Marie Deboissy

Το καλοκαίρι είναι η εποχή των ιστοριών αγάπης και πάθους που διαρκούν πολύ λίγο, αλλά μερικές φορές τις κουβαλάμε μέσα μας για μια ζωή. Η Marie Deboissy, η νεαρή Γαλλίδα σκηνοθέτης, το γνωρίζει καλά αυτό. Μιλάμε για το La Fièvre au Soleil (πυρετός στον ήλιο). Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία του Όσκαρ, ενός εφήβου σε διακοπές σε κάμπινγκ στη νοτιοδυτική Γαλλία.

Το δεκαεπτάχρονο αγόρι συναντά τη Μαριάννη, μια γοητευτική γυναίκα τριάντα ετών μεγαλύτερη του. Ο διάλογος μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών είναι σχεδόν ανύπαρκτος: όλα παίζονται με την σιωπή και τις φευγαλέες ματιές που κρύβουν ένα έντονο πάθος. Ένα πάθος απαραίτητο που πρέπει να εκπληρωθεί για τον μοναδικό λόγο να σβήσει με τη δύση του ήλιου. Η Marie Deboissy σπούδασε στο Atelier Supérieur d'Animation στο Παρίσι.

Ταινία μικρού μήκους λέγεται το κινηματογραφικό έργο μικρής διαρκείας, ανεξαρτήτως του περιεχομένου του ή του καλλιτεχνικού του είδους. Ο ορισμός της ταινίας μικρού μήκους καθιερώθηκε, όταν τα κινηματογραφικά έργα μεγάλου μήκους έγιναν το κύριο τμήμα των προβολών στους κινηματογράφους.

Στις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, τα έργα ήταν όλα μικρού μήκους, αφού τα μέσα που υπήρχαν τότε ήταν πολύ περιορισμένα. Από αυτήν την άποψη, όλα τα έργα του πρώιμου σινεμά ήταν ταινίες μικρού μήκους. Αντ' αυτού, όμως, στα πρώιμα έργα έχουμε μια άλλη διαφοροποίηση, με βάση την διαίρεση του έργου σε επιμέρους ταινίες, τις λεγόμενες «πράξεις». Ως "πράξη" χαρακτηρίζεται το φιλμ που περιέχει ένα μέρος του έργου και είναι τυλιγμένο σε δική του ροδέλα. Έτσι, έχουμε έργα της εποχής εκείνης με μία ή και δύο «πράξεις».

Μέχρι την δεκαετία του '70 οι ταινίες μικρού μήκους προβάλλονταν πριν από το κυρίως έργο. Μετά, σιγά σιγά καταργήθηκαν, δίνοντας την θέση τους στην διαφήμιση.

Οι ταινίες μικρού μήκους διαρκούν συνήθως 30 λεπτά το πολύ, αν και το κριτήριο αυτό δεν είναι πάντα ασφαλές. Σε μερικά φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους δίνονται περισσότερα λεπτά, π.χ. η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών επιτρέπει μέχρι και 40 λεπτά. Το Διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου στο Βερολίνο, αντίθετα, επιτρέπει διάρκεια μεταξύ 15 και 30 λεπτών. Το Γερμανικό Βραβείο Κινηματογράφου επιτρέπει από 7 ως 30 λεπτά.