Η επιστήμη κι ο ρόλος της στη ζωή του ανθρώπου - καθώς αυτή περνούσε από τη θεωρία στις εφαρμογές κατά τον 19ο αιώνα- ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς έργων επιστημονικής φαντασίας. Άλλοι χρησιμοποιώντας το αισιόδοξο σενάριο, προσπάθησαν να εξοικειώσουν την κοινή γνώμη με τα επιστημονικά επιτεύγματα και τις εφαρμογές τους ενώ άλλοι, ενδυόμενοι την απαισιοδοξία, κατέγραψαν ή φαντάστηκαν τις εξελίξεις, για να τονίσουν την επικινδυνότητα της υψηλής τέχνης που φέρει το όνομα επιστήμη όταν εκείνη πέφτει στα χέρια του χαμηλής τέχνης ανθρώπινου δημιουργήματος. Σε αυτή την δεύτερη κατηγορία εντάσσεται και ο Θαυμάσιος Καινούργιος Κόσμος, του Χάξλεϋ, θέτοντας ηχηρά το δίλημμα «με το μαχαίρι πρέπει να κόψει ψωμί ή να σκοτώσει»…
Ένα εφιαλτικό σενάριο μυθοπλασίας, μια ολοκληρωτική εξουσία που επιβλέπει όλες τις εκφάνσεις του «πολιτισμού» αρκετές δεκαετίες πριν εμφανιστεί ο όρος γενετική, το έργο συνιστά την πλέον αδυσώπητη κριτική της επιστήμης και των εφαρμογών της. Μείζονα ζητήματα που απασχολούν σήμερα την παγκόσμια κοινωνία, όπως λ.χ. ο υπερπληθυσμός ή η προστασία των οικοσυστημάτων, τέθηκαν προδρομικά και με ακρίβεια από τον Χάξλεϋ ήδη από τη σκληρή δεκαετία του '30, κατά την οποία, εν τούτοις, η ελπίδα δεν είχε χαθεί.
Εν έτει 632 μ.Φ, έχει εγκαθιδρυθεί το Παγκόσμιο Κράτος. Δέκα παντοδύναμα αφεντικά, οι Μεγάλοι Διαχειριστές, βοηθούμενοι από τα στελέχη τους, διευθύνουν ένα πληθυσμό σκλάβων που έχουν προκαθοριστεί από την επιστήμη της βιολογίας και την προπαγάνδα να αγαπά την υποτέλεια. Σκοπός του φιλεύσπλαχνου «κράτους», η ευτυχία όλων των ανθρώπων καθώς και η απουσία κοινωνικών συγκρούσεων και ψυχικών παθών, δηλαδή ένας εικονικά θαυμαστός καινούργιος κόσμος.
Για να επιτευχθεί ο σκοπός ένα είναι σίγουρο. Το παρελθόν της ανθρωπότητας καθώς και ο πρότερος πολιτισμός της, πρέπει να «παραγραφούν» και με την βοήθεια της επιστήμης τα «όντα» να καταφέρουν να υπομείνουν αδιαμαρτύρητα τον αμετάκλητο κοινωνικό, ταξικό και επαγγελματικό, προορισμό τους, για τον οποίο βιολογικά προκαθορίστηκαν.
Στο παγκόσμιο κράτος όπου οι επιστημονικές κατακτήσεις έχουν διασφαλίσει την «ευτυχία» των μαζών τα βασικά γνωρίσματα του παλαιού πολιτισμού έχουν εξαφανισθεί. Η αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους δεν γίνεται με φυσικό τρόπο αλλά στα κρατικά εργαστήρια, με τη μέθοδο του κλωνισμού, και ανάλογα με την ποσότητα οξυγόνου που παρέχεται στα έμβρυα, παράγονται πέντε τύποι ανθρώπων: οι Άλφα, οι Βήτα, οι Γάμμα, οι Δέλτα και οι Έψιλον. Οι ικανότητες και η ευφυΐα προκαθορίζονται, ο καθένας κάνει τη δουλειά για την οποία είναι βιολογικά προορισμένος και οι αποτυχίες και οι διαψεύσεις ανήκουν μόνο στο παρελθόν.
Αυτός είναι και ο λόγος που στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο, το σεξ επιτρέπεται ελεύθερα. Μάλιστα η πολιτεία το προπαγανδίζει με το σύνθημα «οι πάντες ανήκουν στους πάντες», παρέχοντας ταυτόχρονα και άλλες μορφές ηδονής: οι άνθρωποι παρακολουθούν κινηματογραφικές ταινίες που διεγείρουν τις αισθήσεις μέσω ηλεκτροδίων συνδεδεμένων στα καθίσματα.
Σε αυτό τον κόσμο, οι πάντες παίρνουν ένα ναρκωτικό που αποκαλείται σόμα και τους δημιουργεί αισθήματα ηδονικής ευφορίας. Στην θαυμαστή καινούργια τούτη κοινωνία οι αρρώστιες έχουν εξαλειφθεί. Το ίδιο κι ο πόνος, η πείνα και δυστυχία.
Βέβαια, μέσα στα βασικά γνωρίσματα του παλαιού πολιτισμού που διεγράφησαν ανήκουν επίσης και οι παραδόσεις, η Ιστορία και τα μνημεία της, τα οποία γκρεμίστηκαν μαζί με την οικογένεια, την τέχνη και τη θρησκεία. Η φυσική εξέλιξη του ανθρώπου αντικαταστάθηκε από την προκαθορισμένη με τις ευλογίες της επιστήμης! Στην επίτευξη του σκοπού της ευτυχίας των πάντων συμβάλλει άλλωστε και το τρίπτυχο αξιών, «Σταθερότης, Ταυτότης, Κοινότης» που έχει θέσει το κράτος και το οποίο δεν επιδέχεται, και δει ανέχεται, αμφισβήτησης και κατ' επέκταση κοινωνικής απορρύθμισης.
Στο Θαυμαστό καινούριο κόσμο του Άλντους Χάξλεϋ, ο επίγειος παράδεισος των ορθολογιστών έχει επιτέλους πραγματοποιηθεί: υπάρχει μόνιμη ειρήνη και ασφάλεια κι από κανέναν δε λείπει τίποτα. Τίποτα που να μπορεί να διαπιστωθεί αντικειμενικά τουλάχιστον. Γιατί στον κόσμο αυτό τα πάντα είναι προκαθορισμένα. Το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα έχει απορροφήσει όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες και καμία ενέργεια δε γίνεται απρόβλεπτα, το πρόσωπο έχει αντικατασταθεί από το αυτόματο. Αυτός ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος περνάει απ’ το στάδιο της δουλικής μίμησης της φύσης στον πολύ ενδιαφέροντα κόσμο της ανθρώπινης παρέμβασης, όπου όλα είναι προκαθορισμένα, η βιολογική ταυτότητα αυτών που θα γεννηθούν, η σωματική και πνευματική διάπλασή τους, η κατηγοριοποίησή τους εκ των προτέρων σε τάξεις…
Άρχων αυτού του παγκόσμιου κράτους των νέων ηλιθίων είναι ο Μουσταφά Μοντ. Ήρωας όμως είναι ο Άγριος, ένα κατάλοιπο του σαιξπηρικού κόσμου, το οποίο μην αντέχοντας την θαυμαστή, καινούργια κοινωνία των αυτομάτων, αποφασίζει να δώσει ένα τέλος...
Παππούς του ήταν ο διάσημος Τόμας Χάξλεϋ βιολόγος και αγνωστικιστής ο οποίος υπήρξε και ενεργός υποστηρικτής του Δαρβίνου, εξ ου και το παρατσούκλι του "το μπουλντόγκ του Δαρβίνου" (Darwin's Bulldog). Ο Άλντους ήταν το τρίτο παιδί του Λέοναρντ Χάξλεϋ και της Τζούλια Άρνολντ.
Ο πατέρας του ήταν συγγραφέας και εκδότης του περιοδικού "Cornhill Magazine". Η μητέρα του εκπαιδευτικός η οποία το 1902 ίδρυσε το σχολείο Prior's Field School.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Τζούλιαν Χάξλεϋ (γεν. 1887), ήταν βιολόγος, φιλόσοφος, εκπαιδευτικός και συγγραφέας που συνέβαλε στην ανάπτυξη της Εμβρυολογίας και της μελέτης της συμπεριφοράς και της εξέλιξης. Διετέλεσε επίσης πρώτος γενικός διευθυντής της Ουνέσκο (1946-1948) και ιδρυτικό στέλεχος της WWF.
O μεσαίος κατά σειρά αδελφός του, Νόελ Τρεβέλυαν Χάξλεϋ (γεν. 1891) αυτοκτόνησε σε ηλικία 23 ετών. Ο Σερ Άντριου Χάξλεϋ (γεν.1917), ετεροθαλής αδελφός του, πήρε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1963.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου