είναι η διήγηση του ίδιου του Σμιθ, 17 χρόνια αργότερα. Η Ματουάκα, όμως, ήταν υπαρκτό πρόσωπο και χρωστά τη δημοτικότητά της στην υπόλοιπη ζωή της.
Το 1614, παντρεύτηκε τον Άγγλο, ιδιοκτήτη φυτείας καπνών και εκ των πρώτων αποίκων της Αμερικής Τζον Ρολφ, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Τόμας.
Οι Ρολφ επισκέφθηκαν την Αγγλία, όπου η Ποκαχόντας/Ρεβέκκα παρουσιάστηκε στο κοινό ως "εκπολιτισμένη αγρία", με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων στο Τζόρτζταουν, και έγινε σχετικά διάσημη στην τότε κοινωνία.
Αμέσως μετά την αναχώρηση για την επιστροφή στη Βιρτζίνια, η Ποκαχόντας πέθανε, επισκεπτόμενη τον βασιλιά Ιάκωβο Α' και ΣΤ' της Αγγλίας και Σκωτίας, από άγνωστη ασθένεια, σε ηλικία μόλις 22 ετών.
Η ζωή της Ποκαχόντα έχει δημιουργήσει πολλούς θρύλους. Δεδομένου ότι ποτέ δεν έμαθε να γράφει, όλα όσα είναι γνωστά για αυτήν σήμερα μας μεταβιβάστηκαν από άλλους στις επόμενες γενιές. Έτσι, οι σκέψεις, και τα συναισθήματα της Ποκαχόντα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστοι και μυστηριώδεις.
Μεταγενέστερες εικόνες και αλλαγές στην ιστορία του Ποκαχόντα την παρουσίασαν ως έμβλημα της δυνατότητας να αφομοιωθούν οι ιθαγενείς Αμερικανοί στην ευρωπαϊκή κοινωνία.
Κυκλοφορουσε ένα κυβερνητικό φυλλάδιο, με τίτλο «Το Βαπτίσμα της Ποκαχόντα», το οποίο εξηγουσε τους χαρακτήρες του πίνακα του John Gadsby Chapman, συγχαίροντας τους εποίκους του Τζέιμσταουν για την εισαγωγή του Χριστιανισμού στους «άγριους ειδωλολάτρες», αποδεικνύοντας έτσι πώς οι έποικοι δεν ειχαν μόνο «εξοντωσει τους αρχικους ιδιοκτήτες της γης και σφετερίστηκαν τα υπάρχοντά τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου