«Ο Μάγος προσπαθεί να εξηγήσει στον Νίκολας ότι η πραγματικότητα, η ανθρώπινη ύπαρξη, είναι ανεξάντλητα μπερδεμένες. Μερικές φορές κανείς βρίσκει μία προσέγγιση– τη χριστιανική, την ψυχολογική, την επιστημονική… αλλά πάντα διαλύεται όπως η καλοκαιρινή ομίχλη κι ένα νέο τοπίο εμφανίζεται. Ο Μάγος υποστηρίζει ότι μία βάσιμη πραγματικότητα ή αρχή βρίσκεται στην eleutheria- ελευθερία. Αν δεχτούμε ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα περιορισμένης ελευθερίας τότε πρέπει να είναι υπεύθυνος για της πράξεις του. Το να είσαι ελεύθερος (δηλαδή να μην δέχεσαι ούτε θρησκευτικές ούτε πολιτικές ούτε άλλες δεσμεύσεις) δε σου αφήνει κανένα άλλο δρόμο παρά αυτό της λογικής: δηλαδή, να φέρεσαι ανθρώπινα σε όλους τους ανθρώπους»…
Ο Μάγος ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ο Τζων Φώουλς, αλλά το τρίτο που τελικά δημοσίευσε. Προηγήθηκαν ο Συλλέκτης (The Collector, 1963) και ο Άριστος (The Aristos, 1964). Η συγγραφή του ξεκίνησε στη δεκαετία του 1950, με τον αρχικό τίτλο «Το παιχνίδι των Θεών» (The Godgame). Βασίστηκε εν μέρει στις εμπειρίες του από τη διδασκαλία του ιδίου στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή των Σπετσών, όπου εργάστηκε για δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Το βιβλίο γνώρισε επιτυχία και αγαπήθηκε από κριτικούς και αναγνωστικό κοινό. Ο Φώουλς συνέχισε να το δουλεύει και στα 1977 προχώρησε σε μία αναθεωρημένη έκδοση του μυθιστορήματος.
Το 1968 ο Φώουλς διασκεύασε τον Μάγο για τον κινηματογράφο. Η ταινία κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά σε σκηνοθεσία του Guy Green και με πρωταγωνιστές τους Μάικλ Κέιν και Άντονι Κουίν, αλλά δεν άρεσε καθόλου στον Γούντι Άλλεν, ο οποίος όταν ρωτήθηκε τι θα άλλαζε στη ζωή του αν θα του δινόταν η ευκαιρία να ξαναζήσει, απάντησε: «Θα έκανα τα ίδια, εκτός από το να δω την ταινία Ο Μάγος!».
Στα 1999 το μυθιστόρημα περιλήφθηκε σε λίστα με τα «100 καλύτερα μυθιστορήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας» (Modern Library 100 Best Novels), ενώ στα 2003 σε έρευνα του BBC (The Big Read) κατετάγη στην 67η θέση.
Ο Νίκολας Ερφ, ένας νεαρός άγγλος καθηγητής φτάνει στο ελληνικό νησί Φράξος για να διδάξει στο σχολείο του λόρδου Βύρωνα.
Εκεί συναντά έναν κοσμογυρισμένο, πλούσιο και αινιγματικό επιχειρηματία, που έχει αποφασίσει να περνά τα καλοκαίρια του σε μια πολυτελή κατοικία, χτισμένη στην πιο απομονωμένη -και πιο όμορφη-παραλία του νησιού. Ο Μωρίς Κόγχις, όπως ονομάζεται, προσκαλεί τον νεαρό καθηγητή να μένει τα Σαββατοκύριακα στη βίλα του.
Κατά τη διάρκεια των διαμονών αυτών, η πολυδιάστατη προσωπικότητα του Κόγχις, σε συνδυασμό με την κατά ένα τρόπο «μαγική» συμπεριφορά του και τον ηθικά διφορούμενο χαρακτήρα του, στήνει στον Νίκολας, ένα παιχνίδι, ένα «θεοπαίγνιο», όπως το ονομάζει. Πρόσωπα φαντάσματα εμφανίζονται, η αλήθεια συνυφαίνεται με το ψέμα και η αμφισβήτηση της πραγματικότητας μετατρέπεται σε μια διαρκή ενασχόληση με απώτερο στόχο την σταδιακή συνειδητοποίηση των εσωτερικών δυνάμεων του πρωταγωνιστή. Το σπίτι πάνω στη θάλασσα με τις μυστικές του κρυψώνες μετατρέπεται σε σκηνή κι ο ήρωας γίνεται πρωταγωνιστής ενός έργου που αδυνατεί να κατανοήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου