Ο κορυφαίος κοσμολόγος καθηγητής Sir Roger Penrose είναι κάτι περισσότερο από οπαδός της τέχνης του MC Escher. Μερικές από τις πιο εμβληματικές εικόνες του Escher προέρχονται από τα μαθηματικά σκίτσα του Penrose - ενώ το έργο του καλλιτέχνη έχει χρησιμεύσει ως αφετηρία για τις εξερευνήσεις του ίδιου του καθηγητή για νέες επιστημονικές ιδέες.
Κύριο στοιχείο της τέχνης του Έσερ είναι η απεικόνιση αδύνατων γραφικών παραστάσεων (ανθρώπων, ζώων, αντικειμένων κτλ.), οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση του απείρου, δηλαδή της ατελείωτης δημιουργίας σχεδίων ή οι «αδύνατες» παραδοξολογικές κατασκευές (κτίρια). Αυτή η ιδιαιτερότητα των σχεδίων του οφείλεται στην επιρροή που δέχτηκε ο Έσερ από τα μαθηματικά.
Το 1919 παρακολούθησε το σχολείο της Αρχιτεκτονικής και Διακοσμητικής του Χάαρλεμ. Σπούδασε για λίγο αρχιτεκτονική, αλλά απέτυχε σε αρκετά μαθήματα και άλλαξε κατεύθυνση προς τις εικαστικές τέχνες. Μαθήτευσε κοντά στον Μεσκίτα, με τον οποίο παρέμειναν φίλοι για χρόνια. Το 1922, ο Έσερ εγκατέλειψε το σχολείο, αφού απέκτησε εμπειρία στον σχεδιασμό και στην κατασκευή ξυλογραφίας.
Το 1922 ήταν μια σημαντική χρονιά για τον Έσερ, ο οποίος ταξίδεψε σε πόλεις της Ιταλίας (Φλωρεντία, Σαν Τζιμινιάνο, Βολτέρα, Σιένα, Ραβέλο) και στην Ισπανία (Μαδρίτη, Τολέδο, Γρανάδα). Είχε εντυπωσιαστεί από την ιταλική ύπαιθρο και από την Αλάμπρα, ένα μαυριτανικό κάστρο του δέκατου τέταρτου αιώνα στη Γρανάδα. Τα περίτεχνα διακοσμητικά σχέδια στην Αλάμπρα, τα οποία βασίστηκαν σε γεωμετρικές συμμετρίες που χαρακτηρίζουν γλυπτό επαναλαμβανόμενων μοτίβων σε πέτρινους τοίχους και οροφές, όπου ήταν μια ισχυρή επιρροή στα έργα του Escher. Έπειτα επέστρεψε στην Ιταλία τα επόμενα χρόνια.
Στην Ιταλία ο Έσερ συνάντησε την Γιέτα Ούμικερ, την οποία νυμφεύτηκε το 1924. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στη Ρώμη όπου απέκτησαν τον πρώτο τους γιο Τζόρτζιο Αρνάλντο Έσερ, που πήρε το όνομά του από τον παππού του. Ο Έσερ και η Γιέτα απέκτησαν δύο ακόμη γιούς, τον Άρθουρ και τον Γιαν.
Το 1935 το πολιτικό κλίμα στην Ιταλία, επί Μουσολίνι, δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό από τον Έσερ. Όταν ο μεγαλύτερος γιoς του, Τζόρτζιο, αναγκάστηκε στην ηλικία των 9 ετών να φορά στο σχολείο τη στολή της Ιταλικής Φασιστικής Νεολαίας (Μπαλίλα), η οικογένεια έφυγε από την Ιταλία και μετακόμισε στο Σατώ-Ντε, στην Ελβετία, όπου η οικογένεια έμεινε για 2 χρόνια.
Το 1937, η οικογένειά του μετακόμισε πάλι στο Ουκλ (Uccle), προάστιο των Βρυξελλών στο Βέλγιο. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τον ανάγκασε να μετακομίσει τον Ιανουάριο του 1941, αυτή τη φορά στο Μπάαρν της Ολλανδίας, όπου ο Έσερ έζησε μέχρι το 1970. Τα πιο γνωστά έργα του Έσερ χρονολογούνται αυτήν την περίοδο. Ο συννεφιασμένος, κρύος και υγρός καιρός της Ολλανδίας του επέτρεψε να συγκεντρωθεί προσεκτικά στη δουλειά του.
Ο Έσερ μετακόμισε στο Ρόζα Σπιέρ Χουίς στο Λάρεν το 1970, έναν οίκο απόμαχων καλλιτεχνών, όπου διατηρούσε το δικό του εργαστήριο. Πέθανε στο σπίτι του στις 27 Μαρτίου 1972, σε ηλικία 73 ετών.
Πολλοί από τους κόσμους που είχε κατασκευάσει περιελάμβαναν αδύνατα αντικείμενα, όπως ο Κύβος του Νέκερ και το τρίγωνο του Πένροουζ. Σε αρκετά έργα ο Έσερ χρησιμοποίησε επαναλαμβανόμενες επικαλύψεις συνθέτοντας ψηφιδωτά. Οι μαθηματικοί και οι επιστήμονες εκτιμούν ιδιαίτερα την τεχνοτροπία του Έσερ, καθώς χρησιμοποιεί πολύεδρα και γεωμετρικές παραμορφώσεις. Για παράδειγμα στο έργο του "Βαρύτητα", πολύχρωμες χελώνες βγάζουν τα κεφάλια τους μέσα από ένα ψηφιδωτό δωδεκάεδρο.
Η μαθηματική επιρροή στα έργα του προέκυψε γύρω στο 1936, όταν ταξίδεψε στη Μεσόγειο με την Ναυτιλική Εταιρεία "Άδρια". Άρχισε να ενδιαφέρεται για την τάξη και τη συμμετρία. Ο Έσερ περιγράφει το ταξίδι του στη Μεσόγειο ως «την πλουσιότερη πηγή έμπνευσης που έχει ποτέ συναντήσει».
Μετά από το ταξίδι του στην Αλάμπρα, ο Έσερ προσπάθησε να βελτιώσει τα έργα τέχνης των Μαυριτανών χρησιμοποιώντας γεωμετρικά πλέγματα ως βάση των σχεδίων του, τα οποία στη συνέχεια επικάλυψε με πρόσθετα σχέδια, κυρίως ζώων όπως πουλιών και λιονταριών.
Οι πρώτες ενδελεχείς μελέτες στα μαθηματικά, που αργότερα τα ενσωμάτωσε σε έργα τέχνης του, ξεκίνησαν με τη δημοσιευμένη ακαδημαϊκή μελέτη του Τζορτζ Πόλυα, πάνω σε ομάδες συμμετρίας του επιπέδου, που την παρέλαβε από τον αδερφό του, Μπέρεντ Τζορτζ Έσερ. Αυτή η δημοσίευση τον ενέπνευσε να κατανοήσει την έννοια των 17 ομάδων συμμετρίας επιπέδου. Χρησιμοποιώντας αυτήν την μαθηματική έννοια, ο Έσερ δημιούργησε περιοδικές επικαλύψεις με 43 χρωματιστά σχέδια διαφόρων τύπων συμμετρίας. Από το σημείο αυτό ανέπτυξε μια μαθηματική προσέγγιση στην έκφραση της συμμετρίας στα έργα τέχνης του. Ξεκινώντας το 1937, δημιούργησε ξυλογραφίες με τη χρήση της έννοιας των 17 ομάδων συμμετρίας επιπέδου.
Το 1941, ο Έσερ συνόψισε τα συμπεράσματά του σε ένα τετράδιο, το οποίο ονόμασε Regelmatige vlakverdeling in asymmetrische congruente veelhoeken ("Η τακτική διαίρεση τομέων σε ασύμμετρα παραλληλισμένα πολύγωνα").
Γύρω στο 1956, ο Έσερ εξερεύνησε την ιδέα της απεικόνισης του άπειρου σε ένα δισδιάστατο πεδίο. Συζητήσεις με τον Καναδό μαθηματικό Χάρολντ Σκοτ ΜακΝτόναλντ Κόξτερ πυροδότησαν το ενδιαφέρον του Έσερ στις υπερβολικές ψηφιδοθετήσεις, οι όποιες είναι κανονικές επικαλύψεις της υπερβολικής γεωμετρίας. Οι ξυλογραφίες του Έσερ "Όριο Κύκλου 1-4" επιβεβαιώνουν αυτή την έννοια. Το 1959 ο Κόξτερ δημοσίευσε το εύρημά του ότι αυτά τα έργα ήταν εκπληκτικά ακριβή. «Ο Έσερ το πέτυχε ακριβώς στο χιλιοστό»
Στον Έσερ απονεμήθηκε το παράσημο του Ιππότη του Τάγματος του Όραντζ-Νάσσαου το 1955.
Έμαθε πρόσθετες έννοιες στα μαθηματικά από το Βρετανό μαθηματικό Ρότζερ Πένροουζ. Με αυτή τη γνώση δημιούργησε το έργο "Καταρράκτης" και το "Πάνω και Κάτω", με ακανόνιστες προοπτικές όπως και με την Λωρίδα του Μέμπιους.
Ο Έσερ τύπωσε το "Μεταμόρφωση 1" το 1937, που ήταν η αρχή από μία σειρά που διηγούνταν μία ιστορία χρησιμοποιώντας εικόνες. Τα έργα αυτά επέδειξαν το αποκαρύφωμα της ικανότητας του Έσερ να ενσωματώσει τα μαθηματικά σε τέχνη. Στη Μεταμόρφωση 1, μετέτρεψε ένα κυρτό πολύγωνο, σε κανονικό σχέδιο στο επίπεδο, ώστε να σχηματίσει ένα ανθρώπινο μοτίβο. Το αποτέλεσμα αυτό συμβολίζει την αλλαγή ενδιαφέροντος του Έσερ από τα φυσικά τοπία στην κανονική διαίρεση του επιπέδου.
Το έργο "Μεταμόρφωση 3" είναι αρκετά μεγάλο για να καλύψει όλους τους τοίχους σε ένα δωμάτιο, και στη συνέχεια να στραφεί πίσω προς τον εαυτό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου