Όλοι τρελαίνονται με τα manga

Manga (ιαπωνικά: 漫画‎, μάνγκα, δηλ. γελοιογραφίες) ονομάζονται τα ιαπωνικά κόμικς. Τα manga αναπτύχθηκαν από την ανάμειξη ουκίγιο-ε και δυτικής τεχνοτροπίας ζωγραφικής, και έφτασαν στη σημερινή τους μορφή λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κάποια manga που παράγονται στην Ιαπωνία διασκευάζονται σε anime (κινούμενα σχέδια), όταν το εμπορικό ενδιαφέρον έχει ήδη διασφαλιστεί. Συχνά, κάποια στοιχεία τροποποιούνται έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι ελκυστικό σε μεγαλύτερο κοινό ή για να ικανοποιεί διάφορους κανονισμούς. Τα πιο διάσημα manga είναι τα shōnen που απευθύνονται σε αγόρια εφηβικής ηλικίας με τα πιο πετυχημένα να είναι το Dragon Ball, το One Piece και το Naruto.

Σε κατά λέξη μετάφραση manga σημαίνει "τυχαίες (ή παράξενες) εικόνες". Η λέξη μπήκε σε κοινή χρήση μετά τη δημοσίευση του Hokusai Manga (Χοκουσάι manga) (北斎漫画) τον 19ο αιώνα. Αυτό περιείχε ταξινομημένα σχέδια του καλλιτέχνη Hokusai της τεχνοτροπίας ukiyo-e (Ουκίγιο-ε) (浮世絵). Παρόλα αυτά, τα gi-ga (γκι-γκα) (κατά λέξη μετάφραση: "αστείες εικόνες") που ζωγραφίζονταν τον 12ο αιώνα από διάφορους καλλιτέχνες, περιέχουν πολλές ιδιότητες των manga όπως είναι η έμφαση στην ιστορία και οι απλές, καλλιτεχνικές γραμμές.

Τα manga αναπτύχθηκαν από την ανάμειξη ουκίγιο-ε και δυτικής τεχνοτροπίας ζωγραφικής. Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν το εμπόριο με την Ιαπωνία, η τελευταία επεδίωκε να εκσυγχρονιστεί και να φτάσει τις υπόλοιπες χώρες. Για αυτό το λόγο, εισήγαγαν δυτικούς καλλιτέχνες να διδάξουν έννοιες όπως η γραμμή, η μορφή και το χρώμα στα οποία δε δίνονταν ιδιαίτερη σημασία στο ουκίγιο-ε (Εκεί, η ιδέα την οποία αντιπροσώπευε η εικόνα θεωρούνταν σημαντικότερη). Τα manga, όπως έγιναν γνωστά τον 20ο και 21ο αιώνα ξεκίνησαν λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν άρθηκε η απαγόρευση για ό,τι μη-προπαγανδιστικό και πολλοί εκδότες άρχισαν να εμφανίζονται.

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, ο όρος manga αναφερόταν στα κόμικς, παρόλο που στη Ιαπωνία αυτή η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει παιδικά κινούμενα σχέδια. Η αντίστοιχη αγγλική λέξη (κόμικ) είναι ο περισσότερο χρησιμοποιούμενος όρος. Όπως και τα αμερικανικά κόμικς, έτσι και τα manga έχουν υποστεί κριτική τόσο για τα μεγάλα ποσά βίας όσο και για διάφορα σεξουαλικά θέματα που φιλοξενούν στις σελίδες τους. Από την άλλη μεριά, δεν έχει γίνει καμιά επίσημη προσπάθεια ούτε θέσπιση νόμου για να περιορίσει τη θεματολογία των manga (εξαίρεση: Απαγορεύεται η πώληση σε μεγάλο βαθμό απρεπούς υλικού). Αυτού του είδους η ελευθερία επέτρεψε στους δημιουργούς να φτιάξουν manga για κάθε ηλικία και για πάρα πολλά θέματα.

Η τεχνοτροπία των manga είναι πολύ εύκολα αναγνωρίσιμη. Συνήθως, δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στις γραμμές παρά στη μορφή. Η αφήγηση και η τοποθέτηση των καρέ διαφέρουν από τα δυτικά κόμικς. Τα καρέ διαβάζονται από τα δεξιά προς τα αριστερά. Ενώ το σχέδιο μπορεί να φαίνεται πολύ ρεαλιστικό ή πολύ "παιδικό", συχνά παρατηρείται ότι οι χαρακτήρες μοιάζουν "δυτικοποιημένοι" ή ότι έχουν μεγάλα μάτια.

Το τελευταίο έχει γίνει μόνιμο χαρακτηριστικό των manga και των anime από τη δεκαετία του 1960 όταν ο Οσάμου Τεζούκα (δημιουργός του Astro Boy, θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης τέχνης των manga) άρχισε να τα σχεδιάζει με αυτόν τον τρόπο, μιμούμενος την τεχνοτροπία των αμερικανικών κινουμένων σχεδίων της Disney. Δεν ενστερνίζονται, όμως, όλοι οι δημιουργοί manga τις συμβάσεις σε anime. Τέτοια παραδείγματα είναι τα Akira, Sailor Moon, Dragon Ball και Ranma ½, που κατέστησαν δημοφιλή τα manga και στο δυτικό κόσμο.

Αρκετοί δημιουργοί manga πιστεύουν πως οι χαρακτήρες και οι ιστορίες τους δεν χρειάζεται να είναι απόλυτα ορισμένοι με σαφήνεια. Έτσι, σε μια ιστορία μπορεί οι χαρακτήρες να αλληλεπιδρούν με διάφορους τρόπους, ενώ στην επόμενη ιστορία της ίδιας σειράς να μη γνωρίζονται καν.

Το Dragon Ball είναι σειρά manga γραμμένη και σχεδιασμένη από τον Άκιρα Τοριγιάμα. Αρχικά εκδόθηκε στο περιοδικό Weekly Shonen Jump από το 1984 έως το 1995, ενώ στην συνέχεια τα 519 κεφάλαιά του εκδόθηκαν σε 42 τόμους από την εταιρία Shueisha. Το Dragon Ball αρχικά εμπνεύστηκε από το κλασικό Κινεζικό μυθιστόρημα Ταξίδι στη Δύση.

Η σειρά ακολουθεί τις περιπέτειες του πρωταγωνιστή, Γκόκου, από την παιδική του ηλικία έως την ενηλικίωσή του καθώς προπονείται στις πολεμικές τέχνες και εξερευνά τον κόσμο αναζητώντας τις επτά μπάλες που είναι γνωστές ως Dragon Balls (Μπάλες του Δράκου), οι οποίες όταν συγκεντρωθούν καλούν έναν δράκο που πραγματοποιεί ευχές. Στη διάρκεια του ταξιδιού του, ο Γκόκου κάνει αρκετούς φίλους και πολεμά μια μεγάλη ποικιλία κακών, πολλοί από τους οποίους αναζητούν επίσης τις Dragon Balls.

 Από την έκδοσή του, το Dragon Ball έχει γίνει μία από τις πιο επιτυχημένες σειρές manga και anime όλων των εποχών. Οι 42 τόμοι του manga έχουν πουλήσει πάνω από 156 εκατομμύρια αντίτυπα στην Ιαπωνία και περισσότερα από 230 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, κάνοντάς το την δεύτερη σειρά manga με καλύτερες πωλήσεις στην ιστορία.

Θεωρείται ευρέως ως μία από τις σπουδαιότερες σειρές manga που δημιουργήθηκαν ποτέ, με πολλούς καλλιτέχνες manga όπως οι Εϊτσίρο Όντα (One Piece), Μασάσι Κισιμότο (Naruto), Τίτε Κούμπο (Bleach), Χίρο Μασίμα (Rave Master, Fairy Tail) και Κεντάρο Γιαμπούκι (Black Cat) να αναφέρουν το Dragon Ball σαν πηγή έμπνευσης για τα δικά τους δημοφιλή τώρα έργα. Το anime, συγκεκριμένα το Dragon Ball Z, είναι επίσης πολύ δημοφιλές σε αρκετές χώρες και ήταν ένα από αυτά που αύξησαν την δημοτικότητα των anime στον δυτικό κόσμο.