Calico Mingling, είναι ένας χορός της Lucinda Childs που πραγματοποιήθηκε το 1973 στο Robert Moses Plaza του Πανεπιστημίου Fordham. Τέσσερις χορευτές με συνηθισμένα ρούχα βαδίζουν προς τα εμπρός και προς τα πίσω , σηκώνοντας και χαμηλώνοντας τα χέρια τους, κάνοντας απλές ενέργειες που εκτελούν οι άνθρωποι κάθε μέρα.
Η Lucinda Childs (Νέα Υόρκη, 26 Ιουνίου 1940) είναι αμερικανίδα χορεύτρια και χορογράφος που σχετίζεται με το μινιμαλιστικό κίνημα.
Συμμετείχε στην ίδρυση και στο ερευνητικό έργο του Judson Dance Theatre από το 1962 έως το 1966. Χόρεψε με την Yvonne Rainer και τον Steve Paxton σε πειραματικές παραστάσεις. Παράλληλα, έγραψε τα πρώτα της έργα Pastime, το 1963, και Geranium, το 1965. Το 1968 ακολουθώντας μαθήματα με βάση την τεχνική Alexander, πλησιάζει τον μινιμαλιστικό χορό που θα γίνει ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της καλλιτεχνικής της καριέρας.
Το 1973 ιδρύει στη Νέα Υόρκη την Lucinda Childs Dance Company. Αρχικά χρησιμοποιεί το μοντέλο του μονόλογου ακολουθώντας το παράδειγμα του Yvonne Rainer, και στη συνέχεια επιστρέφει στον μινιμαλιστικό χορό. Το 1976, στην πρώτη της εμφάνιση στο Φεστιβάλ Αβινιόν, ξεχωρίζει χάρη στο σόλο της στο Einstein on the Beach με τον Philip Glass που σκηνοθετήθηκε από τον Robert Wilson . Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η Childs έπαιζε όλο και πιο συχνά στην Ευρώπη, και ιδίως στη Γαλλία.
Τελικά θα εγκατασταθεί στο Παρίσι, όπου ζει ακόμα και σήμερα, νιώθοντας πιο άνετα στο ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό περιβάλλον παρά στο αμερικανικό. Ωστόσο, η Childs επιστρέφει συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου συχνά συνεργάζεται με μινιμαλιστικούς μουσικούς συνθέτες όπως οι Philip Glass, John Gibson, Steve Reich, John Adams και καλλιτέχνες όπως οι Sol LeWitt και Tadashi Kawamata.
Τελικά θα εγκατασταθεί στο Παρίσι, όπου ζει ακόμα και σήμερα, νιώθοντας πιο άνετα στο ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό περιβάλλον παρά στο αμερικανικό. Ωστόσο, η Childs επιστρέφει συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου συχνά συνεργάζεται με μινιμαλιστικούς μουσικούς συνθέτες όπως οι Philip Glass, John Gibson, Steve Reich, John Adams και καλλιτέχνες όπως οι Sol LeWitt και Tadashi Kawamata.
Μεταξύ των συναισθηματικών σχέσεων που σηματοδοτούν το έργο της καθώς και τη ζωή της, ξεχωρίζει αυτή με την συγγραφέα και κριτικό χορού Jill Johnston (φεμινίστρια και λεσβία, που υποστήριζε έντονα το Judson Dance Theatre στις σελίδες του Village Voice), με την οποία έζησε στα μέσα της δεκαετίας του '60. Επίσης, για μερικά χρόνια η Childs ήταν η σύντροφος της Susan Sontag.
➤ Susan Sontag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου