Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Lavinia Berta Schulz

 Η Lavinia Berta Schulz (1896 - 1924) ήταν Γερμανίδα χορεύτρια και ηθοποιός. Η Schulz γεννήθηκε στο Lübben το 1896. Σπούδασε χορό, μουσική και ζωγραφική και το 1913 ασχολήθηκε με την ομάδα των εξπρεσιονιστών. Ανακηρύχθηκε «πρώτη μαθητρια» του Lothar Schreyer και μετακόμισε μαζί του στο Αμβούργο όπου δεν ήταν μόνο η δημιουργός των ενδυμάτων αλλά και χορεύτρια. Χόρεψε με μια ρομποτική ενδυμασία στην παραγωγή του Skirnismól.

Η Schulz  πίστευε ότι «η τέχνη πρέπει να είναι… μια έκφραση αγώνα» και χρησιμοποίησε τον χορό για να εκφράσει «τη βίαιη πάλη ενός γυναικείου σώματος για να επιτύχει τον κεντρικό, κυρίαρχο έλεγχο του χώρου και του κενού του».

Τον Απρίλιο του 1920, παντρεύτηκε τον Walter Holdt, ο οποίος έγινε καλλιτεχνικός συνεργάτης της. Το ζευγάρι είχε μια θυελλώδη σχέση. Ήθελαν να ζήσουν χωρίς χρήματα και επιθυμούσαν μια κοινωνία όπου όλοι θα είχαν ένα ίσο μερίδιο βάσει των αναγκών τους.  Η Schulz είχε περιγραφεί ως κτητική και ζηλιάρα, ενώ ο Holdt θεωρήθηκε «αναξιόπιστος». 

Τα κοστούμια της Schulz φωτογραφήθηκαν από την Minya Diez-Dührkoop. Τα τμήματα της μάσκας αποτελούσαν ως επί το πλείστον φανταστικά ερπετά, εντομοειδή ή ρομποτικά κεφάλια, ενώ τα υπόλοιπα κοστούμια περιλάμβαναν εκκεντρικούς σχεδιασμούς, χρώματος και υλικού για να μεταδώσουν την εντύπωση σωμάτων συναρμολογημένων από αντιφατικές δομές. Το ζευγάρι έδωσε σε αυτά τα σχέδια περιγραφικά ονόματα όπως Toboggan, Springvieh και Technik, τα οποία χρησιμοποίησαν επίσης και ως τίτλους για τις παραστάσεις τους.

Το 1923, η Schulz γέννησε έναν γιο. Αντιμέτωπη με μια οικονομική καταστροφή, πέθανε στο Αμβούργο το 1924 τέσσερις ημέρες πριν από τα γενέθλιά της. Μη μπορώντας πλέον να αντέξει τις απιστίες του Holdt, πυροβόλησε τον σύζυγό της αρκετές φορές, πριν γυρίσει το όπλο στον εαυτό της.. Τριάντα κοστούμια και φωτογραφίες της δουλειάς της βρίσκονται στο μουσείο του Αμβούργου. 















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου