«Χορός του Θανάτου» ή «Χορός του Κάτω Κόσμου», γνωστός και ως, «ο χορός Apache».
Εάν δεν είστε εξοικειωμένοι με αυτό το στυλ χορού, τότε είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι οι γυναίκες χορεύτριες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της περίπλοκης χορογραφίας του.
Η λέξη «Apache» προήλθε από ένα όνομα που δόθηκε σε μέλη παρισινών συμμοριών του δρόμου που παλαιότερα ήταν γνωστά ως οι «χωρίς αγαθά». Μετά από ένα ιδιαίτερα φρικτό έγκλημα που αφορούσε τη δολοφονία ενός άνδρα που βρέθηκε με το πρόσωπο, τη μύτη και το λαιμό του τρυπημένα από καρφίτσες, οι ειδήσεις ανέφεραν την ιστορία με τον τίτλο «Έγκλημα που διαπράχθηκε από τους Apaches του Belleville».
Ο χορός ξεκινά με μια βίαιη λογομαχία μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, συνήθως μεταξύ ενός προαγωγού και μιας πόρνης. Περιλαμβάνει την προσομοίωση χαστουκιών. Ο άντρας σύντροφος σπρώχνει την γυναίκα και την σέρνει στο έδαφος. Τυπική είναι η τελευταία σκηνή όπου η γυναίκα ρίχνει τον άνδρα στο έδαφος (ο χορευτής προσποιείται ότι λιποθυμά), και γιορτάζει την νίκη της.
Ο χορός κυριάρχησε στο Παρίσι για σχεδόν 30 χρόνια και εμφανιζόταν σε πολλές ταινίες, και σε εξαιρετικά δημοφιλείς σειρές όπως αυτές του Charlie Chan το 1935.
Το περιοδικό LIFE δημοσίευσε ένα αρκετά εκτενές άρθρο για την κουλτούρα των Apache το 1946 παίρνοντας συνέντευξη από πολλές γυναίκες χορεύτριες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου