Από νωρίς απορρίπτει τα οικογενειακά σχέδια να γίνει κι αυτός ραβίνος και το 1935 δημοσιεύει σε συνέχειες το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Σατανάς στο Γκόρεϋ, που είναι γραμμένο στα γίντις, γλώσσα που δεν θα εγκαταλείψει ποτέ ο λογοτέχνης Σίνγκερ.
Την ίδια χρονιά φεύγει για τις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται ήδη ο αδελφός του, και το 1943 γίνεται Αμερικανός υπήκοος. Το 1950 εκδίδει το πρώτο του έργο στις ΗΠΑ, το μυθιστόρημα Η οικογένεια Μόσκατ, πάντα στα γίντις.
Από τότε θα εναλλάσσει μυθιστορήματα με συλλογές διηγημάτων. Το 1978 του απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Πεθαίνει το 1995 στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Τρία χρόνια μετά το θάνατό του εκδίδεται το μυθιστόρημά του Σκιές στον ποταμό Χάντσον, ένα είδος «ανακεφαλαίωσης» όλου του έργου του.
Ένας φίλος του Κάφκα και άλλες ιστορίες
Συμπλέκοντας την κωμωδία με το δράμα, ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ ενώνει στην πέμπτη συλλογή διηγημάτων του γοητευτικές ιστορίες της παιδικής του ηλικίας από τα γκέτο της προπολεμικής Πολωνίας με γλυκόπικρες αφηγήσεις για τους μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Με ολοζώντανους χαρακτήρες, κρυστάλλινη γλώσσα, ευφρόσυνο ή πικρό χιούμορ, τρυφερή ειρωνεία, ευρήματα και ανατροπές, ο μεγάλος νομπελίστας συγγραφέας παραδίδει είκοσι ένα πραγματικά παραμύθια για ενάρετους και δαίμονες, στοιχειά και φαντάσματα, αλλά και για ανθρώπους στοιχειωμένους από τα βάρη της μνήμης και της ζωής.
Η δύναμη της μοίρας και του απρόβλεπτου, ο πόλεμος μεταξύ θρησκευτικής πίστης και λαγνείας, ευσέβειας και βλασφημίας, μα και η διαρκής αναζήτηση του ανθρώπου για το ανέφικτο περιγράφονται από τον Σίνγκερ –έναν από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους του 20ού αιώνα– με τη δύναμη μιας ξεχασμένης πια απλότητας.
Τα γίντις είναι μια εβραιογερμανικής προέλευσης γλώσσα, που αναπτύχτηκε τους τελευταίους 10-11 αιώνες από τους Ασκενάζι Εβραίους της Κεντρικής βασικά Ευρώπης (τα γεωγραφικά «άκρα» της διάδοσης υπήρξαν από τη μια η δυτική Ρωσία κι από την άλλη η Αλσατία, ενώ κοινότητες γίντις δημιουργήθηκαν αργότερα στη Βόρεια Αμερική, το Ισραήλ, φυσικά και αλλού), συνδεμένη εν πολλοίς με θρησκευτικές σέχτες (π.χ. χασίδ) και γραφόμενη στο εβραϊκό αλφάβητο με πολλά επιπλέον στοιχεία, ιδίως στα φωνήεντα. Σ΄ αυτό το μακρό διάστημα αναπτύχτηκαν και γίντις γράμματα: λογοτεχνία, φιλολογία, θέατρο, επιστήμες, θρησκεία, εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ. Η εξέλιξη των γίντις ανακόπηκε βίαια από το ναζιστικό Ολοκαύτωμα: υπολογίζεται ότι πέντε στα έξι εκατομμύρια των νεκρών ήταν φυσικοί ομιλητές των γίντις. Κορυφαία φυσιογνωμία της λογοτεχνίας γίντις είναι ο Πολωνοεβραίος Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ (1904 - 1991), ο οποίος συνέχισε να γράφει στα γίντις και μετά τη μετανάστευσή του στις ΗΠΑ το 1935. Πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 1978.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου