Εβραίοι! Αρκετά σας ταλαιπόρησε
η τυφλή Θεμίδα,
απ’ τα δεσμά της μοίρας σας υπάρχει απαλλαγή.
Η χώρα Παλαιστίνη είναι δική
σου πατρίδα,
εκεί θα βρεις τη δική σου γη.
Είστε πολλοί, μπορείτε να κάνετε πολιτεία,
βιαστείτε να επιστρέψετε στην πατρική σας εστία.
Των Εβραιών ανθισμένοι κήποι και αγροί,
τέτοια θα γίνει η γη σου η ιερή.
Να λάμψει στη χώρα σου η αγάπη και η ειρήνη,
ας πιάνει τους αντισημίτες η οδύνη.
Αρκετά υλοποιήσατε όνειρα
των άλλων λαών,
καιρός να κάνετε δικά σας
όνειρα, Λοιπόν;
Αφήστε τις χώρες όπου σας
λοιδορούν,
εγκαταλείψτε τα μέρη, όπου ενάντια σας
βιαιοπραγούν.
Φύγε απ’ εκεί, όπου είσαι
«συνήθως ύποπτος»,
πήγαινε εκεί όπου θα είσαι
άνθρωπος άμεμπτος.
Θ’ ανθίζει η έρημος από τους κόπους
των Εβραίων
για όλες τις γενιές
παλιών και νέων.
Μην περιμένεις του πογκρόμ την φρικαλέα
εικόνα,
φύγε σύντομα στην Παλαιστίνη
ζωογόνα.
Θα έχεις δίπλα σου έναν αδελφωμένο λαό,
πάνω στο ύψωμα θα ανορθώσεις το Ναό!
Να έχεις ως έμβλημα την καρτερία,
και θα υμνήσετε την ειρήνη και την ελευθερία.
Το καλό το παλληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι,
πάρε τα δικά σου, από τον Νείλο έως τον Ευφράτη.
Μην περιμένεις αρωγή απ’ τον Θεό σου,
να βοηθήσεις μόνος σου τον εαυτό σου.
Για να βρείτε μέσα στη δίνη την ειρήνη,
Εβραίοι! Φύγετε γρήγορα στην Παλαιστίνη!
Ο Vladimir Vladimirovich Mayakovsky (1893-1930) ήταν ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, καλλιτέχνης και ηθοποιός, ένας από τους κατεξοχήν εκπροσώπους του Ρωσικού Φουτουρισμού στις αρχές του 20ού αιώνα. Χαιρετίστηκε ως η «καλλιτεχνική ιδιοφυΐα της Επανάστασης».
Έκανε ποίηση προτρέποντας τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν στο Σκοπό. Δημιούργησε μια σειρά από αφίσες agitprop - προωθώντας ειδήσεις και πολιτικές ιδέες - που έγινε μια μορφή τέχνης που ξεκίνησε μια εντελώς νέα προσέγγιση στη σοβιετική προπαγάνδα και το γραφικό σχεδιασμό.
Όταν ήταν μαθητής το 1907, ο Μαγιακόφσκι ισχυρίστηκε ότι: Ποτέ δεν νοιαζόμουν για μυθοπλασίες. Για μένα ήταν η φιλοσοφία, ο Χέγκελ, οι φυσικές επιστήμες, αλλά πρώτα απ 'όλα ο μαρξισμός. Δεν θα υπήρχε υψηλότερη τέχνη για μένα από το "The Foreword" του Μαρξ.
Το 1908 αποπέμφθηκε από το σχολείο επειδή η μητέρα του δεν μπορούσε πλέον να πληρώνει τα δίδακτρα.
Στη Μόσχα ο Μαγιακόφσκι ανέπτυξε το πάθος του για τη μαρξιστική λογοτεχνία, πήρε μέρος σε σειρά δραστηριοτήτων στο Ρωσικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα των Εργαζομένων και αργότερα στρατολογήθηκε ως μέλος των Μπολσεβίκων διανέμοντας φυλλάδια, οργανώνοντας συναντήσεις και σε μια περίπτωση βοήθησε μια γυναίκα φυλακισμένη να δραπετεύσει από τη φυλακή. Τέτοιες δραστηριότητες οδήγησαν στην τελική του ποινή φυλάκισης έντεκα μηνών.
Στη διάρκεια της περιόδου της απομόνωσης στα κρατητήρια της φυλακής της Μπουτίρκα το 1909, άρχισε να γράφει ποίηση, αλλά τα ποιήματά του κατασχέθηκαν από τις αρχές.
Κατά την απελευθέρωσή του, ο Μαγιακόφσκι αφιερώθηκε στον σοσιαλιστικό σκοπό. Όχι ως επαναστάτης ηγέτης αλλά ως καλλιτέχνης που παράγει «Σοσιαλιστική Τέχνη». Το 1911 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας όπου γνωρίστηκε με μέλη του ρωσικού φουτουριστικού κινήματος. Έκανε ποίηση, έγραψε έργα, διέδωσε πολιτικά φυλλάδια και παρήγαγε αφίσες agitprop.
Η δουλειά του ως θεατρικός συγγραφέας και ποιητής του έφερε σημαντική επιτυχία και φήμη. Έγινε ηγετική προσωπικότητα μεταξύ των νέων επαναστατικών συγγραφέων (εκπρόσωπος τύπου για την ομάδα Γκιλέας) και καλλιτεχνών της εποχής και στενός φίλος του ζωγράφου Νταβίντ Μπουρλιούκ, τον οποίο έβλεπε ως μέντορά του..
Η δουλειά του ως θεατρικός συγγραφέας και ποιητής του έφερε σημαντική επιτυχία και φήμη. Έγινε ηγετική προσωπικότητα μεταξύ των νέων επαναστατικών συγγραφέων (εκπρόσωπος τύπου για την ομάδα Γκιλέας) και καλλιτεχνών της εποχής και στενός φίλος του ζωγράφου Νταβίντ Μπουρλιούκ, τον οποίο έβλεπε ως μέντορά του..
Το 1912 η φουτουριστική έκδοση, Ένα χαστούκι στο πρόσωπο του δημοσίου γούστου, περιελάμβανε τα πρώτα δημοσιευμένα ποιήματα του Μαγιακόφσκι: Νύχτα (Ночь), και Πρωί (Утро). Λόγω όμως των πολιτικών τους δραστηριοτήτων, ο Μπουρλιούκ και ο Μαγιακόφσκι αποβλήθηκαν από τη Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας το 1914.
Η εργασία του συνεχίστηκε, υπό την μανιέρα του Φουτουρισμού, έως το 1914. Η καλλιτεχνική του ανάπτυξη τότε άλλαξε δραματικά προς την κατεύθυνση της αφήγησης και ήταν αυτή του η δουλειά, που δημοσιεύτηκε αμέσως την περίοδο που προηγήθηκε της Ρωσικής Επανάστασης, η οποία επρόκειτο να καθιερώσει τη φήμη του ως ποιητή στη Ρωσία και στο εξωτερικό.
To Σύννεφο με παντελόνια (1915), ήταν το πρώτο μεγάλο ποίημα του Μαγιακόφσκι και περιέγραφε τα καυτά θέματα του έρωτα, της επανάστασης, της θρησκείας, και της τέχνης γραμμένο υπό το πρίσμα του πληγωμένου εραστή. Η γλώσσα του έργου ήταν η γλώσσα των δρόμων, και ο Μαγιακόφσκι κατέβαλλε σημαντικές προσπάθειες για να απομυθοποιήσει τις ιδεαλιστικές και ρομαντικές έννοιες της ποίησης και των ποιητών.
Το καλοκαίρι του 1915, ο Μαγιακόφσκι ερωτεύτηκε μια παντρεμένη γυναίκα, τη Λίλια Μπρικ, και είναι σε εκείνη που αφιέρωσε το ποίημα Το σπονδυλωτό φλάουτο (1916), Δυστυχώς για τον Μαγιακόφσκι, αυτή ήταν η γυναίκα του εκδότη του, Όσιπ Μπρικ. Η ερωτική σχέση, αλλά και οι εντυπώσεις του από τον πόλεμο και την επανάσταση, επηρέασαν καθοριστικά τα έργα του αυτών των χρόνων. Το ποίημα Ο πόλεμος και ο κόσμος (1916) αναφέρεται στη φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και Ο Άνθρωπος (1917) είναι ένα ποίημα που ασχολείται με τη δυστυχία του έρωτα.
Η επιθυμία του, στις αρχές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, να καταταγεί ως εθελοντής απορρίφθηκε. Ανάμεσα στα έτη 1915-1917 εργάστηκε στην Αγία Πετρούπολη, στη Στρατιωτική Σχολή, ως επίσημος γραφέας. Κατά το ξέσπασμα της Ρωσικής Επανάστασης, ο Μαγιακόφσκι βρίσκονταν στο Σμόλνι, στην Αγία Πετρούπολη. Εκεί έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ξεκίνησε να απαγγέλλει ποιήματα όπως το Αριστερό Εμβατήριο! Για τους Κόκκινους Ναυτικούς: 1918 σε ναυτικά θέατρα, με ναύτες ως κοινό του.
Αγκάλιασε την επανάσταση ολόψυχα. Το 1919, έγινε μέλος της ρωσικής κρατικής υπηρεσίας τηλεγραφίας (ROSTA). Εδώ ήταν υπεύθυνος για το σχεδιασμό και τη σύνταξη πολλών από τις πλέον θρυλικές πολιτικές αφίσες.
Το 1919 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Συλλογή Έργων 1909-1919. Στο πολιτιστικό κλίμα της πρώιμης Σοβιετικής Ένωσης, η δημοτικότητά του αυξήθηκε πολύ γρήγορα. Στη διάρκεια των χρόνων 1922-1928, ο Μαγιακόφσκι ήταν εξέχον μέλος του Αριστερού Μετώπου για την Τέχνη και συνέχισε να προσδιορίζει το έργο του ως κομμουνιστικό φουτουρισμό. Εξέδιδε, μαζί με τον Σεργκέι Τρετιακόφ και τον Όσιπ Μπρικ, το περιοδικό «ΛΕΦ» (ρωσ. ЛЕФ, Левый Фронт, που σημαίνει αριστερό μέτωπο).
Ως ένας από τους ελάχιστους σοβιετικούς συγγραφείς που του επετράπη να ταξιδεύει ελεύθερα, τα ταξίδια του στην Λετονία, Βρετανία, Γερμανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Μεξικό και Κούβα επηρέασαν έργα του όπως Η δική μου ανακάλυψη της Αμερικής. Ταξίδεψε επίσης, από τη μια έως την άλλη άκρη, σε όλη τη Σοβιετική Ένωση.
Σε μια περιοδεία του για διαλέξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μαγιακόφσκι γνώρισε την Έλι Τζονς, η οποία γέννησε αργότερα την κόρη του, ένα γεγονός που ο ίδιος πληροφορήθηκε μόλις το 1929, όταν το ζευγάρι συναντήθηκε μυστικά στη νότιο Γαλλία, καθώς η σχέση τους είχε κρατηθεί κρυφή. Στα τέλη του 1920, ο Μαγιακόφσκι ερωτεύθηκε την Τατιάνα Γιάκοβλεβα και σε αυτήν αφιέρωσε το ποίημα Γράμμα στην Τατιάνα Γιάκοβλεβα.
Ο πολιτικός του ακτιβισμός ως καθοδηγητή προπαγάνδας σπάνια κατανοήθηκε και συχνά επικρίθηκε από τους συγχρόνους του, ακόμα και από στενούς του φίλους όπως ο Μπορίς Παστερνάκ.
Καθώς προχωρούσε η δεκαετία, ο Στάλιν εφάρμοσε ριζοσπαστικές και καταπιεστικές αλλαγές, οι οποίες ανάγκασαν τον Μαγιακόφσκι να αμφισβητήσει την κατεύθυνση του Κομμουνιστικού Κόμματος και της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 20, ο Mayakovsky ασχολήθηκε με το Left Art Front. Στο μανιφέστο του, ο ποιητής δήλωσε αμφισβητώντας την πολιτική της ομάδας ως:
.. επανεξέταση της ιδεολογίας και πρακτικών της λεγόμενης αριστερής τέχνης, απορρίπτοντας τον ατομικισμό και αυξάνοντας την αξία της Τέχνης για τον αναπτυσσόμενο κομμουνισμό…
Απομυθοποίησε σε μεγάλο βαθμό την πορεία της Σοβιετικής Ένωσης υπό τον Ιωσήφ Στάλιν: τα σατιρικά του έργα Ο κοριός (ρωσικά: Клоп, 1929) και Το μπάνιο (ρωσικά: Баня, 1930), τα οποία πραγματεύονται τη σοβιετική απέχθεια για την τέχνη και τη γραφειοκρατία, αντανακλούν αυτή την εξέλιξη.
Ανησυχούσε βαθιά για την καταπίεση των τεχνών και τη σιωπή τυχόν διαφωνούμενων φωνών. Ο Mayakovsky έθεσε μερικές από τις ελπίδες και τους φόβους του σε ένα ποίημα «Συνομιλία με τον σύντροφο Λένιν» το 1929.
Ο Στάλιν χαρακτήρισε τον Mayakovsky ως «συντροφικό προδότη» - και καταδίκασε τον ποιητή ως αναξιόπιστο. Μια εκστρατεία λασπολογίας ενορχηστρώθηκε εναντίον του. Καταγγέλθηκε στον Τύπο και τα πιστά μέλη του κόμματος τον απομάκρυναν. Φαινόταν πως η μοίρα του είχε σφραγιστεί.
Στις 12 Απριλίου 1930, ο Μαγιακόφσκι αυτοκτόνησε. Το ημιτελές κείμενο του ποιήματος της αυτοκτονίας του σημείωνε, μεταξύ άλλων: Το καράβι της αγάπης συντρίφτηκε πάνω στην καθημερινή ρουτίνα. Εσύ κι εγώ, δεν χρωστάμε τίποτε ο ένας στον άλλον, και δεν έχει νόημα η απαρίθμηση αμοιβαίων πόνων, θλίψεων και πληγών. Ο Μαγιακόφσκι ετάφη στη Μόσχα, στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι.
Το 1930, ο τόπος γέννησής του στη Γεωργία – το Μπαγκντάτι- μετονομάστηκε, προς τιμήν του, σε Μαγιακόφσκι. Μετά τον θάνατο του Στάλιν, ανέκυψαν διαδόσεις ότι ο Μαγιακόφσκι δεν αυτοκτόνησε αλλά στην πραγματικότητα δολοφονήθηκε μετά από εντολή του πρώτου. Εντούτοις δεν υπάρχει κανένα σχετικό αποδεικτικό στοιχείο. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, όταν ανοίχτηκαν τα απόρρητα αρχεία της Κα-Γκε-Μπε, υπήρχε ελπίδα ότι νέα στοιχεία θα έλθουν στο φως σχετικά με αυτό το θέμα, αλλά τίποτε τελικά δεν αποκαλύφθηκε και ο ισχυρισμός παραμένει αναπόδεικτος.
➤ Οι αγκιτπρόπ αφίσες του Βλαντίμιρ Μαγιακόβσκι
➤ Οι αγκιτπρόπ αφίσες του Βλαντίμιρ Μαγιακόβσκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου