Ο γεωλόγος και εξερευνητής Douglas Mawson ηγήθηκε της Αυστραλιανής αποστολής στην Ανταρκτική από το 1911 έως το 1914. Αποτελούνταν από 31 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του φωτογράφου James Francis (Frank) Hurley, και χαρτογράφησε μεγάλο μέρος της ακτής της Ανταρκτικής, του νησιού Macquarie και του Νότιου Ωκεανού. Ο Mawson είναι μία από τις λιγότερο γνωστές μορφές της Ηρωικής Εποχής της εξερεύνησης της Ανταρκτικής. Ωστόσο, η ιστορία του είναι τόσο συγκλονιστική όσο τα κατορθώματα του Σκοτ, του Σάκλετον και του Άμουντσεν.
Ο Mawson έχασε δύο άνδρες, τον Belgrave Ninnis και τον Xavier Mertz, κατά τη διάρκεια μιας αποστολής χαρτογράφησης της ακτής, αλλά η ομάδα κατάφερε να επιστρέψει στην βάση της παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε.
Το πλοίο Aurora έφτασε στις 8 Ιανουαρίου του 1911 στο Cape Denison, της Commonwealth Bay. Η βάση χτυπήθηκε έντονα από ισχυρούς ανέμους και ως εκ τούτου χτίστηκε μια καμπίνα κούτσουρων στην οποία η ομάδα πέρασε τον χειμώνα.
Οι εξερευνήσεις, που ξεκίνησαν τη θερινή περίοδο, προέβλεπαν τη διαίρεση σε τρεις ομάδες. Η ομάδα του Mawson ανακάλυψε τους παγετώνες Ninnis και Mertz, που πήραν το όνομά τους από τους συντρόφους της αποστολής.
Προς το τέλος της αποστολής, ο Ninnis έπεσε σε μια ρωγμή με το έλκηθρο του. Λίγο αργότερα, ο Xavier Mertz πέθανε επίσης λόγω τροφικής δηλητηρίασης.
Κατά τη μοναχική πορεία επιστροφής, ο Mawson έπεσε επίσης σε μια ρωγμή, αλλά το έλκηθρο του πιάστηκε στην άκρη της ρωγμής και έτσι κατάφερε να σωθεί, αλλά έφτασε στο Cape Denison λίγες ώρες μετά την αναχώρηση του πλοίου Aurora από τον κόλπο. Ο Mawson και πέντε άλλοι άντρες πέρασαν έναν δεύτερο χειμώνα στην καμπίνα.
Ο Mawson συμμετείχε στην αποστολή του Ernest Shackleton στην Ανταρκτική το 1907-1909, η οποία τον ενέπνευσε να οργανώσει τη δική του αποστολή από την Αυστραλία.
Μέλη της αποστολής. Η κύρια βάση στο Ακρωτήριο Denison στη Commonnuelt Bay ιδρύθηκε από 18 άτομα. Άλλοι έκαναν μικρότερες βάσεις στη δυτική ακτή της ηπειρωτικής χώρας και στο νησί Macquarie.
Χιονοθύελλα στην Ανταρκτική. Νησιά, βράχοι και ύφαλοι στην Ανταρκτική έχουν λάβει τα ονόματα 26 εκστρατευτικών σκύλων.
Ο Γουάιλντ και ο Γουάτσον σε υπνόσακους. Ο Φρανκ Γουάιλντ, διοικούσε τη Δυτική Βάση. Ο γεωλόγος Άντριου Γουάτσον ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ.
Ξεφόρτωμα εξοπλισμού στο Ακρωτήριο Denison. Οι ταξιδιώτες βρήκαν μια βραχώδη περιοχή μήκους περίπου ενός μιλίου και όχι περισσότερο από μισό μίλι πλάτος, όπου ήταν ασφαλές να δημιουργηθεί μια βάση.
Ο αστρονόμος Έντουαρντ Μπατζ ήταν ένας από τους ερευνητές που έκαναν πολύτιμη δουλειά στην Ανταρκτική.
Μάσκα πάγου. Ο Cecil Madigan ήταν ένας μετεωρολόγος του οποίου το έργο έθεσε τις βάσεις για την έρευνα του καιρού στην Ανταρκτική.
Ο φωτογράφος Frank Hurley ξεκίνησε την καριέρα του στην Ανταρκτική πείθοντας τον Mawson να τον πάρει στην αποστολή ως επίσημο φωτογράφο. Τα γυρίσματά του στην Ανταρκτική, και ακόμη περισσότερο από τη συμμετοχή του στην κακοτυχία της Αποστολής Trans-Antarctic του Σάκλετον το 1914-1916, τον έκαναν τον πιο διάσημο πολικό φωτογράφο στην ιστορία.
Η θαλάσσια σπηλιά πάγου στον Κόλπο του Commonnuelth.
Ο Soyer και οι θαλάσσιοι ελέφαντες. Ο Soyer διαδραμάτισε βασικό ρόλο ως χειριστής ραδιοφώνου στο νησί Macquarie.
Οι φώκιες ήταν η κύρια πηγή πρωτεΐνης για ανθρώπους και σκύλους στη βάση του Ακρωτηρίου Denison.
Ο Bickerton θαυμάζει τη θέα του Κόλπου. Ο Francis Bickerton βρήκε τον πρώτο μετεωρίτη στην Ανταρκτική, κατά τη διάρκεια της αποστολής του Mawson.
Σκελετός θαλάσσιου ελέφαντα. Ο Χάρολντ Χάμιλτον ήταν βιολόγος και εργάστηκε στη βάση του νησιού Macquarie .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου