In a Nutshell - Ο κόσμος με μια ματιά

To In a nutshell, το οποίο σημαίνει "in synthesis", είναι μια έξυπνη διατομή της σύγχρονης ιστορίας μας, που την διηγείται με έναν επιδέξιο συνδυασμό στοιχείων τόσο διαφορετικών μεταξύ τους όσο και  παρόμοιων.

Σε σκηνοθεσία του νεαρού Ελβετού Fabio Friedli (το 2017) του στούντιο κινουμένων σχεδίων YK Animation Studio, η ταινία μικρού μήκους (η οποία φαίνεται να εμπνέεται τόσο από τις πρωτοποριακές θεωρίες για το μοντάζ του Ejsenstein όσο και από τον πειραματιστή του stop motion του Τσέχου Jan Svankmajer) παρουσιάζεται ως μια στιγμή προβληματισμού όχι μόνο για όλα όσα χαρακτηρίζουν την εποχή μας, αλλά και για την ίδια μας την ύπαρξη.

Ξεκινάει λοιπόν από έναν σπόρο, ο οποίος στη συνέχεια μετατρέπεται σε καρύδι για να πάρει  λίγο μετά την μορφή ενός μπλοκ σημειώσεων: μια ζωτική και δημιουργική έκρηξη που προορίζεται να γίνει πάντα κάτι άλλο.

Μέσα από οπτικές μεταφορές και συνδυασμούς χρωμάτων, ολόκληρο το βίντεο αντιμετωπίζει με μινιμαλιστικό τρόπο θέματα που κυμαίνονται από την παραγωγή πολεμικών συσκευών έως το τραγικό ζήτημα των προσφύγων, περνώντας από τον εθισμό στις ναρκωτικές ουσίες, στην ανισορροπημένη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου, στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, και την αλλοίωση της ταυτότητας  μας μέσω της χρήσης των κοινωνικών δικτύων.

Νικητής πολλαπλών βραβείων, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Under35 του A.I.A.C.E. του Μιλάνου το 2017 και το 1ο βραβείο στην κατηγορία Καλύτερη πειραματική ταινία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Amarcort του Ρίμινι το 2018, το In a nutshell είναι ένα μικρό αριστούργημα της σύγχρονης κινούμενης εικόνας.

Sergei Eisenstein

Η μεγαλύτερη συμβολή του Αϊζενστάιν στον κινηματογράφο εντοπίζεται στη λεγομένη «γραμματική» του μέσου. Με την πεποίθηση ότι ο νέος σοβιετικός κινηματογράφος πρέπει να είναι επαναστατικός όχι μόνο ως προς τη φόρμα αλλά και το περιεχόμενο, ο Αϊζενστάιν, εμπνευσμένος από το «αριστερό μέτωπο» στην τέχνη - οδηγός του οποίου ήταν ο ποιητής ➤  Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι - πειραματίστηκε επάνω στις εκφραστικές δυνατότητες του φιλμ θέτοντας τις βάσεις της γραμματικής της κινηματογραφικής γλώσσας και δίνοντας πρωταρχική σημασία στη διαλεκτική σύνθεση των πλάνων, κοινώς στο μοντάζ. Οπως το «αριστερό μέτωπο» αντιμετώπιζε το κοινό του κινηματογράφου ως επαναστατημένο πλήθος που έπρεπε να γκρεμίσει τον κόσμο τού χθες για ένα καλύτερο αύριο, τοιουτοτρόπως και ο Αϊζενστάιν επεδίωξε να διατηρεί αμείωτη την προσοχή του θεατή στρέφοντάς την ταυτοχρόνως προς την «επιθυμητή» κατεύθυνση. Κάπως έτσι εισήγαγε τη θεωρία του μοντάζ των ατραξιόν που καταγόταν από τους θεατρικούς πειραματισμούς του δασκάλου του Βσεβολόντ Μέγερχολντ αλλά και από την κοινωνική φαινομενολογία των αντιδράσεων. Στο μοντάζ των ατραξιόν (που ως όρος προέρχεται από το θέαμα του τσίρκου και στόχο έχει την πρόκληση έντονων και ποικίλων ερεθισμάτων στην αντίδραση του θεατή) εμπεριέχεται όλο το σύστημα της κινηματογραφικής και θεωρητικής σκέψης του Αϊζενστάιν γύρω από την κίνηση των ιδεών στον κινηματογράφο. Για τον Αϊζενστάιν σκηνοθέτης σήμαινε μυαλό, γι' αυτό και θεωρείται ο κατ' εξοχήν εκπρόσωπος του διανοητικού κινηματογράφου.

➤  Τα τολμηρά σεξουαλικά σχέδια του Σεργκέι Αϊζενστάιν