Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


John Kayser


Αυτές οι εικόνες, από την φωτογραφική σειρά "Sitting", τραβήχτηκαν από τον φωτογράφο John Kayser κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του ΄60, '70 και ΄80. Οι φωτογραφίες, οι οποίες ανακαλύφθηκαν τυχαία στο σπίτι του Kayser στο Λος Άντζελες μετά το θάνατό του το 2007, αγοράστηκαν από τον φωτογράφο Eric Kroll, ο οποίος υπήρξε ένθερμος θαυμαστής του Kayser. Στο Sitting, ο Kayser (ο οποίος είναι ευρέως γνωστός ως "John K.") φωτογραφίζει γυμνά γυναικεία μοντέλα καθισμένα σε διάφορα αντικείμενα.

Το 2014 ο Kroll δημοσίευσε ένα όμορφο βιβλίο με τίτλο Sitting με τις κρυφές φωτογραφίες του Kayser.


Δεν είναι γνωστά πολλά για τον Kayser. Γεννήθηκε στη Βόρεια Ντακότα το 1922 και μετακόμισε παιδί ακόμα στο Λος Άντζελες, όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του. Υπηρέτησε στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο στη 18ο Bomber Squad και αργότερα εργάστηκε για τη Northrup Aircraft Inc. στο Λ.Α.. Σπούδασε για λίγο στο Κέντρο Τέχνης του Λος Άντζελες και στη Σχολή Τέχνης στο Glendale της Καλιφόρνια. Ίσως ήταν παντρεμένος με μια γυναίκα που ονομαζόταν Lilly.


Για τον Max Farago, ιδιοκτήτη της γκαλερί Farago, η γοητεία βρίσκονταν περισσότερο στην ποιότητα των εικόνων του παρά στο περιεχόμενο τους. «Η πρώτη μου αντίδραση ήταν η εικόνα, η σύνθεση, το χρώμα, ο ρυθμός των φωτογραφιών», εξήγησε. «Και δεύτερον ήταν ο ερωτισμός, παρόλο που είναι τόσο παρόν στο έργο». 

Ο Farago συγκρίνει το έργο του Kayser με το έργο του καλλιτέχνη Miroslav Tichý, ο οποίος δημιούργησε κάμερες από χαρτόνι και δοχεία κασσίτερου για να φωτογραφίζει ανυποψίαστες γυναίκες στο δρόμο. Αναφέρει επίσης τις ομοιότητες με τους Carlo Mollino, Christopher Williams και Paul Outerbridge.

Ο Farago παρατήρησε το επαναλαμβανόμενο θέμα πίεσης, επαφής, αφής. «Υπάρχει πάντα μια γυναίκα που κάθεται σε κάτι. Υπάρχει πάντα επαφή».

«Οι εικόνες συλλαμβάνουν όλο το εύρος της λαγνείας, από τη φαντασία έως την έρημη πραγματικότητα που συχνά σέρνεται πίσω».









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου