O Σωλ Mπέλοου γεννήθηκε το 1915 στον Καναδά και μεγάλωσε στο Σικάγο. Σπούδασε κοινωνιολογία και ανθρωπολογία. Σε όλη του ζωή συνδύασε την πανεπιστημιακή καριέρα με τη λογοτεχνική παραγωγή. Έζησε αρκετά χρόνια στην Ευρώπη.
Εκεί άρχισε να γράφει το τρίτο μυθιστόρημά του Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς (1953) για το οποίο τιμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ για πρώτη φορά – ακολούθησαν άλλες δύο φορές με τα μυθιστορήματα Χέρτσογκ (1964) και Mr. Sammler's Planet (1970). Για το Humboldt's Gift (1975) απέσπασε το Βραβείο Πούλιτζερ.
Το 1976 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την κατανόηση του ανθρώπου και τη λεπτεπίλεπτη ανάλυση του σύγχρονου πολιτισμού που συνυπάρχουν στο έργο του». Το 1990 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο του Εθνικού Ιδρύματος Βιβλίου των ΗΠΑ για τη διακεκριμένη συνεισφορά του στα αμερικανικά γράμματα. Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του Η κλοπή (1990), Η μοναδική (1998), Χέρτσογκ (1999), Ραβελστάιν (2001), Άδραξε τη μέρα (2004), Το θύμα (2007) και Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς (2015). Ο συγγραφέας πέθανε τον Απρίλιο του 2005.
Εκεί άρχισε να γράφει το τρίτο μυθιστόρημά του Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς (1953) για το οποίο τιμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ για πρώτη φορά – ακολούθησαν άλλες δύο φορές με τα μυθιστορήματα Χέρτσογκ (1964) και Mr. Sammler's Planet (1970). Για το Humboldt's Gift (1975) απέσπασε το Βραβείο Πούλιτζερ.
Το 1976 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την κατανόηση του ανθρώπου και τη λεπτεπίλεπτη ανάλυση του σύγχρονου πολιτισμού που συνυπάρχουν στο έργο του». Το 1990 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο του Εθνικού Ιδρύματος Βιβλίου των ΗΠΑ για τη διακεκριμένη συνεισφορά του στα αμερικανικά γράμματα. Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του Η κλοπή (1990), Η μοναδική (1998), Χέρτσογκ (1999), Ραβελστάιν (2001), Άδραξε τη μέρα (2004), Το θύμα (2007) και Οι περιπέτειες του Ώγκι Μαρτς (2015). Ο συγγραφέας πέθανε τον Απρίλιο του 2005.
Συγγραφέας και πανεπιστημιακός δάσκαλος, από τους κορυφαίους των αμερικανικών γραμμάτων. Τα έργα του αγγίζουν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, τις εμπειρίες των μεταναστών και των εβραίων, την ταξική και κοινωνική κινητικότητα της Αμερικής του 20ου αιώνα. Από την πέννα του Σολ Μπέλοου (Saul Bellow) γεννήθηκαν ήρωες, όπως οι Όγκι Μαρτς, Μόζες Χέρτζογκ, Άρθουρ Σάμλερ και Τσάρλι Σιτρίν. Μία υπέροχη πινακοθήκη αστείων, γοητευτικών, νευρωτικών, απογοητευμένων και δύσπιστων παρατηρητών του σύγχρονου αμερικανικού τρόπου ζωής
Ο Σόουλ Μπέλοου για πολλούς είναι ο κορυφαίος μεταπολεμικός αμερικανός πεζογράφος. Σίγουρα, όμως, ο πιο προβεβλημένους από τους εβραϊκής καταγωγής συγγραφείς, όπως ο Μπέρναρντ Μάλαμουντ, η Σύνθια Οζικ και ο μεγάλος Φίλιπ Ροθ, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο Σολ Μπέλλοου και ο Ουίλιαμ Φόκνερ αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ου αιώνα.
Ο Μπέλοου έχει δηλώσει ότι από όλους τους ήρωές του ο Γιουτζήν Χέντερσον (του βιβλίου «Χέντερσον, ο βασιλιάς της βροχής») ήταν εκείνος που του έμοιαζε περισσότερο. Ο Μπέλοου μεγάλωσε ως ένα αγενές παιδί της φτωχογειτονιάς, ένας σκληροτράχηλος μετανάστης από το Κεμπέκ. Κατά τον Κρίστοφερ Χίτσενς η λογοτεχνία του Μπέλοου και οι κύριοι ήρωές του αντανακλούν τον δικό του πόθο για την υπέρβαση, μία μάχη να «υπερβεί όχι απλώς τις συνθήκες, αλλά και τις ψυχώσεις του γκέτο». Οι πρωταγωνιστές του Μπέλοου, με τη μία μορφή ή την άλλη παλεύουν όλοι με αυτό που ο ήρωάς του Κόρντ αποκαλεί «οι μεγάλης κλίμακας παραλογισμοί του 20ού αιώνα» Αυτή η υπέρβαση επιτυγχάνεται, αν γίνεται, μόνο μέσα από μία «θηριώδη αφομοίωση γνώσεων και μορφώσεως» (Χίτσενς) και μία έμφαση στην αρχοντιά.
Χέρτσογκ
«Κι αν μου ’χει στρίψει, τι μ’ αυτό», σκέφτηκε ο Μόουζες Χέρτσογκ. Έχοντας ήδη αποτύχει ως δάσκαλος και συγγραφέας, ως πατέρας και σύζυγος, ανακαλύπτει ξαφνικά πως δεν είναι απλώς το θύμα μιας οικογενειακής συνωμοσίας, στην οποία συμμετείχαν η δεύτερη σύζυγός του και ο καλύτερός του φίλος, αλλά, όπως όλοι μας, θύμα μιας ευρύτερης πλεκτάνης που στήνει καθημερινά σε βάρος μας ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Ένα μόλις βήμα πριν από τη νευρική κατάρρευση, καταφέρνει να αντιπαρατεθεί στον κοινωνικό παραλογισμό και στην αναλγησία. Κι ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί μαζί του σε αυτή την αντιπαράθεση.
«Ένα αριστούργημα».
The New York Times Book Review
«Ο Σωλ Μπέλοου έγραψε το πιο υπέροχο βιβλίο του. Δεν είναι μονάχα βαθυστόχαστο αλλά και πολύ “προσωπικό”· η ευφυΐα της αφήγησης είναι εκθαμβωτική. Ο συγγραφέας έχει ανυψώσει ένα επώδυνο υλικό στα επίπεδα της πλέον απελευθερωτικής κατανόησης».
ALFRED KAZIN
«Μια πανδαισία γλώσσας, περιστατικών, χαρακτήρων, ειρωνείας και ένας απολύτως ισορροπημένος ηθικός στοχασμός [...] μια γραφή πρωτότυπη που απηχεί το υφολογικό μεγαλείο ενός Τολστόι – γραφή ιδιαζόντως προσωπική, αψεγάδιαστη, ηρωική».
Chicago Tribune
«Το βιβλίο αυτό διαθέτει το εύρος, το βάθος, την ένταση, τη λαμπρότητα των λέξεων και την πληρότητα της φαντασίας –το νου και την καρδιά– που αναμένουμε μόνο από τα μυθιστορήματα που αναμφίβολα προορίζονται να γίνουν κλασικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου