Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


David Smith


Ο David Smith γεννήθηκε στο Decatur της Ιντιάνα (ΗΠΑ) στις 9 Μαρτίου του 1906. Το 1921 μετακόμισε με την οικογένειά του στο Paulding του Οχάιο. Σπούδασε τέχνη για ένα χρόνο στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο στο Athen και στη συνέχεια εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Notre Dame. Το 1929 μετακόμισε στην Ουάσιγκτον, D.C., και από εκεί στη Νέα Υόρκη, όπου εγγράφηκε στο Art Students League. Μέσω ενός από τους δασκάλους του, του μοντερνιστή ζωγράφου Jan Matulka, ο Smith μελετά το έργο των Pablo Picasso, Piet Mondrian, Vasily Kandinsky και των Ρώσων κονστρουκτιβιστών.


Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του τριάντα εργάστηκε στον τομέα της δημόσιας γλυπτικής σε διάφορα προγράμματα τέχνης που υποστήριξε η κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών και το 1937 εντάχθηκε στην American Abstract Artists Group, με τα μέλη της οποίας δουλεύει το 1938 και το 1939. Τον Ιανουάριο του Το 1939 πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση γλυπτών και σχεδίων από σφυρήλατο σίδηρο στην Marian Willard’s East River Gallery στη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου εργάστηκε για την American Locomotive Company του Schenectady, συναρμολογώντας ατμομηχανές. Δεδομένης της έλλειψης χάλυβα και σιδήρου στην περίοδο του πολέμου, ο Smith εργάζεται επίσης και με άλλα υλικά, μάρμαρο, αλουμίνιο, ξύλο. Το 1950 έλαβε την Υποτροφία του Ιδρύματος Guggenheim, το οποίο του επέτρεψε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην τέχνη, απελευθερώνοντάς τον από άλλες εργασιακές δεσμεύσεις.


Τον Σεπτέμβριο του 1957, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη εγκαινίασε μια εκθεση των γλυπτών, και των σχεδίων του. Την ίδια χρονιά άρχισε να χρησιμοποιεί την τεχνική stencil. Τα επόμενα χρόνια τα έργα του παρουσιάζονται στη Μπιενάλε της Βενετίας (1958) και στη Μπιενάλε του San Paolo (1959). Το 1961 ξεκίνησε μια από τις πιο διάσημες σειρές του,  Cubis (1961-65). Ο καλλιτέχνης πέθανε μετά από τροχαίο ατύχημα κοντά στο Μπένινγκτον του Βερμόντ, στις 23 Μαΐου του 1965.













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου