Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Bruce Nauman



Ο Bruce Nauman (1941) είναι ένας ζωντανός θρύλος. Η επιρροή του στην πορεία της ιστορίας της τέχνης ήταν πολύ βαθιά και οι νέοι καλλιτέχνες που ακολουθούν τη διδασκαλία του είναι αμέτρητοι. Η έρευνά του δεν τυποποιήθηκε ποτέ σε μια μοναδική και αμετάβλητη φόρμουλα: από την παράσταση στο βίντεο, από τη γλυπτική έως την εγκατάσταση, από τη φωτογραφία στο σχέδιο. Αυτό το μακρύ ταξίδι συνοψίζεται στο βίντεο του Tate του Λονδίνου, το οποίο βασίζεται στις δηλώσεις έγκυρων φωνών όπως αυτή του κριτικού Peter Plagens, της διευθύντριας του Tate Modern Frances Morris και της φίλης του Meredith Monk. Το πορτραίτο που προκύπτει είναι αυτό ενός μοναχικού και πολύπλευρου καλλιτέχνη, που ψάχνει πάντα για νέες μορφές έκφρασης, και που ενδιαφέρεται για τη λειτουργία της γλώσσας.

Το 1993 έλαβε το Βραβείο Wolf  για τις Τέχνες (Ισραήλ) για το έργο του ως γλύπτη και για τη συμβολή του στην τέχνη του 20ου αιώνα
Το 1999 έλαβε το Χρυσό Λιοντάρι της Μπιενάλε της Βενετίας.
Από τη δεκαετία του '90 κατατάσσεται πρώτος  μεταξύ των πρώτων στο Kunstkompass.











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου