Oi Ολλανδοi και oi ραδιουργίες τους προκειμένου να πλουτίζουν και η σκληρότητα των αρχηγών των υπόδουλων περιοχών που επί δεκαετίες μαζί με τους Ολλανδούς ξεζούμιζαν τα μικρά και μεγάλα νησιά -ειδικά την Ιάβα, του συμπλέγματος αυτού που σήμερα ορίζει την Ινδονησία ως ανεξάρτητο πλέον κράτος.
Σύμφωνα με τον Pramoedya, ο Max Havelaar είναι "το βιβλίο που σκότωσε την αποικιοκρατία".
Το 1860 ο Ολλανδός Μουλτατούλι (κατά κόσμον Έντουαρντ Ντέκερ, 1820-1887) εκδίδει το εν μέρει αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Μαξ Χάβελααρ ή Οι Δημοπρασίες Καφέ της Ολλανδικής Εμπορικής Εταιρείας".Το βιβλίο προκαλεί άμα τη εκδόσει του φοβερές λογοτεχνικές και πολιτικές συζητήσεις και έριδες. O Μουλτατούλι ξεμπροστιάζει μέσα από αυτό και μάλιστα με καυστικότατο τρόπο τους συμπατριώτες του, ως προς την διάτρητη ηθικώς και οικονομικώς πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα που έχουν διαμορφώσει στις αποικίες της Ολλανδίας με την πολιτική τους της αδιάκοπης εκμετάλλευσης, μια πολιτική που ασκείται κυνικά από τις ολλανδικές κυβερνήσεις και την άρχουσα αλλά και τη μεσαία τάξη της εποχής αλλά σαφώς και με την υστερόβουλη βοήθεια των ντόπιων αρχηγών των γηγενών που ομοίως νοιάζονται μονάχα για τον ατομικό τους πλουτισμό και συμπράττουν ή εναντιώνονται στους Ολλανδούς κατά τα συμφέροντα της τσέπης τους και μόνον, δίχως να ενδιαφέρονται για τον λαό τους.
Πολύ σύντομα ο Χάβελααρ διαπιστώνει ότι τίποτα στην αποικία δεν λειτουργεί καλά και έντιμα ούτε στο ελάχιστο, η διαφθορά είναι στην ημερήσια διάταξη του νησιού.
Οι ντόπιοι άρχοντες συνήθως ζουν πολυτελώς και δεν σκοτίζονται για τους συμπατριώτες τους που τους μεταχειρίζονται σαν εργάτες και δούλους,ευρισκόμενοι σε μια διαρκή συναλλαγή, πότε ειρηνική πότε όχι με τους Ολλανδούς που πάνε με τα νερά τους,στον βαθμό που δεν θίγονται τα κυριαρχικά τους προνόμια,ώστε κι αυτοί να σουφρώνουν ό,τι μπορούν κάτω από την ομπρέλα της τεχνητής ειρήνης που δεν αφήνει και πολλά να γίνουν δημοσίως γνωστά και να αναγκάσουν την κεντρική κυβέρνηση στο Άμστερνταμ,που δεν είναι ούτε λίγα ούτε αμελητέα τα κέρδη της από τις αποικίες, να τα σκαλίσει.
Όταν λοιπόν ο Χάβελααρ έχοντας πάρει στα σοβαρά το πόστο του επιχειρεί να υπερασπιστεί τους απλούς Γιαβανέζους, γιατί αυτό είναι καθήκον του σύμφωνα με τον όρκο που έδωσε ως κρατικός υπάλληλος, βρίσκεται αντιμέτωπος και με τους δυο σκληρούς πόλους εξουσίας.
Για τις αλήθειες που αποκαλύπτει ο Μουλτατούλι έχει αρωγό του ένα πλήθος στοιχείων από ιστορικό υλικό που ο ίδιος γνωρίζει,γιατί υπηρέτησε ως κυβερνητικός αξιωματούχος από το 1838 ως το 1856 στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου