Σπανια - Αξιοσημειωτα

• «Αν αυτά τα βιβλια περιέχουν ό,τι και το Κοράνιο είναι περιττά. Αν περιέχουν πράγματα αντίθετα, τότε είναι επιζήμια.» Με αυτο το σκεπτικο του χαλίφη Ομάρ, διαταχτηκε η καταστροφη της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.

• Αναλφαβητισμος στα μισα του 19ου αιωνα (20-30% στην Ελβετια, Πρωσια, Σκωτια, 70-80% στην Ισπανια, Ιταλια, 90% στην Ρωσια.)

• Le Petit Journal   Διαβαστε περισσοτερα...

• Κάθε χρονο από το 1890 ως το 1920 ένα εκατομμυριο ευρωπαιοι μεταναστευουν στην Αμερικη. Η χωρα με τους περισσοτερους μετανάστες (15 εκατομμύρια) είναι η Μεγαλη Βρετανια.

• Το καταστατικό της Κου-Κλουξ-Κλαν προέβλεπε ότι σκοπός της μυστικής οργάνωσης ήταν να βοηθήσει τις χήρες και τα ορφανά απο στρατιώτες που έπεσαν στον πόλεμο:

«Εγώ, μπροστά στον άψογο δικαστή του Ουρανού και της Γης, και στους αγίους ευαγγελιστές του Παντοδύναμου Θεού, της ελεύθερης βούλησης και της πρωτοβουλίας μου, τηρώ τις ακόλουθες ιερές και βασικές υποχρεώσεις:

1. είμαστε στο πλευρό της Δικαιοσύνης, της Ανθρωπότητας και της Συνταγματικής Ελευθερίας, όπως μας τις άφησαν οι Πατέρες μας.

2. αντιτιθέμεθα και απορρίπτουμε τις αρχές του ριζοσπαστικού [δημοκρατικού] κόμματος ·

3. υποσχόμαστε αμοιβαία βοήθεια σε ασθένειες, δυσκολίες και οικονομικές δυσκολίες.

4. γυναίκες φίλοι, χήρες και οι οικογένειές τους θα λαμβάνουν πάντα τον ιδιαίτερο σεβασμό και την προστασία μας.

Εάν κάποιο μέλος αποκαλύψει ή προκαλέσει τη διάδοση οποιασδήποτε από τις προαναφερθείσες υποσχέσεις, θα υποστοστει τρομερή τιμωρία ως προδότης, δηλαδή:

Θάνατος! Θάνατος! Θάνατος!".

Αυτός ήταν ο όρκος της μύησης των πρώτων Κου-Κλουξ-Κλαν, που αποκαλύφθηκε το 1871 στην εξεταστική επιτροπή της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών που διερευνουσε την υποθεση.

• Το 1891 ο υπουργός Εσωτερικών Giovanni Nicotera αποφάσισε να αλλάξει τις τιμες στους οικους ανοχης. Δεδομένου ότι ακόμη και οι 2 λίρες ήταν πολύ υψηλη τιμη (ένας εργαζόμενος κέρδιζε 3 λίρες την ημέρα) την κατεβασε στη 1 λίρα, 50 σεντς για τους στρατιωτες και 70 σεντς για τους αξιωματικούς. Φυσικά, η τιμή για τα πολυτελή πορνεία αυξήθηκε. Διαβαστε περισσοτερα...

• Όταν ο φιλόσοφος Τζον Στιούαρτ Μιλ παντρεύτηκε τη Χάριετ Τέιλορ το 1851, συνέταξε μια δήλωση με την οποία υποσχόταν στη γυναίκα του ότι δεν θα έκανε ποτέ χρήση των εξουσιών που, βάσει του νόμου, είχε ένας άνδρας πάνω στη σύζυγό του.

• Ο Κλωντ Μπερνάρ για να εξακριβώσει πώς αποβάλλεται το σάκχαρο από τον οργανισμό, υπέβαλε ένα σκύλο σε διατροφή με σακχαρώδεις ουσίες και ύστερα από επτά ημέρες του άνοιξε την κοιλιά την ώρα της πέψης. Το 1876 το αγγλικο κοινοβουλιο νομοθετει το Cruelty to Animals Act με το οποιο επιβαλλονται περιορισμοι στους ερευνητες για τα πειραματα τους στους ζωντανούς οργανισμούς .  Διαβαστε περισσοτερα...

• Ηδη από τα μισα του αιωνα οργανωνονται μεγαλα θεατρικα τουρνε. Είναι στα 1845 οπου ο Charlotte Cushmann παρουσιάζεται στο λονδρεζικο κοινο. Το 1861 ερχεται στη γηραια ηπειρο ο Edwin Booth αφου πρωτα ειχε επισκεφτεί την Αυστραλια το 1854.  Στην Expositions universelles de Paris του 1889 κανει μεγαλη εντυπωση η παρασταση ενός θεατρικο χορευτικου σχηματος από Ινδους και Κινέζους χορευτες.

• Η περίπτωση του Michael Field

Οι γυναίκες συγγραφείς του 19ου αιώνα στην Ευρώπη συχνά δημοσιεύουν με ανδρικό ψευδώνυμο. Το Michael Field όμως έχει μια μοναδικότητα: είναι ψευδώνυμο δύο γυναικών, της Katherine Harris Bradley και της ανιψιάς της Edith Emma Cooper, που έζησαν μαζί και έγραψαν από κοινού 8 βιβλία με ποίηση και 28 θεατρικά έργα. Όλο τους το έργο, ακόμα και τα ιδιωτικά τους ημερολόγια, είναι γραμμένα από κοινού – ισχυρίζονταν, μάλιστα, ότι δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν ποια έγραψε ποιους στίχους. Ίσως το ψευδώνυμό τους, πέρα από μάσκα για το φύλο τους, να λειτούργησε ως το μέσο για να εξερευνήσουν τα έντονα αισθήματα που είχαν η μία για την άλλη, τη σεξουαλικότητα και την ομοφυλοφιλία τους, που είναι εμφανής σε πολλά από τα κείμενά τους.

Διαβαστε περισσοτερα εδω...

• Στη Νουβέλα "Munasterio" εξιστορειται η ιστορία μιας μητέρας που μαχαιρώθηκε από τον γιο της, ο οποιος κατα την διαρκεια της επιθεσης τραυματίστηκε στο δάχτυλό του. Η μανα πριν πεθανει τον ρωτουσε αν ποναει.

Ma c' 'o stesso curtiello,
(c' 'a mano scellerata le tremmaie)
sceppanno 'o core 'a mamma,
nu dito se tagliaie...
E sapite sta mamma,
gente, che lle dicette?
Dicette: -Figlio, te si' fatto male?-
E guardannele 'o dito,
suspiranno, murette.

Josephine de Beauharnais

• Ο Ναπολέων νυμφεύτηκε πρώτα το 1796 την Ιωσηφίνα. Η Ιωσηφίνα ήταν έξι έτη μεγαλύτερή του και χήρα από τον (πρώτο) σύζυγό της Αλέξανδρο ντε Μπωρναί, από τον οποίο είχε δύο τέκνα. Η Ιωσηφίνα είχε εραστές, όπως και ο Ναπολέων Α΄ ερωμένες. Όταν της έγραψε για το θέμα αυτό, η επιστολή πιάστηκε από τους Άγγλους και τη δημοσίευσαν, πράγμα που τον έφερε σε αμηχανία. Η Ιωσηφίνα δεν μπορούσε να κάνει άλλα παιδιά και ο Ναπολέων Α΄, που ήθελε τέκνα, τη διαζεύχθηκε. Ωστόσο της έδειχνε αφοσίωση και μετά τον χωρισμό τους· όταν εξόριστος στην Έλβα έμαθε την αποβίωσή της, κλείστηκε για δύο ημέρες στο δωμάτιό του. Λίγο πριν ο ίδιος αποβιώσει, η τελευταία του λέξη ήταν το όνομά της.

• Ο προβληματισμός για το φαινόμενο της ληστείας
«Το 1855-1858, παράλληλα με τις αλλαγές στο σύστημα καταδιώξεως της ληστείας [...], παρατηρήθηκαν και οι πρώτες σοβαρές προσπάθειες μελέτης του προβλήματος της ληστείας από τις κρατικές υπηρεσίες. Την ίδια εποχή κυκλοφόρησαν δύο έργα με θέμα τη ληστεία στην Ελλάδα, "Ο Θάνος Βλέκας" του Παύλου Καλλιγά στην "Πανδώρα" το 1855 και "Ο βασιλιάς των ορέων" του Edmond About το 1857 (κυκλοφόρησε σε ελληνική μετάφραση το 1858), εκδόσεις που υποδηλώνουν ασφαλώς και μια γενικότερη ανησυχία για το φαινόμενο της ληστείας στην Ελλάδα του 19ου αιώνα. Οι παράγοντες που προκάλεσαν αυτόν τον προβληματισμό ήταν αφενός η κορύφωση της ληστείας και αφετέρου η αδυναμία των αρχών να την καταπολεμήσουν αποτελεσματικά».
Ιωάννου Σ. Κολιόπουλου, Περί λύχνων αφάς: Η ληστεία στην Ελλάδα (19ος αι.)  Διαβαστε περισσοτερα...

• Το 1793 η Δούκισσα της York, αγαπημένη των ευγενών, εμεινε εγκυος για πρώτη φορά. Ως φόρο τιμής σε αυτήν, οι κυρίες και οι νεαρές κυρίες μεγάλωσαν την κοιλιά τους με μαξιλάρια εφαρμοσμένα κάτω από τις ζώνες τους, τα οποία στην Αγγλία ονομάστηκαν pads και στη Γαλλία ventres postiches. Ευτυχώς η μόδα διήρκεσε, φυσικά, εννέα μήνες!

• Ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ το 1876 γνώρισε την Άννα Ιβανόβα Ποπόβα, την οποία και ερωτεύτηκε παράφορα και το 1881 τη ζήτησε σε γάμο απειλώντας την ότι θα αυτοκτονήσει αν εκείνη αρνηθεί. Διαβαστε περισσοτερα...

Francesco Filippini The cell blessed Angelika

• Οι καταξιωμένοι ζωγράφοι των εργαστηρίων αρνήθηκαν να δεχτούν έργα των πρωτοπόρων ζωγράφων στην επίσημη έκθεση ζωγραφικής του 1863 στο Παρίσι. Ο αποκλεισμός αυτός προκάλεσε έντονη αναταραχή στην κοινή γνώμη της εποχής και ανάγκασε την κριτική επιτροπή να οργανώσει μια νέα έκθεση με τον τίτλο «Σαλόνι των απορριφθέντων». Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, ασυνήθιστο στη νέα τεχνοτροπία, αντέδρασε αρνητικά στα έργα των καλλιτεχνών επισκεπτόταν την έκθεση κυρίως για να την περιγελάσει. Διαβαστε περισσοτερα...

• Τι περιπετεια να παρεις το τρενο!   Διαβαστε περισσοτερα...

• Δουλεια. Μερικές φορές οι άνθρωποι ενοικιάζονταν, με την έννοια ότι συμφωνούσαν για οικονομικούς λόγους να μείνουν δούλοι για 3 ή 5 χρόνια, κάτι που εκφραζόταν και με κλάσματα , δηλαδή συμφωνείτο κάποιος να ανήκει στον κύριό του κατά το ¼, γεγονός που σήμαινε ότι έπρεπε να δουλεύει για εκείνον 3 μήνες το χρόνο.

Με το σύστημα του «δανεισμού» των εαυτών τους μετανάστευσαν στην Αμερική πολλοί Ευρωπαίοι κατά την αποίκισή της, αφού πήγαν εκεί ως δουλοπάροικοι με συμφωνία 4ετους εργασίας για τους «δεσπότες» τους –ήταν η πληρωμή του εισιτηρίου για το διατλαντικό ταξίδι.

Jean-Léon Gérôme : Ο αισθησιασμος  της γυναικείας σκλαβιάς  Διαβαστε περισσοτερα...


• Η Διακήρυξη για το Ναυτιλιακό Δίκαιο συντάχθηκε στο Παρίσι στις 16 Απριλίου 1856 με την ευκαιρία του Κογκρέσου Ειρήνης. Η σημασία του δεν βρισκεται τόσο πολύ στο περιεχόμενο, όσο στο γεγονός ότι για πρώτη φορά ρυθμίστηκαν ορισμένοι κανόνες στη διεξαγωγή πολέμων και ότι υπογράφηκε απο 48 κράτη, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων μη ευρωπαϊκών.

• Η εκφραση Week End εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό του Λονδίνου Notes and queries το 1879 . Διαβαστε περισσοτερα...

• Οξύμωρα

Εθελοντισμος για την υποχρεωτικη στρατιωτικη θητεια.
Παγκόσμια κινητοποίηση των No-global.
Χαίρε νύμφη ανύμφευτε.

• Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Βιεννης που ήταν και το πρώτο συνέδριο Ηγεμόνων της Ευρώπης, στη Βιέννη, την πρωτεύουσα του τότε ευρωπαϊκού κλασικισμού, διεξάγονταν παράλληλα και μεγάλες περίλαμπρες εορτές και στρατιωτικές τελετές με επιδείξεις και παρελάσεις για τις οποίες η αυστριακή κυβέρνηση δαπάνησε τεράστια ποσά. Μάλιστα λέγεται και το ακόλουθο χαριτωμένο, όταν ρωτήθηκε ένας ηλικιωμένος διπλωμάτης που συμμετείχε στο συνέδριο: «Πώς πάει το Συνέδριο;), εκείνος απάντησε, «Το Συνέδριο δεν προχωράει, χορεύει!). Και πραγματικά χόρεψε στη χειμερινή σχολή ιππασίας και στις αίθουσες υποδοχής του ανακτόρου Σένμπρουν καθώς και σ' όλα τα άλλα ανάκτορα της πόλης που οι μουσικές εκδηλώσεις και οι χοροί διαδέχονταν η μία την άλλη. Τότε ο Μπετόβεν διεύθυνε ένα από τα πανηγυρικά κοντσέρτα του, ενώ ο βιεννέζικος χορός, το βαλς κυριαρχούσε. Διαβαστε περισσοτερα…

Νίκος Καζαντζάκης

• Ο Νίκος Καζαντζάκης βρέθηκε επί 40 ημέρες στην Ισπανία, στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου, ως απεσταλμένος της «Καθημερινής». Στο πλαίσιο της αποστολής, συνομίλησε με τον Μιγκέλ Ουναμούνο. Προλογίζοντας τη συνέντευξη, η οποία δημοσιεύτηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1936, λίγες ημέρες πριν από τον θάνατο του ονομαστού Ισπανού ποιητή, μυθιστοριογράφου, θεατρικού συγγραφέα και φιλοσόφου, ο Καζαντζάκης αναφέρεται στα ερωτήματα που σκεφτόταν να του θέσει: «Ποιο είναι το χρέος του σημερινού πνευματικού ανθρώπου; Να λάβη μέρος στην πάλη; Και ποιο; Με ποιους;» Οκτώ μέρες αργότερα δημοσιευόταν η συνέντευξή του με τον Φράνκο. Στις σελίδες της «Καθημερινής» δημοσιεύτηκαν επίσης σε συνέχειες η απόδοση του Καζαντζάκη στον Φάουστ του Γκαίτε (αρχής γενομένης από τις 8 Μαρτίου) και η Οδύσσεια (από τις 27 Ιουνίου 1938) του ιδίου. Διαβαστε περισσοτερα...

• Όταν ο Βίκτωρ Ουγκώ διηύθυνε ένα φιλολογικό περιοδικό, του έστειλε κάποιος αδέξιος λογοτεχνίσκος ένα άρθρο του για να το δημοσιεύσει. Κάτω από το άρθρο είχε προσθέσει την εξής παράκληση:
– Αν παρέλειψα που και που μερικά κόμματα και τελείες, σας παρακαλώ να τα βάλετε εσείς.
Και ο Ουγκώ του απάντησε:
– Αγαπητέ φίλε, άλλη φορά σας παρακαλώ να μου στέλνετε μονάχα τα κόμματα και τις τελείες. Τα υπόλοιπα θα τα βάζω εγώ.

• Κάρολος Δαρβίνος - Μετά την πλήρη ανάρρωση του επέστρεψε στο Σριούσμπερυ. Άρχισε μια επιστημονική ανάλυση για το επαγγελματικό του μέλλον. Έφτιαξε ένα κατάλογο με δύο στήλες: «Να Παντρευτώ« και «Να μην παντρευτώ». Στην στήλη υπέρ του γάμου υπήρχαν καταχωρήσεις όπως «σταθερός σύντροφος και φίλος στα γεράματα ... καλύτερα από σκύλο τουλάχιστον». Στην στήλη ενάντια στον γάμο υπήρχαν τα «λιγότερα χρήματα για βιβλία» και «φοβερό χάσιμο χρόνου». Τα υπέρ τελικά υπερίσχυσαν. Συζήτησε το θέμα με τον πατέρα του και μετά επισκέφτηκε την εξαδέλφη του Έμμα οπου και της πρότεινε να γίνει γυναίκα του. Αυτή αποδέχτηκε. Διαβαστε περισσοτερα ...

• Πλησίασε κάποτε ένας μαθητής του T.S. Elliott τον ποιητή και του είπε :
«Δάσκαλε , εμένα η ποίηση είναι η ζωή μου»
Και ο δάσκαλος απάντησε : «What a sad life – τι θλιβερή ζωή»

• Στο πολυδιαβασμένο Η κατήχηση ενός επαναστάτη, του 1869, που ενέπνευσε πολλούς αναρχικούς, ο ρώσος Sergey Nechayev θα διατυπώσει τη θέση ότι οι επαναστατημένοι εναντίον της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων μπορούν και οφείλουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο που θα προκαλέσει την καταστροφή της, με απόλυτη αφοσίωση στον στόχο τους, χωρίς επιφυλάξεις και δισταγμό.

Επομένως, η βία και η τρομοκρατία είναι απολύτως καλοδεχούμενες. Ο ίδιος ο Nechayev ανέπτυξε σχετική δράση στη Ρωσία.

Μέχρι και σήμερα, μια μερίδα του αναρχικού κινήματος εμπνέεται από αυτές τις ιδέες, αλλά και από σχετικές πρακτικές αναρχικών που έδρασαν κυρίως στα τέλη του 19ου αιώνα, οι οποίοι τοποθετούσαν βόμβες ή προέβαιναν ακόμη και σε πολιτικές δολοφονίες.

Διαβαστε περισσοτερα εδω...

• Από το 1898 ο Κωστής Παλαμάς  και οι δύο φίλοι και συμφοιτητές του Νίκος Καμπάς και Γεώργιος Δροσίνης άρχισαν να συνεργάζονται με τις πολιτικές-σατιρικές εφημερίδες "Ραμπαγάς" και "Μη Χάνεσαι". Οι τρεις φίλοι είχαν συνειδητοποιήσει την παρακμή του αθηναϊκού ρομαντισμού και με το έργο τους παρουσίαζαν μια νέα ποιητική πρόταση, η οποία βέβαια ενόχλησε τους παλαιότερους ποιητές, που τους αποκαλούσαν περιφρονητικά "παιδαρέλια" ή ποιητές της "Νέας Σχολής" Διαβαστε περισσοτερα...

• Το 1899, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από έναν πάπυρο γραμμένο στο πρώτο μισό του 1ου αιώνα. μια σύνθεση, η οποία από τότε και μέχρι σήμερα θεωρείται γενικά ως ο θρήνος ενός άνδρα, ή ενός αγοριού, για την αποτυχία του μαχητή του κοκορα σε μια κοκορομαχια. Ο θρήνος, φαίνεται να προοριζονταν πιθανότατα για αναπαράσταση, και γραφτηκε ως παρωδία (επομένως, αντιστροφή) του τραγικου πένθους για τον νεκρό ήρωα.
Παρακατω το κειμενο που σωθηκε.

• Με την Συνθήκη των Παρισίων της 30ής Μαΐου 1814, η Γαλλία υποχρεωθηκε να επιστρέψει πισω ολα οσα ειχε κλεψει ο Ναπολέων κατα την διαρκεια των πολεμων.(από τραπεζικά ομόλογα, κρατικά αρχεία έως έργα τέχνης). Ετσι στις 24 Οκτωβρίου 1815 μια συνοδεία 41 βαγονιών και 200 ​​αλόγων συνοδευόμενη από Γερμανούς στρατιώτες, έφυγε από τη γαλλική πρωτεύουσα, που, μέσω του Μιλάνου, έφεραν στη Ρωμη ολα τα περιουσιακά στοιχεία που κατασχέθηκαν από τον αυτοκράτορα. Όλοι εκτός από τους 37 κωδικούς της Παλατινης Βιβλιοθήκης που ο Πάπας δεν μπορούσε να ισχυριστεί ως δικους του επειδή ήταν προηγουμένως κλεμμένα αγαθά και ως εκ τούτου παρέμειναν στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού. Διαβαστε περισσοτερα...

• Στη μετεπαναστατική δεκαετία μετά το 1848, λίγα είχαν αλλάξει εμφανώς και πολλοί ιστορικοί θεωρούσαν τις επαναστάσεις ως αποτυχία, δεδομένης της φαινομενικής έλλειψης μόνιμων διαρθρωτικών αλλαγών.  Το Τέξας Χιλ Κάουντι εποικίσθηκε από Γερμανούς διανοούμενους που κατέφυγαν εκεί λόγω των αντιδραστικών εκκαθαρίσεων. Ευρύτερα, πολλοί απογοητευμένοι και διωγμένοι επαναστάτες, ιδιαίτερα (αν και όχι αποκλειστικά) από τη Γερμανία και την Αυστριακή Αυτοκρατορία, εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους και αυτοεξορίστηκαν στον Νέο Κόσμο ή στα πιο φιλελεύθερα Ευρωπαϊκά κράτη: αυτοί οι μετανάστες ήταν γνωστοί ως οι Σαρανταοκτάρηδες  Διαβαστε περισσοτερα...

• BERTHE MORISOT, 1841-1895 - Η πιο διάσημη ιμπρεσιονίστρια ζωγράφος. 

Κόρη πλούσιας οικογένειας του Παρισιού είχε , όπως και η αδελφή της Εντμά την κλίση προς την ζωγραφική. Έτσι προσλαμβάνεται ένας δάσκαλος ζωγραφικής που λίγο αργότερα θα γράψει στην μητέρα των κοριτσιών: «Τα κορίτσια σας δεν διαθέτουν απλά ένα ευχάριστο ταλέντο. Φοβούμαι ότι θα γίνουν ζωγράφοι. Αναλογίζεστε τι σημαίνει αυτό; Στην υψηλή κοινωνία όπου ανήκετε, αυτό θα ήταν μια επανάσταση, θα τολμούσα να πω μια καταστροφή».

H Μπερθ Μοριζό είχε γνωρίσει τον Μανέ (πολύ μεγάλος πια) στις αίθουσες του Λούβρου, όπου πήγαινε να ζωγραφίσει. Η ιδία που ανήκε στην ομάδα των ιμπρεσιονιστών επηρέασε  τον Μανέ στον ιμπρεσιονισμό (ήταν προ- ιμπρεσιονιστής). Αν και υπήρξε ένας κρυφός έρωτας μεταξύ τους τελικά η Μοριζό παντρεύτηκε τον αδελφό του Μανέ. Ο Μανέ όμως μας χάρισε μερικά υπέροχα πορτρέτα της.